"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

Mine internet üzerinden Yeşil Küpeli Kız takma ismiyle magazin haberleri yaparak milyonlarca takipçiye ulaşmıştır ve Mine'nin şimdiki haber hedefi genç kızların yeni sevgilisi Efe Duran'dır... Yepyeni bir yaz macerasına hazır mısınız? "Ben notalarını değil seni istiyorum Efe..."

"Işıklar sana evinin yolunu gösterecek..." 3391 Kilometre ile başlayan seri Sıfır Kilometre ile devam ediyor! Kilometrelerce öteden birbirini tanımak, sevmek hatta aşık olmak kolaydı... Peki tüm bunlar yan yanayken de kolay olacak mıydı?

Teknolojik tekillik başladığından beri 1 milenyum geçmişte kaldı. Bu bin yıl içerisinde Dünya iki bölüme ayrıldı. Bu iki bölümden biri sadeliğin ve doğallığın gücünü savunan, teknolojiye yer bırakmayan, kendi bölgelerine "İnitium" ismini bahşetmiş insan topluluğuydu. Diğer bölüm ise teknolojinin gelişimini kabullenip kendilerini yapay bir geleceğin kucağına bırakmış "Novum" halkıydı. Size anlatacağım şey Novum halkının seçilmişlerinden olan Zen adlı bir bilim adamının İnitium halkından bir kadın ile beraber olarak yaptığı çocuğun hayatıdır. Adı Zeta olan bu çocuk annesinin elinden zorla alınıp yıllarını küçücük bir kutunun içinde geçirmeye zorlanmıştır. İnsanlar bu kutuyu "Asansör" diye isimlendirmiştir.

Acılı bir aşk

"Boğazım düğümlenirken beynim sanki patlayacaktı. Acı dolu bir inlemeyle tekrar dizlerim üstüne düştüm. Acı hiddetlenirken ellerimle saçlarımı çekiştirmeye başladım. Sanki saç tellerim koptukça acıda gidecekti. Gitmedi. Çığlıklarım boşlukta yankı yaparken bu acıdan kurtulmak istedim. Oracıkta can vermek her şeyden kurtulmak istedim. Kurtulamadım. Tüm derim baştan aşağı süzülüyormuş gibiydi. Genzimden aşağı kuvvetli bir asit dökülmüş gibiydi. İstemsizce kusmaya başladım. Boğazım yanardağ olmuş içinde ki lavla yanarken bir elim karnıma baskı yapıyor diğeri hala saç diplerimi çekiştiriyordu. Acıyla anneme haykırdım: - Durdur şunu! Yalvarırım dayanamıyorum."

Ben artık dayanamıyordum. Gözlerimin önüne siyah bir perde kapaklanıyordu ve ben nerede olduğumun farkında bile değildim. Tek bildiğim gerçek ise hâlâ yaşamaya çalışıyor olmamdı. Oysa hiç doğmamış olmayı dilerdim. "Çiğdem!" Bir feryat koptu zifiri karanlığın hüküm sürdüğü o sessize gömülmüş puslu caddede. Bu benim celladımdı. Serildiğim buz betondan kalkmaya yeltendim fakat beceremedim. "Çiğdem! Hangi cehenneme girdiysen şayet unutma ki bir nefes ensendeyim." Bu ses gittikçe yaklaşıyordu. Ölümün soluğunu ensemde duyuyorum. 🦉

Ben kilometrelerin yok sayıldığı aşklara inanmazdım. Kimse canlı kanlı görmediği bir insana 'Seni seviyorum' diyemezdi. Ve tükürdüğünü yalamayı seven ben, yine yanılmıştım. Yazılma tarihi 22 Nisan 2019 - 26 Eylül 2019 25.05&13.08&10.10.2019&24.11.20 Mizah #1 10.06.2019&01.05.2020 Texting #1 08.08&04.10.2019&25.11.2020 Romantizm #1 © Hikayenin tüm hakları saklıdır. ©