•ÖZET• Eyşan, ruhunun tamamı korkuya hapsolmuş, geçmişi geleceğinden kötü olan genç bir kadındır. Hayattaki tek amacı, canından çok sevdiği iki kardeşinin iyi olmasıdır. Kalbinin tamamı iki kardeşine aitken, başka hiçbir şeye ihtiyacı olmadığını düşünmektedir. Ta ki Rüzgar ile tanışana kadar.. En az onun kadar yaralı büyümüş, ama dışarıya hiçbir şey belli etmemekte ustalaşmış olan Rüzgar, Eyşan'ın hem ilacı, hem de hastalığı olacaktır. Yaralı iki ruh, yaşamak için birbirine tutununca, en az bu aşk kadar büyük olan engellere sahip hayat, onları savurmaya, yok etmeye çalışacaktır. Hayat, hep kazanır mı? Yoksa, gerçek aşk galip mi çıkar? "Senden başkası olmaz Eyşan. Olamaz. Çünkü senden başkası ölüm. Ve ölüm, hiçliktir..."

Öpüşü beni darmaduman edebilecek, yok edebilecek, lezzetli bir azabı verebilecek şeydi. Bir ateş yandığında, yakar. Yakarsa kül ederdi, yok ederdi. Oysa o, Tanrı'nın ateşiydi. Onun ateşiyle var oluyordum. "İstemem, istemiyorum.Durma, et."dedim nefes nefese, sesim boğuktu.Dudaklarına doğru uzandım aceleyle,benim nefesim oydu"Seni istiyorum Karan,seni."Göğsüm gibi inip kalkan göğsüm taş kadar sert göğsüne değiyordu." Karan!" Dudaklarıma yıllara sürebilecek, yaşam verebilecek tek şey onun dudaklarıydı. Sonsuz bir büyüydü, sıcak bir şifaydı. Göz kapaklarım gölgesini ve varlığını kaldıramayıp kapandı. İri elini karnımla özel bölgem arasında hissettim sözüm bitmeden, bedenimden bir ürperti geçti, yanarken bir an sonra dudakları dudaklarımdan koptu."Şuan sana sahip olabilmek için kurşuna dizilebilirim."Dudaklarımı öpen dudakları ile öpüşüne kapıldım."Allah şahidim dizilebilirim." Kayıp dosyalar. Akıl zorlayan bir güç. Ve imkansızın ötesinde bir aşk.

DÜZENLENİYOR "Sırlarla dolu bir romanın satırlarında nefes alıyor gibi hissediyorum." İç çekerek söylediğim sözle birlikte Bora, "Belki de öylesindir," dedi. "Peki senin bu romandaki rolün ne, Atalay? Sırların arasına varlığınla bir yenisini eklemek mi, yoksa bu sırları çözmemde yardımcı olmak mı?" Sorduğum soruyu gözlerinin içine bakarak sormuştum. Gözlerini bir başkasının yüzünde kendimi gördüğüm bir aynaya benzetiyordum. "Başkahraman sensin. Sen söyle. Bu hikayedeki rolüm ne? Sana yardım etmek isteyen bir kimse mi, yoksa daha fazlası mı?" Oturduğum koltukta bulunduğum konumu yavaşça değiştirerek ona doğru yaklaştım. Onun bana yaptığını benim de ona yapmak istediğimi fark ettim ve yüzümü yüzünün hemen önüne getirdim. Bakışlarımı gözlerinden çekip dudaklarına kaydırdım ve bir fısıltı eşliğinde söze girdim. "Belki de yalnızca bir figüransındır." Gülümsemesi yüzünde yayılarak şaşkınlıkla beni seyrediyordu. "Figüran, öyle mi ?" Sorusunu kısık sesle onayladığımda başını eğip bana daha da yaklaştı ve gözlerimi kapattım. Dudağımın kenarını öpüp bir müddet beklediğinde tüm hislerimin bir kıvılcımın düştüğü samanlığı andırdığını gördüm. Ardından yüzünü boynuma gömdüğünde oraya yerleşmek ister gibi kıpırdandı. Derin bir nefesi içine çektiğinde nefesini tenimde hissedeceğim şekilde fısıldadı. "Buraya saklanabilir miyim? Beni buranda saklar mısın?" Günün sonunda kazanan olmak için, içimizde her geçen zaman daha da artan hırsı çıplak gözlerle görebilmek için, mücadele etmeyi mücadelenin en çok yakıştığı insanlarla öğrenmek için, aralık bıraktığım kapıdan içeri girebilirsiniz. Bir, iki, üç. Adımlarınızı kesinlikle duyacağım. "SES" #başarmak 1 #yazarolmak 1

