Günlerden bir gün güzeller güzeli prenses bir hastalığa yakalanır. Prenses bu hastalıkla çok değişir. Güzel aryalar söylemek yerine küfretmeye, zarifçe el sallamak yerine parmak göstermeye başlar. Bunun üzerine kral ve kraliçe kızlarını bu amansız hastalıktan kurtarmak için çeşitli yollara başvururlar. İyileşmek için başka bir saraya giden prenses hastalığından dolayı hissizdir. Gittiği bu saray müzik sesi, boş bira şişeleri ve bitmiş umutlarlarla doludur. Ama en önemlisi, orada prensesi en başından beri etkileyen bir prens vardır. Prensin kılıcı ve hükmettiği büyük bir halkı yoktur. Onun sadece kırık bir kalbi vardır. Tüm masalların aksine prens prensese ilk görüşte vurulmaz ve bu masalda kötü bir cadı yoktur. Bu masalda belki de prens prensese hiç aşık olmayacaktır. Zaten bu da bir masal değil olsa olsa trajedi romanı olurdu.

Duygularını rafa kaldırmayı hayat biçimi olarak seçen genç adam, sevmenin ne demek olduğunu bilse de sorumluluğunu almak istemez. Kendisi için biçtiği gelecek yalnızlık üzerine kuruluyken, hele kendi şeytanlarıyla savaş verirken hiç istemez. Tabi mecbur kalmazsa!.. Yaşantısının içine kötü bir tesadüf eseri giren Gülizar'ın, sorumluluğunu almak zorunda kalana kadar. İstemese de koruyup kollayacağına ant içene kadar. Gül'e ait tek varlık, kurtarıcısı, meleği olana kadar...

İnsanı sadece sevdiklerinin ihaneti yıkar, kalp kırılır izi derinlerde kalır. Kişiliği oturmuş olan, yaşadıklarından sıyrılıp küllerinden yeniden doğar. Daha güçlü, daha dirayetli... daha... yalnız!..

Tüm kitap sitelerinde ve kitapçılarda bulabilirainiz. "Pabuç kadar dilin var laz kızı seni alanı acıyorum"dedi mavi gözlerini gözlerime dikerek mavi gözleri o kadar güzel gözüküyordu ki bir an gözlerine takılı kaldım.Oysa mavi gözlü insanlar beni hep ürkütmüştü. "Kimseyi acımamak gerekirmiş Allah insanı acınacak duruma düşürürmüş"dedim tıslayarak. "Tamam küçük laz kızı anladım şimdi kaybol işimi engelliyorsun" "işin okul önlerine gelip kızları mı gözetlemek?Hemen burdan asıl sen kayboluyorsun yoksa polis çağırıyorum"dediğimde gülmeye başlamıştı . "Şimdi eğer sen biraz daha burda oyalanırsan işimi engellemek yüzünden kelepçeleri ben takacağım "dedi rozetini gösterek. "Nerden bilecektim polis olduğunöu.Sapık hırsız katil de olabilrdin " "Ordan bakınca öyle mi gözüküyorum? "saçın sakalın birbirine karışmış Wattpad

Oyuncu olmak için uğraşan iki insanın karşılaşması, başlarına gelen olayları ve başlarına gelen en güzel şey olan aşklarını anlatan bir hikaye. ''Bu hikayenin sonunda kim mutlu olacak?'' ©Tüm hakları saklıdır.

Dünyada minimuma inen insan sayısı beş vampir krallığını büyük bir kriz ve kuraklığa sürüklemiştir. Artık krallar daha vahşi ve kontrol edilemez durumdadırlar. Kral José ise diğerlerinin bilmediği gizli bir silaha sahiptir. Ormanda yaşayan güzeller güzeli bir şifa perisi. Her ne kadar efsane olsa da onu bulacak, yanına alacak ve kanını tüketebildiği kadar tüketecektir. Böylelikle diğer vampir krallıklarını da hakimiyeti altına alacaktır. Aradığı fırsat kucağına düşer ama o bunun farkında olmaz çünkü hafızasını kaybetmiştir. Peki ya perimiz aslında en büyük düşmanının hayatını kurtarırsa? Üstelik bir de aşık olursa? Aera'nın tertemiz kalbi José'nin kanlı planlarına dahil olunca da temiz kalabilecek mi? Yoksa José'nin onu kirletmesine büyük bir tutkuyla izin mi verecek? Aera, milyonlarca vampirin sahip olmak istediği nadide bir elmastan farksız. Söylenebilecek tek şey, İlk kapan kazanır!

