"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."

Cemre... O hep ateşe yürüyordu. Ateş'e... Ateş... Ateş ise hep başa sarıyordu. En başa... Cemre korkuyordu, Ateş'te yanıp köze dönmekten... Ateş ise alazlanıyor ve alazlıyordu aşkıyla. Bildiği tek şey buydu. Elinden ne daha azı ne daha fazlası geliyordu. Cemre ise her defasında aynı ateşte harlanmaktan geri durmuyordu, tüm korkularına rağmen. İkisi de başka şeylerin esiri olsa da hem yandılar, hem yaktılar. İlk önce alevlendiler, sonra köze döndüler. Hiç sönmediler. Sonra kader öyle bir rüzgar estirdi ki yeniden alevlendiler. Yazarın Notu: Bölüm günleri Pazartesi'dir. Bundan sonra her Pazartesi burada aksilikler olmazsa buluşacağız. Hikayenin belli bir kısmı çoktan yazıldığını da belirtmek isterim. Keyifli okumalar.

Hiçbir şey, güzel bir kitabı bitirdikten sonra içinde oluşan boşluk kadar derin olamaz. Bu kitabı bitirdikten sonra o boşluğu yaşayacağına emin olabilirsin. Son bölüme geldiğinde, seni bu paragrafta bekliyor olacağım. ✴ Siz hiç kocanızın günlüğüne sızıp başkasına olan aşkını okudunuz mu? Bir adam çıka-geldi ve bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmadı... "Çok önceden bir söz duymuştum; gardiyana aşıkken özgürlüğü sevemezsin." Dedi ve ardından ekledi. "Şimdi özgür bir çağ kimin umurunda, üstelik ben gardiyana aşıkken..." ✴ Yayınlama Tarihi: 06.06.2019

10 yaşındaki Mert Atalay'ın en büyük hayali süper kahraman olmaktı. Olmuştu da. 6 yaşındaki Beril'in hem süper kahramanı hem de biricik Mert'i idi ancak Mert, hayranlıktan ibaret sandığı bu sevginin ne kadar büyük olduğunu kavrayamamıştı. Taşınmadan evvel ona bıraktığı mektupta bütün duygularını açıkça yazan küçük kızın duygularının sandığından daha büyük olduğunu fark ettiğinde her şey için çok geçti. Ama kader devreye girince araya giren yılların hiçbir hükmü olmazdı. Üniversite son sınıftayken Beril'le tekrar karşılaşan Mert için hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Çünkü bu sefer kalbinde derin duygular taşıyan kişi Beril değil, Mert olacaktı. ✨ İlk Yayımlanma Tarihi: ✍🏼 31 Temmuz 2016 ✍🏼 ✨ Yeniden Yazılma / Bitiş Tarihleri: ✍🏼 14.09.2018 - 25.07.2021 ✍🏼

-Tamamlandı- Suratımı kavrayan elleri beni hiddetle kendisine çekti. Alnını alnıma dayadığında verdiği soluğu yüzümde hissedebiliyordum. Tek elini suratımdan çekip sol göğsünde duran elimin üzerine bastırdı. "Leyla, sen bakma bu kalbin benim göğüs kafesimde attığına. Senin için atan senindir." *** Tüm hakları saklıdır. Kapak Tasarımı: @hestianinkalemi❤️

♡AŞKSIZ KAL... ♡ "Nasıl saklarsın ha!Bunu bana nasıl söylemezsin." "Söylemek zorunda değildim Emir." "O benim de çocuğum Elif." "Hayır. Ben onu bu zamana kadar tek başıma büyüttüm. Artık kimseye ihtiyacımız yok." "Aras benim oğlum ve sen onu benden uzak tutamazsın." "Küçük bir ayrıntıyı atlıyorsun Emir sen evlisin. Ve ben kısa bir süre sonra Amerikaya geri dönüyorum." Daha fazla dayanamadı Elif üç senedir içinde tuttuğu kini döküverdi. Karşısına geçipte böyle konuşamazdı. Üç sene önce yaptığı hatayla hayatı değişmişti. Üç sene önce bir başına kalmıştı. Gururunu ayak altına alıp sevdiği adama gittiğinde tüm umutlarını yıkan kelimeleri duydu. Evleniyordu. Ona sevgiyi aşkı veren adam başkasıyla evleniyordu. ✴Gece_asi 'ye kapak için çok teşekkür ediyorum...

