"BEN HİÇ BİR ŞEY YAPMADIM DİYORUM SANA!" "Hayır yaptın onu sen öldürdün ruh hastası bir kişiliğin var öyle iyi bir oyuncusun ki herkesi kolayca kandıra biliyorsun." "Sana benim bir ilgim yok diyorum neden anlamıyorsun." "Anlamıyorum çünkü bütün bunları sen yaptın eşek gibi de itiraf edeceksin suçunu." "Nasıl bu kadar emin olabiliyorsun."hafifçe ağlarken mırıldandım. "Ben masumum silah kullanmasını bile bilmiyorum." "Sana silahla öldürüldüğünü söylememiştim."kafamı eğdiğimde alt dudağımı ısırdım ve kafamı kaldırıp hafifçe güldüm. "Böyle mi oynuyoruz amirim?"bana bilmiş bir şekilde baktığında hafifçe burnumu çektim. "Bak itiraf edersen cezanda senin için bir şeyler yapabiliriz hala bir şansın varken doğruları söylemelisin."kısık bir kahkaha attığımda hemen sesimi kestim ve ona doğru eğilirken fısıldadım. "Neden sen söylemiyorsun? Sende oradaydın öyle değil mi? Ama ispatlayamıyorsun."

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.