"Ya kimsin sen? Amacın ne senin, derdin ne? Ne yapmaya çalışıyorsun anlamıyorum." Hıçkırıkların arasından zorlukla konuşurken başımı kaldırıp yüzüne baktım. Bakışları garipti. Az önce birini öldürmemiş gibi, masum bir adammış gibi. Üzülmüş gibi. "Benim derdim sensin." Uzanıp kolumu kavradığında hiçbir şey yapamadım. Kilitlenmiş gibi yalnızca onu izliyordum. Kolumu kendine çektiğinde gözlerini benim gözlerimden çekip koluma odaklandı. Kapüşonlumu sıyırıp kolumdaki kesiklere baş parmağıyla dokunmaya başladı. Tek tek hepsinin üzerinde parmaklarını gezdirirken ne yaptığını anlamaya çalışıyordum. "Benim derdim bu kesikler. Benim derdim bu kesiklerin, bu yaraların sebepleri. Bazen yaraları iyileştirmek için sebebini yok etmek gerekir. Yara bantları fayda etmez, merhemler bile iz bırakır. Ama sebepler ortadan kalktığında yaralar artık acımaz, sızlamaz hiç."

0555: Lan şerefsiz Mete. Mete: Sen kimsin ulan? 0555: Herkese sevgilim diye tanıttığın kişiyim koçum. Mete: Hasiktir. ---- ⇝Homofobik istemiyorum 🐍 ⇝bxb 🌈 ---- #bxb 1 - 300920 🌈 #boyxboy 1 - 080520 🌈🦋 #homo 1 - 100520 🌈🦋 #bb 1 - 160520 🌈🦋 #lgbt 1 - 090222 🌈✨

AŞK, Bir kalıba, Bir yatağa, Bir sıfata, Ya da dört duvara... Sığdırarak yaşanacak kadar küçük bir duygu değil. Her sıfatta ve her firsatta. Her yerde ve her koşulda yaşanacak kadar kabuğuna sığmayan koca bir tutkudur. ... Hata yaparak öğrenir insanlar doğruları... Hata bazen aşkı bir araya getirirdi.. Aşk doğruları saklardı içinde, hata yapmana sebep olurdu. Ya yaptığın hatalar, pişman ederdi ya da o hatalarla yaşamayı öğretirdi. Bazen de yaşayamadan öldürürdü. Neyin doğru neyin gerçek olduğunu bilmediğimiz önümüze sunulan doğruların gerçek olmadığı bir hayat... O aşıktı. Kadının her zeresine tutkun bir adam. Birisi gerçeğin peşindeyken diğeri aşkın.. Gerçek, siz gördüğünüz sürece vardır. Yalanlar ise her daim yanınızdadır.. Oynanan oyunların, bilinmeyen gerçeklerin, söylenen yalanların bir arada olduğu bir hikâye... Aşk her zaman saf ve masum değildir... Tutkun bir Adam... Asi bir Kadın... ... - Aşka Tutkun Adam ismiyle yazılan ilk hikâyedir! Tüm hakları Yazarda saklıdır! Kapak tasarımı Yazara aittir!

TAMAMLANMIŞTIR. Defne: En azından rüyalarımda sevsen beni?

PUKKA YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLMUŞTUR. 3 KİTAPLIK BİR SERİ OLUP, 1. KİTAP BURADA YAYINLANACAKTIR. Doğduğu ilk gün yetimhaneye bırakılan Rüzgar, hayatı boyunca bir şeylere ve birilerine bağlanmaktan kaçınan, soğuk bir tiptir. Aynı yetimhanede büyüdüğü yaramaz bir kız çocuğu dışında da bağ kurduğu kimse yoktur. Yaşı dolduğu için yetimhaneden ayrılmak zorunda kalan Rüzgar, her seferinde beraber kurtulmaya söz verdiği kız için geri döner. Yine rutin ziyaretlerinden birinde kızın ailesi tarafından yetimhaneden alındığını öğrenir ve bir daha ondan haber alamaz. Senelerini ondan bir iz bulmak için araştırarak geçirirken bir gün, gizemli bir numara doğum gününü kutlar. Çok geçmeden Rüzgar, bu numaranın yetimhanede beraber büyüdüğü kız olduğunu anlar ve kızın içinde bulunduğu zor durumu öğrendiğinde onu kurtarmak için anlaşmalı bir evlilik yapmayı teklif eder. İkisi, aynı soyadını paylaşan, evli ev arkadaşları olacaktır. "Seni seviyorum. Hep sevdim."

