"Fazla vaktinizi almayacağım, direkt konuya gireceğim. Birçok şeyin farkındayım. Bana karşı beslediğiniz duygularınızın da, her görev emrinde dönüşümü beklediğinizin de, her yara aldığımda acı çektiğinizin de hepsinin farkındayım." Gözlerini gözlerimden ayırmadan sıkıntılı bir nefes çekti ciğerlerine. Kelimelerini özenle seçtiği o kadar belliydi ki, söyleyeceği şeyi söylemek aynı zamanda da bunu beni kırmadan yapmak için kendisini frenliyordu. "Kendinize bunu yapmayın. Size defalarca söyledim, benim hayatımda böyle bir şeye yer yok." Birkaç gündür ağlamaktan kuruyan gözlerim son cümlesiyle tekrar dolarken ona belli etmemek için başımı yere eğdim. Zorlamayacaktım, onu sevmem için onun sevgisine ihtiyacım yoktu. Ben onu, onsuz da severdim. "Anladım." dedim fısıltıyla. Eğer yüksek sesle söyleseydim ses tellerimin titrediğini anlardı. Karşısında sevgi dilenen aciz bir kız gibi durmak istemiyordum. Birini sevmek hiçbir zaman acizlik değildi. Zaaftı, her insanın tadamayacağı ama tadanın da binlerce kez şükredeceği bir duyguydu. Yaşamı boyunca bir insan için olup olabilecek en güzel zaaftı sevgi. "Başka bir şey yoksa eğer.. İyi günler." Dolu gözlerimi görmesin, bana acımasın diye başımı kaldıramadım. Yanından geçeceğim sırada kolumu tutan iri kemikli, nasırlı elleri tüm vücudumu ateşe vermiş gibi titretmişti. Sesli yutkunuşunu ve kolumdaki elinin titrediğini hissettim. Baş parmağı kolumun üzerini bilinçsizce okşarken yerde olan gözlerim kolumdaki elini buldu. Bir an için fikrini değiştirdiğini sandım ama o bunu fark ettiği gibi elini hızlıca geri çekti üzerimden. "Vazgeç.." diye mırıldandı acı çeker gibi. Sesi kısık ve pürüzlüydü. "Beni sevme. Ben ruhu olmayan, yaşamayı bilmeyen, acı hissetmeyen bir adamım. Sana acı vermek, bu hayatta isteyeceğim en son şey bile değil." 🔴 (Minimum Aksiyon/Bol Aşk)

TAMAMLANDI- DÜZENLENECEKTİR Bir gece birlikte olan , hemşire ve bir askerin aylar sonra aynı karargahta karşılaşma serüveni... 'Arkanda, bir ölü bırakıp gittin ama katil değilsin. Sen sevgilim, olsan olsan yeni tomurcuklanan bir çiçeği ezip geçen birisin sadece.' Yayınlanma Tarihi: 17/07/2024 Düzenlenip yayınlanma tarihi: 20/06/2025 ----------------- Şahsıma ait isim ve kurguyla yazılmış bir kitaptır bu zamana kadar kimseden alıntı, esinlenme yada benzetme yapmılmamıştır . Yazdığım 9 kitap mevcut ve her birinde yüzlerce isim ortaya çıkıyor hepsi tamamen benim kurgumdur. Tüm hakları saklıdır ©

-Yaş farkı içerir- Cebinden bir gerdanlık çıkardı Aldemir. Kızın gözünün önünde kaldırdı. "Al." dedi. "Yüz görümlüğü." Kız almadı. Aldemir, yatağın üstüne bıraktı. Geri çıktı, ceketini çıkarıp sandığın üstüne attı. O vakit fark etti. Yeni gelin tir tir titriyordu. "Korkma," dedi Aldemir. Perdeyi azıcık araladı, pencereden aşağı baktı. Evin önü iyiden iyiye boşalmıştı. Geri döndü, yatağa, kızın yanına oturdu. "Adın ne senin?" "Adımı bilmiyon mu?" dedi incecik, nahif bir ses. Su şırıltısı, kuş cıvıltısı, meltem sesi gibiydi. "Cık. Bilmiyom." "Attan indiren sen değil miydin? Yanımda oturan sen değil miydin? Demin alan kabul eden sen değil miydin?" "Bendim amma.." dedi Aldemir. "Adet yerini bulsun diye." Gelin derin bir nefes aldı. Aldemir, kızın işi anladığını fark etti. Amma da zeki çocuktu ha. İyi. Saf olanla uğraşamazdı Aldemir bu yaştan sonra. İşin en çok dert ettiği kısmı hallolmuş oluyordu böylece, hamdolsun. ~~~~ Aldemir'in kalbi Gülayşe'ye, Gülayşe'nin kalbi Aldemir'e düğümlüdür... Ve güzeller güzeli Gazâl, Aldemir'in eli kınalı yüreği umutlu tazecik karısıdır 🌱 Ve bir gün, bu topraklarda, bir sevda için bir destan yazılır...

