"Życzę Ci, abyś był szczęśliwy. Tak naprawdę szczęśliwy." ~ Urszula Cieplak

„Pędzimy gdzieś na oślep wciąż, nie wiedząc, którą wybrać z dróg..." Cofnijmy się do 180. odcinka „BrzydUli" i zobaczmy, jak inaczej mogłyby potoczyć się losy Uli, Marka i Piotra.

Od pamiętnego pokazu FD Sportivo minęło już sporo czasu. Marek jest szczęśliwym mężem i ojcem, ale mniej szczęśliwym prezesem domu mody. Ula, zabiegana mama trójki rezolutnych dzieci, którym poświęca cały swój czas, już dawno zapomniała o modowym świecie. Sebastian, nieszczęśliwy kawaler, który pisze listy, których jednak nigdy nie wysyła i Violetta, która znika bez słowa, by równie niespodziewanie powrócić. Czwórka bohaterów, ze wspólną przeszłością, niełatwą teraźniejszością i niepewną przyszłością, w której wydarzyć się może wszystko. Ale czy będą w stanie pokonać to "wszystko"?

Wariacje na temat „BrzydUli". Tym razem rzecz o nieoczekiwanych skutkach rozpoczęcia przez Ulę pracy w „Febo&Dobrzański".

Marek Dobrzański ułożył sobie życie na nowo. Czy rzeczywiście spalił za sobą wszystkie mosty? Czy trudna sytuacja będzie okazją do głębszej refleksji i podjęcia ważnych kroków?

Na świecie żyje siedem miliardów ludzi, w Polsce czterdzieści milionów, a w samej Warszawie niespełna dwa miliony. I wśród tej rzeczy osób jest on. On który został dziś sam. Bez żony, rodziny, przyjaciela. Sam. Wszyscy się od niego odwrócili, a jedyne co zawinił to, to że pokochał. Pokochał ją całym swym sercem i nie umiał się z tej miłości wyleczyć. Miłości, która go zabijała. Miłości, która zmusiła go do zrobienia jednego kroku. Ostatniego i ostatecznego.

Klara była zbyt... brzydka. Zbyt brzydka, by odnaleźć się w świecie. Zbyt brzydka, by zajmować jakiekolwiek reprezentacyjne stanowisko. Zbyt mądra, by ukrywać się przed światem. Zbyt bystra, by nie dostrzec wszechobecnej pogardy.

Rozsiądźmy się na kanapie w salonie, kolana nakryjmy grubym kocem, a trzymając w ręku lampkę czerwonego wina, trochę powspominajmy... "-Kocham Cię - wyszeptał jej wprost do ucha, podczas jednej z kolejnych figur układu. -Cichutko, bo się zaraz pomylę - odparła pełna powagi, gdy starała się zapanować nad każdym kolejnym krokiem, kiedy jej chwiejne nogi przeplatały się ze sobą." *ONESHOT*

[ONESHOT] "Jeśli weźmiesz moje serce obiecaj, że będziesz łaskawa"