Güzellerin ve bilgelerin en mükemmeliydi . Eden'de, Tanrı'nın bahçesindeyken ; Giysileri hep güzel taşlarla (Yakut,Zümrüt ,Ay taşı, Beril,Oniks,Safir) turkuaz ve altın işlemelerle süslüydü . Bunlar ona yaratıldığı gün verildi ... "Seni kudretinle ve gücünle bekçim yaptım . Tanrı'nın kutsal Dağına gidebiliyor ve ateş tarlalarında yürüyebiliyordun. Yaptıklarından tamamen muaf tutulurdun ta ki için kötülükle dolana dek . Bu varlık içinde bile daha büyük şiddet yarattın ve günahkâr oldun . Seni Tanrı'nın dağından men ettim ve seni bekçilik ettiğin ateş tarlalarına Sürgün ettim. Güzelliğin yüzünden için kibirle doldu ve bilgeliğini kendi ünün için harcadın . Seni içine hapsettiğim Ateşle birlikte Dünya'ya attım . Seni takip edenlerle beraber sonunuz Ateşler içinde küle dönecek ..." İncil 28:11-19

"Sorun ellerimdeyse, problem değil. Onlardan kolayca kurtulabilirim. Eğer sorun gözlerimdeyse, onları sonsuza kadar kapayabilirim. Ama ya sorun beynimdeyse? Bunu nasıl engellerim? ...Peki ya normal olan bensem ve hepiniz eksikseniz?"

Sesil, yirmi yaşına henüz basmış bir psikoloji bölümü öğrencisidir ve okuduğu bölümü seçmesinin en önemli nedeni, sekiz yaşındayken öğrendiği, modern tıbbın hala gizemini tam olarak aydınlatamadığı bir algı komplikasyonuyla dünyaya gelmesidir: Sinestezi. Bunun üzerine sekiz yaşındaki pek çok kişinin alamayacağı kadar radikal bir karar alır ve unutmak istemediği rengarenk anılarını düzenli olarak tuttuğu defterlerine kaydeder. Bu ona, her zaman yanında taşıdığı bir defter ve hayatı boyunca eşlik eden bir alışkanlık olarak geri dönmüştür. Tek bir kuralı vardır; o da tüm anılarını yazıya dökerken bir daha eşini benzerini yaşayamayacağını düşündüklerine yıldız atmaktır! Rakamların rengi ve renklerinse kendilerine ait tatları olduğu bir hayata uyum sağlamakta herhangi bir sıkıntı çekmemiş olan Sesil, bir Cumartesi akşamı yatıya gittiği ev partisinden sonraki günün akşamında odasında uyanmıştır; fakat ufak bir sorun vardır: Parti gecesini ve evine nasıl geldiğini hatırlayamamaktadır. Öncesinde aklında kalan birkaç imgeyle bu hafıza kaybını aydınlatmaya çalışan Sesil, bu durumu anı defterinde ayırdığı, boş, dört adet yıldızlı sayfayla çok geçmeden takıntı haline getirecektir. Daha sonrasında su yüzüne çıkan gerçeklerle kendisini, hiçbir algısıyla bütünleştiremediği bir adamın peşinde bulacaktır.

Bana doğru biraz daha eğildi. Bunun üzerine bende kendimi iyice geriye doğru çektim. Sanki bizimle yıllardır tanışıyormuş gibi daha bu sabah Yeşim ile konuştuğumuz soruyu sordu. "Evet, kızlar söyleyin bakalım, bana neden bakıyorsunuz?" Nazlı arkadaşına yardım etmek için onun kulağa biraz sıra dışı gelen istediğini gönülsüz de olsa kabul ettiğinde hayatının değişeceğini hiç düşünmemişti. Sadece bir hafta diye anlaştığı arkadaşına verdiği sözü tutabilmek için 8:15 Vapurunda bir adamı gözetlemek ne kadar zor olabilirdi ki? Ali, yıllarca seyahat ettiği 8:15 Vapurunda iki kızın sürekli kendine bakması üzerine ilk başlarda rahatsız olsa da bir süre sonra gözleri onları arar olmuştu. Onlarla konuşmaya karar verdiğinde hayatının kökünden değişebileceğini nereden bilecekti? Ali, Karadeniz'in dalgaları gibi değişken, deli ve bir o kadar da hırçındı. Nazlı ise Ege'nin sakinliği, neşesi ve özgürlüğü ile büyümüştü. Zıt kutuplardaki bu iki insanın bir araya gelmesi bir tesadüftü ama sonrasında yaşananlar aşkın tesadüfleri sevdiğini kanıtlar nitelikteydi. 8:15 Vapuru; Yaşanmış, sımsıcak ve sıra dışı bir aşkın hikayesi...