Niemand kennt ihn wirklich. Niemand hatte ihn jemals wirklich kennen gelernt. Niemand wollte ihn kennen lernen. Auch Megan kannte ihn nicht. Sie hatte nur von dem Jungen gehört. Von dem Jungen, der alleine in einem großen Haus im Wald leben soll. Ohne Eltern. Ohne Geschwister. Einfach allein. Megan hatte gehört, das s er studiert. Das er zu alt für sie war. Er 23. Sie gerade mal 17. Sie hatte gehört, dass er gefährlich ist. Sie hatte ihnen allen geglaubt. Den ganzen Gerüchten über Cody Black, hatte sie geglaubt. Sie fühlte sich eingeschüchtert, wenn sie ihn in der Stadt mal sah. Das fühlte sich jeder. Doch trotzdem lernte Megan Cody kennen. Freiwillig oder unfreiwillig, lernte sie Cody kennen und als ihre Freunde das erfuhren wurden die Gerüchte über ihn schlimmer. Sie wird bombardiert mit Dingen, die sich nicht mehr glauben kann. Denn egal wie sehr ihre Freunde versuchten sie von ihm abzuschrecken, sie schafften es nicht. Megan wollte ihnen keinen Glauben mehr schenken und lies sich auf Cody ein. Alle Rechte liegen bei mir! Best Ranking: #7 Jugendliteratur- 09.März 2017 #4 Jugendliteratur- 13. März 2017 #2 Jugendliteratur- 23.März 2017 #1 Jugendliteratur- 11.April 2017 ♡

"Okay. Jetzt reichts! Hör auf mich mit Papier zu bewerfen! Was ist dein Problem?" "Du. Du bist mein Problem. Du hast mir am Sonntag die Tour versaut. Was sollte das bitte?" "Achso. Ich entschuldige mich. Tut mir leid, dass du jetzt eine Schlampe weniger für dein Sammelalbum hast!" Ich schaute wieder zurück auf mein Blatt. Für mich war die Diskussion beendet. "Ja, zu schade. Die hätte sich gut neben deiner Cousine gemacht." Das hatte er gerade nicht wirklich gesagt. Ich hörte schon den Triumph in seiner Stimme. Langsam hob ich meinen Kopf, um ihm in die Augen zu sehen. Das Funkeln verschand, als sich unsere Blicke trafen. Ich hatte meinen tödlichsten Killerblick aufgesetzt. "Was hast du gerade gesagt?", fragte ich zuckersüß, nur um ihm nochmal die Möglichkeit zu geben, seinen Arsch zu retten. Mutig wie er anscheinend war, entschied er sich aber für die andere Variante. "Du hast gehört was ich gesagt hab." Er grinste mich breit an. x-x-x-x-x-x-x 1. Teil - Moving On Fortsetzung - Holding On To You (auch in diesem Buch) x-x-x-x-x-x-x best ranking: #1 in Jugendliteratur best ranking: #1 in Romantik x-x-x-x-x-x-x Dieses Buch ist noch nicht überarbeitet, deswegen ist der Mittelteil eher... meh. (Eigentlich is das ganze Buch "meh", aber der Mittelteil ganz besonders) Warning: Clichés on the loose! Wenn du das nicht magst, kannst du uns beiden den Aufwand ersparen und lieber was anderes lesen. lol Ich hab das mit 15 geschrieben und vertret jetzt nich mehr alle Ansichten die meine Charakter an den Tag bringen. Wollt ich nur erwähnt haben. x-x-x-x-x-x-x beautiful cover by my fairy-princess Sel aka @sickraven

"Lütfen... Hayır," dedim adımlarım geri geri giderken. Buradan uzaklaşmalıydım. Silahtan, bağlı adamdan, karşımdaki gözü dönmüş adamdan... Hepsinden kurtulmam lazımdı. Başıma ağrı saplanmıştı ve başım dönüyordu. "Lütfen. Gitmek istiyorum." "Pekala. Demek sen yapamıyorsun ama biri yapmak zorunda," dedi mavi gözlerini üstümden çekip, bağlı adama yönlendirirken. "O zaman ben yaparım." Ne yapmaya çalıştığını anladığımda ise her şey için çok geçti. Silahı tutan kolu havalandı, durmasını söylememe fırsat vermeden parmağı tetiğe ulaştı ve ucunda susturucu olan silah patladı. Korkuyla açılan gözlerimden gözyaşı döküldüğünde ise hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını biliyordum. "Bunun suçlusu sensin, Doğanay." Ruhuma damlatılan karanlık büyüdü ve altında kaldı.