24 Krallıktan gelen genç prens ve prensesler için kurulmuş bir Kraliyet Okulu. Ancak acımasız bir suikastçı kendini soyluları teker teker öldürmeye adamıştır. Kaçış yok. Teslim olmak yok. Oyuna hazır mısınız?

"Sadece seni yok etmek istiyorum." dediğinde dudaklarımda kışkırtıcı bir gülüş oluştu. "Öyle mi?" dedim dudaklarına doğru fısıldayarak. "Daha çok beni nefesimi kesene kadar öpmek istiyormuş gibi bakıyorsun." dedim ama bakışlarını hiç değiştirmedi, bana öyle bakmaya devam etti. "Doğru başta amacın gerçekten beni yok etmekti, sonra baktın ki etrafımda bunu yapmaya meraklı insan çok, acıdın mı?" Konuşurken hafif alaylıydım, her bir kelimemde, her nefesimde amacım onu daha da çıldırtmaktı. "Aslında evet, seni ben mahvedecektim ama ortada mahvedilecek bir şey kalmamış." dedi eli çenemi hafif hafif okşarken. Ve onun dokunuşu mahvedilecek bir şeylerin kaldığını hissettiriyordu. Yine de bakışlarım düşmanca kısıldı. "Senin görevin beni korumaktı, değil mi? Dur o da oyundu, doğru ya." 07.04.2023

❝ Yıllar önce şehitlikte son kez karşılaşan Afra ve Yiğit. Yıllar sonra askeriye koridorunda tekrardan karşılaştı.❞ ❦ Göz gözeydik. İki çift mavi göz. Gece ve gündüz gibi birleşmişti. YAZIM TARİHİ / 31.12.2022 /

"Alacalı Ala küçücük canın var onu da bu aç aslanın önüne bırakıyorsun." Medar uğursuz bir şehirdi, Ala Safir Rima ise bu şehirde yaşıyordu. Ve bu şehirde yaşamanın bir bedeli vardı. Ala Safir, yalnız kaldığı şehirde geçmişiyle yaşamak zorundaydı. Ta ki bir gece hayatını kurtardığı adama kadar. Lider Ulu Vasil. Soğuk, sert ve mesafeliydi. Tanrı'nın yarattığı en güzel ve en çirkindi. Gri gözleri, sözlerinden daha şiddetli bir şekilde kalbimi parçalayacaktı. Ve ben ona çocukluğumdan beri aşıktım. Hayatını kurtardığımda, bana bir anlaşma için geleceğini bilmiyordum. Anlaşmanın bana geçmişin sırlarını ve yeni bir hayatı vereceğini. Aile sırları, geçmiş ve o... Kalbimi parçaladığı her an ona daha çok aşık oluyordum. Ve onsuz geçireceğimi düşünmediğim bir gün olmadığını biliyordum.

23 yaşındaki Joenne Amy Jones için hayat hiçbir zaman kolay olmamıştır. Kendini öldüren alkolik babasının borçlarını ödemek, hasta annesine bakmak ve küçük kardeşinin problemleriyle ilgilenmekten, kendine bir hayat kurmaya hiç vakti olmamıştır. Ve şimdi, boyundan büyük işlere kalkışan kardeşi yüzünden önünde yeni, büyük bir problem vardır. Bu problemin ismi Lorenzo Romano'dur! Kardeşi İtalyan mafyası tarafından öldürülsün istemiyorsa, yapması gereken tek bir şey vardır.. Lorenzo Romano'yu baştan çıkarmak ve casusluk yapıp, tüm sırlarını ve zaaflarını ortaya dökmek. Joenne için erkekleri baştan çıkarmak her zaman bir çocuk oyuncağı olmuştur, ama şimdi karşısında seksi, ateşli fakat bir o kadar gizemli ve tehlikeli Lorenzo Romano varken, kalbini bu oynadığı tehlikeli oyundan uzak tutabilecek midir?