5 yıl önce Marcus Vircius kendi iradesi yok sayılarak ailesi tarafından bir akıl hastanesine oradan da bir kasabaya gönderilir ve her şey normalken bir cinayet işlenmesi kasabanın ıssız bir yere dönüştürülmesine neden olur. Marc üstü örtülü, bastırılmış, unutulmaya yüz tutmuş duygularının açığa çıktığını fark eder. Çevresindeki cinayetler ve sesler onun gerçekte kim olduğunu görmesinin sebebi haline gelir

Ne kadar biliyorum ne yaşamış olduğumuzu, yaşadıklarımızı, yaşayacaklarımızı. Ne biliyorum ?

"Yaşadığım hayat boyunca inandığım bazı değerler vardı. Aile Güçtür. Her ne kadar kan bağımızı kendimiz belirleyemesek de, bu bağın bize hayat veren inançlardan biri olduğu, asla unutamadığım bir düşünceydi. Bu talihsiz gerçek tüm yaşamım boyunca peşimi bırakmadı." ♚♚♚ İngiltere'de soylu ailelerden olan Bertinelli'lerin üç çocuğundan biriydim. Ben, ikizim Narcissa ve babadan kardeşimiz Kaleb. Normal bir hayatımız var gibi gözükebilirdi. Her gün balolardan çıkıp, tek derdi giydikleri kıyafetler olan o sıradan ve akılsız insanlar gibi olabilirdik. Ama sakladığımız bir sırrımız vardı. Bize, İtalyanlar "Strega", Batı Afrikada'ki Yorubalar "Aje", yani anne derlerdi. İskandinav ülkelerinde ise "Hexsa." Burada ise kendimize "Cadı" diyorduk. Watty Kitap Kapağı'na bu tatlı kapak tasarımı için bir kucak dolusu teşekkürler!

Bütün dünyayı kucaklamak istedim, kollarım yetmedi.

"Ben seni hiçbir bahar çiçeğine değişmem, Yaprak." Bir yanda sonbaharın hazanı olan, baştan aşağı hüzne bulanmış Kuzey; diğer yanda tüm olumsuzluklara rağmen hazana gönlünü kaptırmış, onun çekimine karşı koyamayan Yaprak... Kuzey'den gelen sert rüzgârın, umut dalına tutunan narin bir Yaprak'a etkisi ne kadar olur? *** Ben O'na sıkıntılı güz günleri içinde Yedi renkli yaz yağmurları dilemiştim. Şükrü Erbaş