Güneş: Swnin korumalarin niye vat Harun Alataş: Tehlikeliyim kızım ben. Harun Alataş: Üzerim seni. Görüldü 24.07.2025 | 1. #eğlence 31.07.2025 | 1. #gençkızedebiyatı 03.08.2025 | 1. #aksiyon 03.08.2025 | 1. #rastgele 04.08.2025 | 1. #gençkurgu 16.08.2025 | 1. #mizah 23.08.2025 | 1. #romantik 26.08.2025 | 1. #yarıtexting

"Aybars..." dedim dudaklarımızı birbirinden ayırdığımızda. "Yanlış yapıyoruz" Tekrar dudaklarımızı buluşturdu ve birkaç saniye boyunca öpmeye devam etti. "Biliyorum" dedi yine dudaklarımızı birbirinden ayırdığında. Dudakları bu sefer boynumda dolaşmaya başlamıştı. Bazen öpüyor, bazen de dil darbeleri atarak emiyordu. Kadınlığımdaki sıcaklığı hissederken gözlerim kapanıyor ve sesli bir şekilde nefes alıp veriyordum. "Yapmamamız... lazım..." dedim dudakları hala boynumda dolaşırken. "Kendime... engel olamıyorum" Tişörtümün eteklerinden tuttu ve hızlıca başımdan geçirerek çıkardı. Karşısında sadece kırmızı dantelli sütyenim ve dizlerimin bir karış üstünde olan eteğimle duruyordum. Gözleriyle bedenimi baştan aşağı inceledikten sonra kafasını hafifçe iki yana sallayıp fısıldar gibi konuştu. "Bunu gördükten sonra... durabilmem imkansız..." Tekrar dudaklarımızı buluşturduğunda bacaklarımdan tutup kaldırdı ve bacaklarımı beline sarmamı sağladı. Kadınlığımın üstünde hissettiğim sertlikle ağzımdan çıkan ufak inlemeye engel olamamıştım. •Başlama tarihi • 01.08.2021• •#1-Texting • (09.08.2021)• •#1-Şiir • (10.08.2021)• •#4-Genelkurgu • (03.09.2021)• •#3-Gençkurgu • (29.11.2021)•

''Aşık mı oldun sen bana?'' dedi gözleri gülerek. Bu gülüşü de bu adamı da tanıyordum artık. Karşımdaki adam istediğini elde etmek için kendini bile cayır cayır ateşte yakabilecek kadar gözü kara bir adamdı. Tanıştığımızdan beridir bu gülüşüyle gözümün önünde kaç adamın başına silahını dayamıştı, saymamıştım. ''Saçmalama.'' dedim. Sözlerim palavraydı. Kokusu boğazıma doldu. Steteskop olmadan kalp atışlarını sayabileceğim kadar yakındı bana. ''İsabet olur.'' dedi. Kalbime iki el kurşun isabet etti. Ağzından çıkan her kelime için bir kurşun harcamıştı. Ve bunu belindeki silahla değil dilindeki silahla yapmıştı. Kalbim acıdı. Kimse ambulansa haber vermedi ve burada benden başka doktorda yoktu. Kendimi ameliyat etmeyi başarsam, kurşunları çıkarsam diye düşündüm. Yine de kalbim dikiş tutar mıydı bundan sonra? ----- BU HİKAYE TAMEMEN KURGUDUR----

❗️Kitap ağır cinsellik ve vahşet içerir❗️ ... "Söz verebilir misin, Liya?" "Sana söz veriyorum, seni sevmekten asla vazgeçmeyeceğim. Senden vazgeçtiğim gün, kendimden vazgeçtiğim gün olur ve o gün canımın bir değeri kalmaz çünkü ben seninle hayat buldum." Hayat bulduğum adam, intikam hırsı için hayat verdiği kadının hayatını acımasızca kopardı içinden ve onu ölüme terk etti. Fakat kadın hayatının katiline her şeye rağmen aşıktı. Hayır, sevdalıydı. Özür diliyorum hayatım ama ben katilini çok seviyorum... Bu sevginin cezası, hapsolduğum mahkumiyetin acımasız sevdasıydı. Hiç bitmeyecek olan bir cezaydı çünkü ben Alihan Karalı'dan vazgeçtiğim gün, kendimden de vazgeçecektim. ... İçerik: Dram | Romantizm | Vahşet

*** "Hiçbir şey beni senin bu korkaklığın bu ilişkiye sahip çıkmayışın kadar üzemez. Seni seviyorum diye senden vazgeçemiyor değilim. Bugün olmaz yarın. Vazgeçerim. Bir başkasına aşık olurum!" dedim öfkeyle. Elini ağzıma kapattı, bir elini belime koyarak bedenimi kendine çekti. Savrulan bedenimin eğer tutmasaydı düşeceğine emindim. Ellerimi göğsüne koydum. Gözlerinin içine bakarken çatık kaşlarının altındaki yeşil gözleri, benim günlerdir denediğim ama yapamadığım şeyi yapıyordu. Öfkesini, bedenime ince ince işliyordu. "Madem öyle... Hazırlan." Elini çekmediği için anlamadığımı sadece bakışlarım ile iletmeye çalıştım. "Bir ay sonra nişan, şubat tatilinde düğün." Ben söylediklerinin etkisi ile şok olurken arkasını döndü, bizim evin bahçesine doğru bir iki adım attı. Ondan çıktığına emin bile olamadığım gür bir sesle bağırdı. "Aytekin!" Kalbim korku ile kasılırken yanına koştum. "Ne? Ne yapacaksın? Hey!" Beni dinlemedi, önüne geçip durdurmaya çalıştığım bedenini sola kaydırdı, bir daha bağırdı. "Aytekin!" Bizim evin ışıkları ile birlikte Cemile teyzelerin ışıkları da açıldı. "Ferhan..." Dediğimde bakışlarını ağabeyimin penceresinden bana çevirdi. "Ferhan yok..." dedi alayla. "Ferhan ağabey diyeceksin." Ellerini havada iki kez itiraz edercesine salladı. "Pardon! Korkak, gururlu, aptal ve sevmeyen Ferhan ağabey diyeceksin!" Bizim evin kapısı açıldığında son kez onu durdurmaya çalıştım. "Ferhan böyle değil. Bir anlık öfke ile değil!" dediğimde ellerimi tuttu, göğsünden indirdi. "Ne bağırıyorsun lan?" diyen ağabeyime aldırmadan bana bakarak konuştu. "Gözünde adamlığım kalmadı ya, bırak onun gözünde de kardeşliğimiz kalmasın. Ama sen..." Bakışlarını yanımıza gelmesine bir iki adım kalan ağabeyime çevirdi. "Bu saate sonra vazgeçme hakkına sahip değilsin." ***