"Eine Million! Ich gebe dir eine Million für sie." "Was?" - "Sie ist doch nicht mal so viel wert. Sie ist unerfahren, eine Jungfrau! Sie kann dir nicht mal was bieten!" "Das ist egal. Das wird sich dann später ändern. Gib sie mir und ich gebe dir jetzt sofort eine Million Bar." - Ein Mädchen, welches völlig normal ist, Anstand und Respekt besitzt, doch trotzdem öfters ihr schlagfertiges und vorlautes Mundwerk nicht halten kann. Das ist Dünya. Ohne Eltern aufgewachsen, bleibt ihr Bruder ihr einziger Anker in dieser Welt. Jedoch verschwindet sie eines Tages so plötzlich von der Bildfläche, ein Rätsel für alle. Jahre der Verzweiflung, bis er auftaucht und die Welt eine Kehrtwende macht. Emir. Unberechenbar und eiskalt wie der Schnee. Ein Mann mit Sieben Siegeln, wie es Sprichwort besagt. Doch Dünya erweckt eine regelrechte Faszination in ihm, als er sieht was für ein schlaues Köpchen sie zu sein scheint. Doch wie kommt es auf ein Treffen der beiden ungleichen Charaktere? Was verbirgt sich hinter dem gefühllosen Mann? Und was für ein Ende wird es für beide nehmen, durch Emirs auftauchen?

Motel 6- where you may find cockroaches in the showers, questionable food in the vending machine, and maybe, possibly, some love along the way. © Copyright 2017. All rights reserved. This material may not be reproduced, displayed, modified or distributed without the express prior written permission of the copyright holder. For permission, contact _HakunaMatata_ on Wattpad.com.

"Bana bak" diyerek beni önüne çekti. Gözlerim refleks olarak açılmıştı. "Bu kız kim ufaklığıma ne yaptın?" diyerek yüzüme doğru haykırdı. Gözyaşım benden istemsiz aktı. İkinci de onun peşinden gelmişti. Her an ağlamaya hazır olmaktan nefret ediyorum. "Öldü" dedim. Bana atabileceği en kötü bakışı atıp "Harabedeki kızlara mı benzemeye çalışıyorsun? Söylesene seni de bir gece de harcamam mı gerekiyor ? Bunu mu isti..." yüzüne attığım tokattan sonra susmuştu. "Haddini bil! " dedim ve ona iğrenerek baktım. Bakışları bana döndü. Sinirden ölecek kıvamdaydı. Gözleri gözlerime bakarken yangın çıkarıyordu. Uraz şuan hiç düşünemeden beni öldürecek şekildeydi. "Sen bana Sürtük diyemezsin!" o kadar sert bağırmıştım ki boğazım acımıştı. Uraz kolumu tutduğu gibi beni serçe duvara yasladı. Duvarın pürüzlü kısımları sırtıma girmişti. Gerçekten canım acımıştı. Uraz bana öfkeyle bakıp elini yumruk yapıp sinirle yanımdaki duvara yerleştirdi. Duvar çatlamıştı. Bana gelecek diye düşünürken tam yanımdan sıyırmıştı. "Sana dokunmaya kıyamazken seni sevmediğimi nasıl idea edersin aklım almıyor." Genç kurguda #1 -06/08/2018 Cesarette #1 07/08/2018

Gamzelerinin müptelasıyım!!! Birbirini sevmeyen iki grup daha sonra düşmanlıktan doğan aşklar. Kitap tarfımca yazılmış olmakla birlikte iznim olmadan kopyalanamaz veya paylaşılmaz! Pişman olmayacaksın:) Kapak tasarımı:sssadecesenveben

(Pek Kıymetlim adı ve konusu bakımından ilk kitaptır.) Aşkın en "Deli" hali... O akşama kadar gerçekten çok mutluydum, okulumu bitirip evime dönmüştüm ve düşünmemi gerektirecek hiç bir derdim yoktu. Şey demişti Ercan amca, "Senin kızın olmasaydı, benim oğlum kızına aşık olup delirmezdi," bu cümlenin ağırlığıyla ezildim bir süre. Başta anlam veremedim de... Kolay mıydı delirmek? Hem de aşk uğruna delirmek? Bu mümkün olabilir mi gerçekten? İnsan birine duyduğu aşktan delirir mi? *** "Sevdim seni bir kere, başkasını sevemem. Deli diyorlar bana, desinler değişemem, desinler değişemem." *** Seviyordu işte, uğruna delirecek kadar çok seviyordu... *** ®Tüm Hakları Saklıdır® Çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Aydın Mahallesi kitabındaki Dilan'ın hikayesidir. Olayları daha iyi anlamak için Aydın Mahallesini okumadan başlamayınız🍒

"Peki ya sen?!" diye sordum çatallaşan sesimle. Anın stresiyle dudaklarımı yaladığımda gözlerini dudaklarıma indirip bir müddet orada tuttu. Alnında beliren mavi damarı soluk ışığa rağmen fark edebiliyordum. "Sen de çıkacak mısın benim hayatımdan Dinçer abi?!" Gözlerimiz tekrar buluştuğunda, alev alev yanan hareleri içimde bir ateşi yaktı, yandığımı hissettim. Bu his, elimi kolumu bağlamıştı sanki. "Hayır!" taviz vermeyen katı sesi benliğimde yankılandı, yankılandı... Üstüme daha da eğilerek çenemden tutup kendi yüzüne doğru yaklaştırınca heyecandan titredim. Hiç bilmediğim bu duyguyu, pembe nevresim takımımın içinde, yirmi sekiz yaşında olan Dinçer abiyle yüzlerimizin arasında milimler varken yaşamak... Hele ki hala abi diyordum, boğazıma taş gibi oturdu. "Ben senin bu dünya da ahirette de elini tutacağın tek adamım.." ◾