"Bir varmış bir yokmuş... Gecenin çocuğuyla güneşin kızı aşık olmuş..." Küçükken size anlatılan korku hikayelerini hatırlar mısınız? Şu cadılarla, meleklerle ve karanlıkta çıkan canavarlarla ilgili olanları... Ben o zamanlar bu tür hikayelere inanırdım. Sonra büyüdüm ve ilgimi erkekler ve giysiler gibi daha gerçekçi şeyler çekmeye başladı. Bir yaştan sonra o olağan üstü şeylerin saçmalığını anlamaya başlıyorsun. En azından ben öyle düşünüyordum. Fakat o zamanlar hayatımın ve düşüncelerimin nasıl bu kadar kolay değişebileceğini bilmiyordum. Ben kim miyim? Adım Alice ve bu benim hikayem...

"Herkesin, başka hiç kimsenin bilmediği bir hayatı vardır..." Tessa Brooks gitmişti. Lostwood lisesinin koridorlarına sinmişti onun vanilya kokusu. Çoğu erkeğin dudağında hala şekerli dudak parlatıcısının tadı vardı. Sokaktaki ölüm ilanlarda bile onun yüzü vardı. Okul dolabı ve evi boştu artık. O yoktu ama hala buradaydı. Kimi hayatını cehenneme çeviren kız olarak hatırlıyordu onu, kimi de hayran olduğu kişi olarak. Cenazesi çok güzel olmuştu. İlahiler söylenmiş ,sahte göz yaşları dökülmüştü. Arkasından yazılar okuyup onu ne kadar özlediğini söyleyen herkes onu çok iyi tanıdığını söylüyordu. Peki ya aslında kimse onu tanımıyorsa? Tanıdıkları tek şey buz dağının ufak bir kısmıysa? Ya o popüler kızın günlüğü başka birinin eline geçerse? Ozaman ne olurdu?