On yedinci yaşımda tanımıştım onu. Arabasının arka koltuğunda öylece oturup yol boyu onu izlerken. Yirmi dördüncü yaşımda tekrar tanıştım onunla. Beni terk edip gidişini izlerken. Kader oyunlarını bitirmemiş olmalıydı ki benim için aşkıyla savaş verdiğinde yine tanıştım onunla ve size yemin edebilirim ki bu tanışmaların en güzeliydi.

Mühür taşı gerçek mührüne kavuştuğunda kıyamet kopmalıdır. Her kıyametin sonunda, yitirilen hayatlar olur. Bu şeref hangimize ait? •Parmağımı dövmesinin çemberinde dolaştırdım bir tur. "Hissediyor musun?" diye sordum acıyla. "Tam burada kocaman bir işaret var." Cesur konuşsa damga derdi büyük ihtimal. Ya da lanet. "Görmüyorsun ama hissediyorsun. Tam burada. Seni sarıp sarmalayan bir ip." Diğer elim Cesur'un kolundan aşağı kaydı ve parmaklarım parmaklarına dolandı. "Her şeyi birbirine bağlayan bir ağ," dedim dövmesine hayranlıkla bakarken. "Tıpkı benim gibi." • Not: Merhaba! Eğer sağlıklı bir ilişki arıyorsanız bu hikaye size göre değil. Bu hikayede toxic bir ilişkideki iletişimsizliği ve bu iletişimsizliğin sonuçlarını göreceksiniz. Sabrınız için teşekkürler, keyifli okumalar.

"Her kalbin iki kapısı olduğunu okumuştum bir keresinde. Hiç olur mu öyle şey demiştim. Halbuki herşey, kalbimin kapılarının ona açıldığını anlamamla başlamıştı. Ama herşey, çok daha korkunç bitecekti, hissedebiliyorum..." H... •ÖZET• İstanbul'un köklü ailelerinden Manal ailesinin büyük kızı olan Nihal, aşık olduğu adamla, yani Yiğit ile nişanlanır. Herşeyin çok yolunda gittiğini zannedip mutlu mutlu evlilik hazırlıkları yaparken, Yiğit onu güzeller güzeli kardeşi Hayal ile aldatmaktadır. Hayal, ablasına ihanet ettiği için vicdan azabından kıvransa da, aşka karşı gelemez ve istemeden de olsa, iki yasak aşık birbirlerine doğru sürüklenir. Ancak her yalan gibi, bu yasak aşk da ortaya çıkacaktır. Nihal bu ilişkiyi tesadüf eseri öğrenir. Bir yanda sevdiği adam, nişanlısı.. Diğer yanda kız kardeşi.. Kendi kardeşiyle aldatıldığını öğrendiğinde, artık kabuslarla, sanrılarla, yabancılarla, yalanlarla ve içinde saklandığını bilmediği, kan içindeki korkunç ruhuyla geçecek olan yıllar, kollarını açmış onu beklemeye başlamıştı bile.. Diğer yandan, başlarına geleceklerden habersiz yasak aşıkları da, aşkın bile sağ çıkamayacağı kadar derin, karanlık yıllar beklemektedir. Tüm gerçeklerin üstü kanla örtüldüğünde, sağ kalabilen tek gerçeğin adı, herkeste intikam olarak kalır...