05** *** ** ** : Ne tepki vereceğini biliyorum, kuralcısın ve sana göre doğru olmayan herşey saçmalıktan ibaret. 05** *** ** ** : Tanımadığın biriyle konuşmak doğru değil sana göre biliyorum ama buna saçmalık deme! 05** *** ** ** : Seni seviyorum ve bu yüzden böyle bir işe kalkıştım. Başka türlü ne bana inanırsın ne de benimle konuşursun. İlke çevrimiçi |Görüldü| Yazıyor... İlke : Saçmalık... 05** *** ** ** kişisi engellendi. 05** *** ** ** : Hayır dur ama! (İletilemedi)

Marvel İçinde -17- Hayatını tek bir amaç uğruna heba etmesiyle, kalbi sürekli büyüyen bir nefret ve intikam hırsıyla dolup taşan bir kara deliğe dönüşmüştü. Karanlığın dibinde dolanan, yalnız ama tehlikeli bir adam. Erik ''Killmonger'' Stevens. Üstün öldürme yetenekleriyle saldığı ünü, her türlü silahı kullanmaktaki ustalığı ve geçmişini üstünden atamamasıyla her gün daha da hiddetlenen öfkesiyle, bilinen en korkulu suikastçılardan biri. Onun sonunu getirebilecek tek şey ise yıkıcı nefretiydi. Hiç şüphesiz, geçmişinin onda bıraktığı en etkili iz olmuştu. Onu var eden en temel parçalardan biriydi, aynı zamanda ise yok oluşuna sebep olacak kadar içinde büyümesine, aklını zalim düşüncelerle boyamasına izin vermişti. Her şeyin tamamen siyaha battığını düşündüğünde ise, karşısına hiç ummadığı biri çıktığında nelerle yüzleşeceğinden habersizdi. Her yönüyle zıttı olan, farklı ve ilginç bir kadın; Emma Williams. Emma'nın, Erik'in örmüş olduğu kalın duvarları geçmek için mücadele etmeden önce bilmesi gereken önemli bir nokta vardı. O da, Erik'in katı ve sarsılmaz bakış açısıydı. Dünyaya karşı olan hiddetini değiştiremezse, ona ulaşması da asla mümkün olmayacaktı...

Gözlerimden boncuk boncuk akan damlaları baş parmağıyla sildi. Ardından baş parmağı ile yanağımı okşamaya başladı. Elleriyle yüzümü avuçlarının arasına aldıktan sonra, nazik dokunuşlar ile göz kapaklarımı kapattı ve kirpiklerimin ucunu okşamaya başladı. Bir şey demiyor olmama rağmen heyecandan kalbim ağzımda atıyordu. Ne oldu demeye kalmadan, minik bir buse ile gözkapağımın üstünü öptü. Ardından diğerini. Kendi kendine mırıldanmaya başladı. "Ne yani? Bu güzel gözlerden benim için yaş mı aktı! Gerçekten câniymişim !" Tekrar kirpiklerimin üstünü öptü. "Her bir kirpriğini teker teker öpsem, unutabilir misin o günü?" Sorduğu soruyu cevaplayamadım. Onu kırmaktan korkuyordum. Cevapsız bırakarak sarılı olan bedenine daha çok sarıldım. ******************* Gün gelir çocukluk kankam dediğin kişi hayatının en önemlisi olur, yüreğini yakar kül olursun,onsuz nefes alamazsın ama onunla da olamazsın.Çünkü o artık sana haramdır,artık büyümüşsündür ve en kötüsü de o artık senin çocukluk arkadaşın değildir...