"Bir sandal mı? Yani her tarafı çürümüş tahta parçası bir sandal mı bizi kurtaracak? Boş versene." Genç kadın başka bir çıkış yolu düşünmeye başladı. Ona neden katılıyordu ki! Bunun aptalca bir hata olduğunu kabullenmek istemese de, durumun gerçekliğinin farkındaydı. "Bak, o benim babamındı tamam mı. O sandal hakkında doğru konuş. Ayrıca fazla gitmeyeceğiz, sandal ile birlikte yatıma ulaşıp buradan gideceğiz. Sonra karaya çıkınca sen yoluna, ben yoluma." Genç kadın bir süre daha düşündü. Başka seçeneği var mıydı sanki?! Kabullenmekten başka çaresi yoktu. Bu balık kokan gemide kalmaktansa, açık havada çürük bir tekne ile yata gitmek daha cazipti. Kötü kokulara tahammülü yoktu. "Tamam. Hadi gidelim." Genç adam gülümsedi. "Bu arada, isim neydi?" Tabii, ordan oraya kaçmaktan tanışmaya fırsatları bile olmamıştı. "Hazan." "Bende Barbaros." Genç kadın göz devirdi. "Aman ne güzel." Barbaros bu mırıldanmayı duymuştu. İçinden bir ses o sandal gezintisinin kısa sürmeyeceğini söylüyordu. İçerisinde +18 kısımlar mevcuttur, bilginize.

♌ İNTİKAMDAN DOĞAN TUTKULU BİR AŞK ♌ Küçük yaşta anne ve babasının ölümüne şahit olan acımasız genç bir adam... Edim Demiray. Daha on sekizinde uyuşturucuya mahkûm olan bir kız... Lavin Kutup. İkisi bir araya gelince, öfkeleri cehennem olacak. Tenleri alev alacak... Porselen güzelliğindeki tenine doğru fısıldadı. "Sana sahip olmak istiyorum, Lavin. Önce olabileceğim en kibar şekilde, sonra olabileceğim en sert şekilde. Canını yakmak ve yakmamak istiyorum. Sesli olmanı ve sessiz olmanı istiyorum. Zevk almanı ve almamanı istiyorum. Seni nefessiz kalana kadar öpmek istiyorum. Sonra küçük bir nefese muhtaç olup, o nefesi benim ağzımdan almanı istiyorum." EDİM DEMİRAY & LAVİN KUTUP ❄?❄ İlk yaynlanma tarihi | 9.Mayıs.2016 Yazan | ELİSYA ROYAL

Saraçoğullarının biricik kızları Feride, babaannesinin zoruyla iş hayatını öğrenmesi için holdinglerinde asistan olarak çalışmaya başlar. Fakat patronunun geceleri rüyalarını süsleyen adam olduğunu henüz bilmemektedir. Arslan Karahanlı'nın ise bu şımarık küçük kadınla başı derttedir! ••• Arslan terden ıslanmış saçlarını geriye iterek mayhoş bir gülümsemeyle kaplı şişmiş dudaklara tekrar kapanmadan önce çok netti. "Seni başkasına bırakmam. Sonucu ne olursa olsun, bu düğün olmayacak!" ••• +18 unsur barındıran bir hikaye. Yetişkin içerikten rahatsız olacakların okumaması rica olunur!

"Benden kurtulmak mı?" derken ses tınısına yansımış alay kilometrelerce öteden dahi sezilebilirdi. "Ben senin kökünde can bulmuş bir sarmaşığım Yaban Gülü. Günbegün senin besininden besleniyorum. Kökün kuruyana ve biz beraber ölene kadar benden kurtulman mümkün değil." Berfe'nin duyduklarıyla nefesi kesildi. O an inip kalkan göğsü durdu. Gözleri odağını yitirdi. Yer ayağından kaydı ve bir anda gerçek dünyaya hızlıca geri döndü. "Sarmaşıklardan nasıl kurtulacağımı söyleyeyim sana Hazar Ağa!" diye fısıldarken sesindeki gücü kendisi de hissetti. "Tırnaklarımla kazıyacağım seni köklerimden ve ilelebet kurtulacağım senden!" "Kendini öldürmek pahasına mı?" "Kendimi öldürmek pahasına!" ™©Tüm hakları tarafımca saklıdır. Hiçbir şekilde başka amaçlar için kullanılamaz, çoğaltılamaz ya da ticari amaç güdülerek iznim dışında basılamaz ve başka ortamlarda paylaşılamaz. KANLI BAŞLANGIÇLAR SERİSİ 3 (KİTAPLAR BİRBİRİNDEN BAĞIMSIZDIR! DİĞER KİTAPLARI OKUMANIZ GEREKMEMEKTEDİR!)

