30.05.2018 #1 Ağlıyordu kadın..Aylar geçse de dinmemişti acısı,sönmemişti yürek yangını..Dilsizdi kadının acıları.Kimselere diyememişti derdini,yaktığı ağıtlar kendi canını yakmaktan başka bir şeye yaramamıştı. Hiç haketmedigi halde kanatları kırılmıştı.. Kendini Fıratın buz gibi sularına bırakırken düşündüğü tek şey buydu kadının.Ölümden başka çaresi kalmamıştı.Tek suçu sevmek olan bu kadın zaten yaşarken ölmüştü..Ölüm onun tek çaresiydi..Yaşayamazdı bu utançla..İnsanların başka gözlerle bakmasını kaldıramazdı yüreği..Kendinden ve karnındaki bebeğinden çoktan vazgeçmişti bile..Tıpkı nefes almaktan vazgeçtiği gibi . Derin bir nefes aldı ve zayıf kollarını karnına doladı kadın. Özürdiledi taşıdığı candan..Hem babası adına,hemde yaptığı korkaklık adına. Sonra o adam geldi aklına,sevdiği nişanlısı olan adam ..Hiç acımadan tecavüz edip canından can alan,canlı canlı bir metre çukurun altına gömüp,kapanmayacak kadar derin yaralar bırakan o adam . Peki kim di bu kadın ? O Amed'in kara topraklarında susuz kalmış,hayatın tüm acımasızlıkları tokat misali bir bir yüzüne çarpan,gece karası saçları ile sevdiği adama cehennemi yaşatan, geçtiği her yeri simsiyah gözleri ile yakan ve bir hiç uğruna diri diri toprağa gömülen Dila Ateşoğluy'du..

"Sen de gördüğümü görecekler diye ödüm kopuyo." Özdemir Asaf "Bir destan yazar gibi durmadan gündüz gece ben hep seni yazmışım yüreğime gizlice." Cemal Süreya İnsanların hayatları birbirine benzemez. Bazısı sakin ve mutlu bir hayat sürerken Bazısı özlem dolu bir hayat sürer Ama hayatları ne kadar farklı da olsa eğer kaderde varsa aşk kaçış yok

Kararsız bir adam. Ve iki kadın...

Hayatınızın çalındığını hiç düşündünüz mü? Sizin olması gereken hayatı başkaları yaşadı mı? Peki aşk?Aşkınız için neleri göze alırdınız, mesela gururunuz dan vaz geçermisiniz? Bir aşk hikayesi yazacaksınız.Bu yazdığınız hikaye sizin bu okuldan geçmek için son şansınız olacak.Okurken işte aşk varmış diyebilmiyim. Evet gençler beni aşkın var olduğuna ikna edin.Sevginin varlığını kanıtlayın. Hoca dersten çıktığında bizler de sınıfı boşalttık. Ne yapacağız.Aşka inanmayan bir adamı , aşka nasıl ikna edebiliriz?Bu adam bizi sınıfta bırakmayı aklına koymuş. Neyse millet ben sevdiğim adamın yanına gidiyorum.Yarın görüşürüz. ****** Evet baba aynen söylediğim cümleleri kullandı.Ben ne yapacağımı bilmiyorum. Masada olan derin bir sessizliğin ardından babam tekrar konuştu. Sana istediğin gibi bir aşk hikayesi anlatacak birini biliyorum.Bu kişiyi ikna edebilirsen öğretmenine istediğini vermiş olursun. Önemli Not: Arkadaşlar bu bir hikâye ve burada adı geçen tüm isimler,kurumlar tamamen hayal ürünüdür.

hayatına birden giren bi koca ile maceralar (+18)

Belki bir kaçış belki bir vazgeçiş her şeyi Mirhan'ın sevgisi belirleyecekti ben o güne kadar sabredecektim sonra ya ölüme ya mutluluğuma koşacaktım. * Harcadı aşkını verdi yıllarını sustu o gece Asmin, suskunluğu konuştu bağırdı, çağırdı herkesin canını yaktı. Herkes Asmin'in acısına sustu o gece, Asmin de susarak yaktı canını. Yaktı hayallerini verdi ateşe bütün gençliğini, soldurdular dünya güzelini yaşatmadılar Asmin'i. * Bugüne kadar ağlamayan Mirhan, o gece karısının gözlerini gördükten sonra ağladı. İki gencin hayatı yıkıldığında bir kadının hayallerine umut doğmuştu. Herkes her şeyden habersizdi bu saatten sonra olacakları bilmiyorlardı. Beklemeyi seçtiler diğer yol zaten intihardı.

Mardin'de yaşanan bir aşk hikayesi Bir genç kadın yaptığı hatanın bedelini ödüyor yaptığı hata mı ? Sevmek. Karşısındaki adam seni sevmem diyorsa ama yinede evlenseler. Peki Kız sevdiği adamın kardeşiyle evlenmek zorunda kalırsa. Evlenince mutlu olurlarsa başkalarından bekledikleri sevgiyi birbirlerine verirse. Ya bu mutluluk birisi tarafından bozulursa iki ayrı çift aynı günde mutlulukları sönerse ya Yusuf'la İclal'i kader yeniden birleştirirse belki o zaman bu hikaye mutlu sonla bitmezse...

Bir kitap gibidir hayat. Her sayfasında, her cümlesinde bir gizilik vardır. Bizim geleceğimizi değiştirecek kadar güçlüdür bu cümleler. Tabi herkesin hayatı farklıdır. Bazıları bu yalancı hayatta mutlu mesut yaşarken, bazıları kaderlerine razı olup mutsuzlukları ile hapis olur bir ömür boyu... Bu adaletsizlik falan değil aslında. Sadece bizim sınavımız. Sanki bir kağıt ve bir kalem üzerinde olan sınav... Eğer bu sınavda güzel sonuçlar alırsak, belki şans bize de gülecek, bizim de kapımızı çalacak fakat kötü bir sonuç gelirse hapis olduğumuz küre ve aynı hayat bizi bekliyor olacak. İşte herkesin bir sınavı var bu hayatta. Şevval'in, Azad'ın, Armina'nın sınavı da bu işte. Birisinin çocuğu olmazken, diğeri ise sevdiği adamın kardeşine kuma olarak gidiyor. Azad ise dengede tutmaya çalıştığı bir terazide eşitliği sağlamak için tüm gayretini gösteriyor. İster başarılı olsun, ister başarısız... Peki bu hikayenin mutlu bir anı, mutlu bir güne başlangıcı, mutluluklarla gülümsemeleri olacak mı? Bu hikaye de mutlu bir son olacak mı? Eğer mutlu bir sonun olup olmayacağını merak ediyorsan, hadi durma Kuma kitabı senin onu okuman için sabırsızlıkla seni bekliyor... KEYİFLİ OKUMALAR....

Her kötü başlayan hikaye kötü bitmez. "kuma oldum"