Bu bir Asker kurgusudur. Wattpad hali ve Kitap hali yayında. Bildiğiniz bütün asker hikayelerini unutun bu hikaye bambaşka. Gamzeli ve Kurt'un hikayesi. ❤ "Başında Aşk" serisinin Kurt ve Gamzelinin hikayesidir. Dağ Başında Aşk / Kurt ve Gamzeli Nöbet Başında Aşk / Semih ve Mihrem Silah Başında Aşk / Uğur ve Menhus & "Güzel seviyorsun," dedim gözlerine bakarak. "Güzeli, güzel seviyorum," dedi. İnsan yeni bir hikâyeye, biriyle tanışarak ya da yeni bir yere giderek başlarmış. Benim hikâyemde ikisi de vardı. Gittiğim yeni şehirde tanıştığım adamla hikâyem başladı. Teğmen Emre Kurt... Zümrüt yeşili gözleri beni her defasında büyülüyordu. İçine çekildiğim derin bir kuyuydu sanki. O derin kuyu bende keşfetme isteği uyandırıyordu. Bana doğru attığı her adım bir diğerinden daha güçlüydü ve kaçmamı imkânsız hâle getiriyordu. Sonunu göremediğim o kuyuya gözlerimi kapatıp, kendimi bırakma isteğim gün geçtikçe artıyordu. Askeriyede öğretmenlik yapmaya başladığımda, başıma geleceklerden bihaberdim. Abimin de görev yaptığı bu askeriyedeki öğretmenlik görevi, içerideki haini bulmam için bir araçtı. İçimizde, kapalı kapılar ardında, ihanet eden biri vardı. Açtığım her kapı bir diğerine çıkarken; o kapılardan birinde onu bulmaktan korkuyordum.

Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.

Göz göze geldiği tüm erkekleri etkisi altına alabileceği halde, o bir tek kişide tutuklu kalmıştı. Göz göze geldikleri her anda onu etkisi altına alan tek kişiye. Nevra Asena Karahan, vatan aşkıyla yanıp tutuşan bir adama kapılmıştı. Bilmediği şeyse aynı şekilde Kağan Akıncı'nın da ona kapılmasıydı. Kağan Akıncı onun için bir milattı. Sıradan olan hayatını alt üst eden bir milat. Babasının Asena'sı, annesinin Nevra'sıydı o. O adı gibi bir Asena'ydı. Tam bir dişi kurt. Öncesinde sadece Asena'yken, şimdi kalbinde Kağan'ı taşıyan bir Asena'ydı. * * * * * * * * * * Büyük kayanın arkasına yaslanarak elindeki silahını yavaşça yere koydu ve kulağındaki telefona dikkat kesildi. Yaklaşık 9 gündür ilk defa çekiyordu telefonu. "Oralar nasıl? Güzel mi?" Telefonun ucundan kızın naif ama alaycı sesi çıkınca gözlerini kısarak ciddiyetle çevresine baktı. Dağın başında onlar tarafından elleri ve ayakları bağlanmış bir kaç terörist. Tiksinerek diğer tarafa baktı. Askerlerinin bir kısmı yorgunluktan yere serilmiş bir şekilde yatarken, Fırat ve bir kaç kişi gülerek muhabbet ediyorlardı. "Hayır" Karşı taraftan ses gelmezken sanki kız 'neden' diye sormuş gibi, özlemle iç çekti ve "sen yoksun" diye fısıldadı.

-TAMAMLANDI- İçi kor dışı kor, yangınların arasında adama teslim etti kendini Hazer. Toprak insanın başlangıç maddesini oluştururdu. Bütün başlangıçları Bora olmuşsa o halde Hazer'in toprağı Bora'ydı. İnsan susuz ölürdü. Adam kadından her ayrıldığında kadın ölecek gibi hissediyorsa o halde Bora Hazer'in suyuydu. Onsuz her şey anlamını yitiriyorsa aşktı o halde. Bora Hazer'in her şeyiydi. Bütün evvelini silip sadece kendisini bırakmıştı geriye. Sadece adama ait olsun ve en çok onu sevsin diye. Hazer de öyle yaptı. Diğer parçasıyla bütünleşti. Tam oldu Bora'yla, o onun kadını adam da onun erkeği oldu. Gök titredi bu birleşmeyle. Nefesler tutuldu. Gecenin kulakları sağırdı. Kalpler deli gibi çarparken diller sustu. Bütün kelimeler anlamını yitirdi. Sessizlikle anlaşıverdi iki yürek. Bakışlarıyla birbirlerine söz verdiler. Bir daha asla dedi bu iki aşık, birbirimizi bulmuşken bir daha asla ayrılmak yok. Kadın adamın göğsüne dokundu ateş olmuş elleriyle. Tere bulanmış o kaslı göğüste bir çare ateşinin dineceğini sandı. Ama adam da onu göğsündeki ateşle karşılamıştı. Yeniden yandılar birlikte. Yeniden güneş indi yüreklere. Ay bulutların ardından çıktı. O da gök kadar yıldızlar kadar şahit olmak istiyordu, semayı bile hayran eden bu aşk muhabbetine.