Başlama Tarihi: 11.05.2020 Ölmek ya da solmak. Her şey bu iki kelimeyle başladı. Elleri nasırlıydı, ellerim yoktu. Gözleri kördü, gözlerim yoktu. Dudakları kuruydu, dudaklarım yoktu. Boynu eğikti, boynum yoktu. Ayakları kırılmıştı, ayaklarım yoktu. O yavaş yavaş solarken ben çoktan ölmüştüm. İşte bu yüzden tanrım, intiharım körükledi intikamımı. İşte bu yüzden tanrım, intikamım besledi intiharımı.

"Sevgili Romeo aşkın bu dünyada başıma gelen en büyük felaket." Tek bölümlüktür ve bir yarışma için yazılmıştır. Profilimden diğer hikâyelerime göz atabilirsiniz.

Yeni tanıştığınız biriyle yolculuğa çıkar mıydınız? Üstelik tehlikeli bir yolculuk! Güneş, uzun yıllar çalıştıktan sonra kazanmayı başardığı üniversiteyi okumak için Ateş'le birlikte Fransa'ya gidecektir. Fakat onları takip eden birilerinin olduğundan haberi yok. Ateş, Güneş ve Ateş'in küçük kız kardeşi Buse hem yakalanmamak için çaba sarf ederken hem de gün geçtikçe birbirlerini daha iyi tanımaya başlarlar. Birlikte özgürce gezecekleri günleri hayal ederlerken başlarına hiç beklemedikleri şeyler gelir. Bu hikâye, ölümden kaçarken diğer yarısını bulmuş olanların hikayesi. Umudun, korkunun, acının, hüznün hikâyesi. Kendi içindeki ışığı keşfetmek isteyenlerin hikâyesi... ''Güneş....'' ''Ateş?''dedim merakla sözünü bitirmesini beklerken. Endişeli gözlerini gözlerimden kaçırarak derin bir nefes aldı. ''Ben Fransa'ya gitmiyorum.''diyince kaşlarımı çatarak ona baktım. ''Hayır hayır öyle değil. Fransa'ya gidiyorum ama....kaçıyorum.'' ''N-ne demek kaçıyorum?''diye sordum tereddütle. ''Her şeyi anlatacağım merak etme.'' dedi iç çekerek. İşte tam o ân benim hayatımın değiştiği ândı. Başıma geleceklerden, yaşayacaklarımdan habersiz Ateş'in açıklama yapmasını bekliyordum. Kafam o kadar karışmıştı ki kendimi rüzgârda başı boş bir şekilde uçuşan yapraklar gibi hissediyordum...