Sevdiği adamın nişanlanacağını öğrenen Leyla, başka şehirde okumaya karar verir. Ama abisinin düğünü için iki yıl sonra geri döner. Bu geri dönüş, eski defterlerin tekrar açılmasına ve yeni bir defterin ilk sayfalarına mürekkep akıtmaya başlar. Her şey en başından başlıyordu. Ya da her şey kaldığı yerden tutkuyla devam edecekti.

Sevgilime amcanı öptüm mü diyeceğim? 2m+ okunan Güneş yeni adıyla🌅 ~~~Yaş farkı ve cinsellik içermektedir!~~~

Hayatımın sırf 17 yıl önce bir hemşirenin bebekleri karıştırması yüzünden mahvolduğunu öğrendim Lavinia ölüm çiçeği anlamına geliyodu ve ben ismime çok benziyorum bana yaklaşan herkes zamanla soluyor veya ölüyor. Aile sevgisi görmeden büyüyen lavinia 17 yıl sonra birden çıka gelen öz ailesini kabul edicek mi? Peki ya Bu aile lavinia'nın acılarına merhem olabilecek mi? #1. anılar - 28/06/23 #1. yalnizlik - 06 / 08/23 #13. aşk - 06/08/23 #1. acı 17/08/23 #1. ailem 21/08/23 #5. asker 21/08/23 #1. ikiz 28/09/23 #1. üvey 28/09/23 #1. lavinia 14/10/23 #6. doktor 14/10/23 #1.abilerim 14/10/23 #1. kız 16/10/23 #1. gerçekailem 03/04/24 Yazım hataları olabilir.

🏵️ "Poyraz!" dedi heyecanı sesine yanısırken. "Gelinliğim çok güzel! Uğursuzluk falan umrumda değil! Bunu görmen lazım! Neredesin? Daha eve gelmedin mi yoksa?" Heyecan dolu konuşmasıyla adeta yerinde duramamış, oturduğu yerden kalkıp yeniden pencere kenarına adımlamıştı. Bakışları yalnızca saatler sonra kendisinin de sayılacak o lambası sönük odanın penceresine kaymıştı. İçtenlik dolu bir tebessüm yayılmıştı dudaklarına. Bu odanın penceresine bakarak ne günler, ne geceler geçirmişti oysaki. Ama bu sondu. O pencereye bakarak geçireceği son gecesiydi. Artık o pencereden yanında sevdiği adamla gökyüzüne bakacaktı. Telefon hala kulağında dururken aradaki sessizlik uzamaktaydı. Kalbinde, kalbinin içinde minik bir korku kendini belli ederken kendini hatırlatmak ister gibi Poyraz diye mırıldanmıştı. Ve henüz aşkının ismi dudaklarından silinmemişken duyduğu sözler kalbini o minicik korkunun hakimiyetine bırakmıştı. "Özür dilerim Mayıs! Ben... Ben yapamam. Seninle evlenemem!" 🏵️ Başlama Tarihi: 26.10.2023 Kapak Tasarımı: @Esra_nurer 🌸

✦ 𓂀 H e r i z , b i r g ö z y a ş ı 𓂀 ✦ Arin'in abisi, onun için bir velinimetti; sevgi görmeyen küçük kız için umut dolu kapıların açılmasıydı. Babası tarafından sevilmemek ise onun için her gün kahroluş, yok oluştu; çünkü her kız babasının prensesiyken, Arin babası için yalnız kan bağı olan silik bir karakterdi. Babasının sevmediği kızı başka bir adam sever mi? Arin Demirhan, bir gün ansızın gördüğü yeşillerde kaybolur. Ne yapacağını, nereye gideceğini bilemez; çünkü bütün yollar ona çıkıyordu: hiç olmaması gereken adama, Çağan Adar Karadağ'a Bütün her şeyini elinden alan adama. Arin, işlemediği günahın kurbanı... Adar, işlenilen günahın masum kalan tarafı... Her ikisi de suçsuz, tertemiz kalpleriyle; geçmişin bütün izleriyle aralarında kandan, acıdan bir duvar ördüler... Adar, ne kadar intikam almak istese de geçmişte yaşanmış acının bedelini ödememesi gereken kişiye ödetmek istemez. Fakat işler göründüğü gibi değildir; bu intikam yalnız Adar'ın intikamı değildir. "Kimsenin prensesi olmayıp, Kraliçe olanlara..." (Herhangi bir çalıntı veya alıntı hususunda gerekli hukuki işlemlere başvurulacaktır.‼️) NOT: Karakterler ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Kitabın bütün kurgusu bize aittir.