Karısının ölmesiyle tüm dengeleri değişen ve kızının öğretmeniyle yeniden aşkı tadan bir baba ile aşkı hiç ummadığı bir adamda bulan bir öğretmenin öyküsü... Not: Mafya kitabı değildir. Yetişkin okurlar için uygundur. Yetişkin içerikli sahneler içerir. Ön yargılarınızı bir kenara bırakın ve hikayenin ilk bölümlerine göre hüküm vermeyin! Bu kurguda geçen kişiler, olaylar ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Başlama Tarihi: 16.06.19

Gözleri öfkeyle kaplıydı kızın. Resmen burnundan aldığı nefesi aynı şekilde alevler şeklinde salıyordu. Hayatında çok saçmalık görmüştü de böylesine ilk defa tanıklık ediyordu. Üzerinde ki mavi gömleğin kolunu çekiştirip montunu eline aldı. Hava neredeyse eksi derecelerdeydi fakat kızın umurunda dahi değildi. Bir an önce ölmek istiyordu da Allah korkusu ve olmayacak hayalleri vardı. Ondan dolayı uslu bir kız olmayı seçip ailesinin diretmelerini şimdiye kadar sessiz kalmıştı. Şuandan sonra kalması bile imkansızdı da merak ediyordu. Gerçekten de merak ediyordu sabrı ne zaman tükenip kendiyle beraber evreni ateşe vereceğini. Az kalmıştı kesinlikle çok az kalmıştı. Öfkeli bakışları girdiği cafede köşede ki masada oturmuş adama kaydı. Sanki adam bakışlarını hissetmiş gibi kafasını kaldırmasıyla gözleri kesişti. Selvi hızlı adımlarla ilerleyip ilk defa özensiz bıraktığı saçlarıyla adamın karşısına oturdu. Adam buruk bir tebessümle kıza bakarken kız kollarını masaya yasladı. Adam elinde tuttuğu fincanı indirip, 'Hoş geldin Selvi' dedi. Kız ise, 'Nasıl benimle evlenmek istediğini söylersin Cengiz abi' dedi... Arada kocaman on dört yıl, kırılmış hayaller, yorulmuş kalpler vardı. Buna rağmen belki kadın düştüğü cehaletten kurtulurdu yada hep korktuğu başına gelirdi. Babası gibi bir adamla evlenirdi. Adam ise imkansız olmasına rağmen belki bir ümit sevilirdi bu küçük kadın tarafından. Hayaller farklıydı ama ikisinin de ortak amacı vardı. Mutluluk... ~~~~~~~~~~~~~~~~ ""Selvi& Cengiz"" ~~~~~~~~~~~~~~~~ Kurguda +18 cinsellik barındıran sahneler olacağı için rahatsız olacaklar okumasın. Hakaret eden engellenecektir ✔️ ""Kurgu mahalle konuludur. Çok ısrar eden sevgili okuyucularıma ithafımdır"" Başlangıç: 15.02.2021 Bitiş: 30.04.2021 Kapak tasarımı için @avestadesign e sonsuz teşekkür ederim ❣️

Parmak uçlarımda yükseldiğim yerde bir türlü amacıma ulaşamıyordum. Kahretsin niye kısa insanları düşünmezler ki. Son defa ha gayret Özde. Parmak uçlarında tekrar yükseldiğim de kalçamda hissettiğim sertlik ile uzanmış olduğum dolabın kulpunu tutuyordum. saçlarımdan alınan derin nefesle 'Karanfilim'im ne yapıyorsun' diye sordu. 'Mur-at. Bardak alacaktım' 'Çağırsaydın ya' diyerek boynumu öpmeye başlayan adam ile nefesim kalbim de sıkışmış donuk bir vaziyette bekliyordum. Heyecan tüm bedenimi ele geçirmiş saatler önce görmüş olduğu bedenime verdiği tepkiler aklıma ansızın düşüyor sonuç olarak da kızarmama neden oluyordu. Hissettiğim sertlik artmakla beraber resmen tezgaha mıhlanmış gibiydim. O kadar yakındı ki nefes alamıyordum gerçi onun olduğu ortamda hep nefesim kesiliyordu ya. Üzerimden uzanıp aldığı bardak ile 'Al kafanfil' 'teşe-kkür ederim' diye kekeleyerek arkamdan gitmesini umdum. Biraz daha orada kalırsan bayılacak ve saatlerce uyanamayacaktım. Elleri ağır hareketlerle saçlarımı okşadıktan sonra kendine döndürmesi ile heyecandan dolmuş gözlerim, kıpkırmızı olmuş yanaklarım ile tutmuş olduğu ellerime bakıyordum. Elleri çeneme gelip bakışlarımı ona çevirdiğinde önce boynunda ki çiziği gördüm. Tırnaklarımla parçalamıştım resmen. Utancım her geçen saniye artarken bakışlarımı kahvelere çevirdim. 'Yarım kalanı bitirelim' demesiyle elimdeki bardak büyük gürültü ile yerde paramparça olmuştu. Düşen bardak korkumdan mı yoksa ona çoktan teslim olan ruhumdan mı bilinmez ama kararımı vermiştim.............. .................................. Bir gece öncesi..... 'Ben karanfillerden nefret ederdim' deyip burnunu göğüs oluğuma sürtüp derin bir nefes aldı 'Şu kokun için kaç can aldım Karanfil. Mezarıma karanfiller ekilsin' ..................................... ÖZDE&MURAT ............................... Kurgu +18