Άδειες αγκαλιές.. Περίεργο έτσι; Μια αγκαλιά χάνει το νόημα της και αδειάζει... Είτε ερωτική, είτε φιλική είτε συγγενική, μέσα σε μια και μόνο στιγμή από αυτό που ορίζει σαν πράξη και λέξη, έρχεται και απλά σκορπά. Τα χέρια μένουν αδειανά, κι εσύ απλά αναρωτιέσαι, πως είναι δυνατόν, μια αγκαλιά να αδειάζει τελικά Don't copy ©2024-,2025 all rights reserved by Ζέτα Ορφανού. Κατοχυρωμένα και υπογεγραμμένα Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Εκτός από το λευκό της σιωπής υπάρχει και ένα άλλο λευκό... Ένα αλλιωτικο και ακόμα πιο σκοτεινό λευκό... Ποιο είναι; Το λευκό της Αμαρτίας φυσικά... Don't copy ©2024-,2025 all rights reserved by Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Μισό μπουκάλι Μπρούσκο, λίγο γάργαρο νερό και η κυρά βγήκε μέσα στα αγιάζι... Στάθηκε απέναντι και κοίταξε τρομαγμένη... Οι μοίρες μέθυσαν , έμπλεξαν τις κλωστές τους και στης ζωής τον αργαλειό τα έβαψαν όλα κόκκινα... Πόσα είδη υπάρχουν άραγε; Το κόκκινο του πάθους... Το κόκκινο του αίματος.... Το κόκκινο της αμαρτίας.... Μια ψιχαλίδα πέφτει στα μαλλιά της και σαν σηκώνεται το χέρι του να αγγίξει, το Μπρούσκο σπάει... Κάποτε μια βεντέτα έκλεισε με πόνο και το χωριό βυθίστηκε στην αγάπη.... Δύο οικογένειες ενώθηκαν κάτω υπό το φως της ελπίδας και έμειναν χρόνια αγαπημένες... Κλείνουν άραγε οι βεντέτες; All rights reserved © Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται κάθε αντιγραφή, αναδημοσίευση και αναδιανομή χωρίς τη γραπτή άδεια του συγγραφέα Κάθε πάταξη αυτής διώκεται ποινικά

Μέσα από δέκα στάσεις, το παρελθόν κατακτά το σήμερα και ανοίγοντας τα φτερά του, κάνει ένα τελευταίο πέταγμα... Το μπόνους που σας υποσχέθηκα είναι εδώ ❤️ Don't copy ©2024-,2025 all rights reserved by Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Καμιά εφηβεία δεν είναι εύκολη ανεξαρτήτως γενιάς και όσα γίνονται, δε σημαδεύουν για πάντα σε αυτή την ηλικία... Οι σειρήνες εκείνο το πρωινό , έσπασαν τύμπανα... Ολόκληρο το σχολείο, τεθηκε σε κατάσταση ασφαλείας. Πώς επιβιώνεις από το θάνατο και τα άγρια νιάτα που σε τρώνε; Ήταν μόνο δεκαεπτά... Όλοι της έλεγαν να προσέχει καθώς η ομορφιά της, ήταν βγαλμένη από άλλο κόσμο... Είχαν και οι δύο, γερά γονίδια... Τα μάτια της έκλεισαν, το σώμα πάγωσε και η Αυγή Ιωάννου, κηρύχθηκε νεκρή λίγες ώρες μετά τον άγριο βιασμό της στις τουαλέτες του σχολείου... Πώς είναι να περπατάς σαν νεκρός άραγε; Ποιος , γιατί; Πότε; Της είχε πει... Μείνε μακριά από εκείνον το διάολο αλλά εκείνη, δεν άκουσε... Don't copy ©2024-,2025 all rights reserved by Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Φανάρια... Άπειρα φανάρια υπάρχουν στους δρόμους. Περιμένουν, δίνουν το έναυσμα καθώς και τη προειδοποίηση... Το δικό μου ήταν μόνιμα κολλημένο στο κόκκινο της αμαρτίας... Είναι άραγε αμαρτία να δίνεις το κουφάρι σου; Ή μεγαλύτερη αμαρτία είναι να ερωτευτείς κάτι που δεν μπορείς να έχεις; Don't copy ©2024-,2025 all rights reserved by Ζέτα Ορφανού. Κατοχυρωμένα και υπογεγραμμένα Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Η Ιφιγένεια, έζησε τα παιδικά της χρόνια και μεγάλωσε στο αγαπημένο της νησι. Έφυγε απότομα γιατί όσο αγαπημένο ήταν, άλλο τόσο το μισούσε... Ένας ξαφνικός θάνατος, τη γυρίζει όμως πίσω... Η σοφίτα κρύβει αρκετά μυστικά... Μυστικά και μια λίστα... Δεν ήθελε πολλά... Να κάνει πενήντα πράγματα πριν πεθάνει μόνο... Έχοντας τη λίστα για οδηγό, θα ξεκινήσει να ζήσει μέσα από τα μάτια της μάνας της και να κάνει όσα δεν έκανε εκείνη μόνο που, δεν υπολόγισε σωστά... Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται σε εκείνο το νησί τελικά. Και το σκοινί που κρατάει τη ζωή της, ειναι τεντωμένο. Πόσα μυστικά αντέχεις; Πόσο γερό είναι το νευρικό σου σύστημα; Μην ψάχνεις την αλήθεια εδω, είναι πνιγμένη και θαμμένη στα ψέματα και το αίμα... Don't copy ©2024-,2025 all rights reserved by Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Όσα πρόσωπα έχει ένας άνθρωπος, Άλλα τόσα έχει και ο έρωτας... Ποιος θα σωθεί; Και ποιος θα σώσει; Πάντα ήξερε ότι μέσα σε εκείνες τις μαύρες χάντρες, υπήρχε και λίγο καφέ... Σαν ένα άγριο τσακάλι που ηρεμία δεν έχει στο βλέμμα... Αν εκείνος ήταν όμως τσακάλι, εκείνη ήταν φωτιά ολόκληρη... Δεν ήταν Γεράκι, μήτε και λιοντάρι... Ένα άγριο ατίθασο άτι ήταν... Ένα μείγμα εκρηκτικό και ακόμα ποιο επικίνδυνο από όσο φαντάστηκαν οι γύρω της Πόσο ψέμα; Πόση ανάγκη για εκδίκηση; Όσες απώλειες κι αν μέτρησε, αυτή της ψυχής της ήταν η μεγαλύτερη... Don't copy ©2024-,2025 all rights reserved by Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Λένε ότι τα τσακάλια κυνηγάνε σε αγέλες... Ότι πολλές φορές είναι χειρότερα από κάθε άγριο ζώο εκεί έξω. Αδίστακτα και επιθετικά... Φθονερά και άκρως ύπουλα... Τι κι αν είσαι λιοντάρι και βασιλιάς, τι κι αν πετάς... Αυτά πάντα θα σε βρίσκουν... Τσακάλια είναι... Δεν μπορείς να ξεφύγεις... Η μήπως μπορείς; Don't copy ©2024-,2025 all rights reserved by Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Μια οικογένεια Μία ιστορία... Το Γεράκι, επιστρέφει... Η αναγέννηση έφτασε... Καλώς ήρθατε στη Familia Nostra Πόσα Γεράκια αντέχετε; Δεν είναι ένα πια... Ούτε δύο... Τα αίματα δέθηκαν, η γενιά μεγάλωσε... Η ιστορία γράφεται ξανά μα το μελάνι δεν είναι το ίδιο... Don't copy ©2024 all rights reserved by Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.