Küçük bir çocukken bir oyuncak bebeğim olsun isterdim. Geceleri ona sarılıp uyuyabilirdim. Saçlarını kesip boyayabilirdim, ona kıyafetler dikebilirdim. Gerçekten yaşamıyor olsa da benim en yakın arkadaşım olabilirdi. Ama benim hiç oyuncak bebeğim olamamıştı. Ben hiç bir zaman oyuncaklarla oynayamamıştım. Çünkü ben daha küçük bir çocukken elime oyuncaklar yerine silahlar verilmişti. Masallar dinlemeden büyümüştüm, kimse bana hayatın gerçeklerini anlatıp öğretmemişti. Bana öğrettikleri şey dövüş teknikleriydi. Kimse bana nasıl daha iyi bir insan olacağını öğretmemişti çünkü bana öğretmeye çalıştıkları şey nasıl daha iyi bir asker olacağımdı. Vaktimizi eğlenmeye harcamak yerine daha iyi bir ajan olmaya, daha iyi bir asker ve daha iyi bir suikastçı olmaya harcamalıydık. Daha iyi atış yapmak için uğraşmalıydık. Daha iyi nişan almalı daha iyi dövüşmeliydik. En iyisi olmak için her şeyden vazgeçip sadece çalışmalıydık. Hayal kurmak yasaktı. Sevmek yasaktı, bağlanmak, değer vermek yasaktı. Kimse kimseyle arkadaş olamazdı. Arkadaşlık duygusal bir bağdı ve bizim bir bağ kurmamız yasaktı. İzin verdikleri tek şey silahlarımızın en yakın arkadaşlarımız olmasıydı. • "Tatlı, pembe bir hikayemiz olmamıştı hiçbir zaman. Doğduğumuzdan beri karanlık bizi içine hapsetmişti ve ilginç olan ise biz artık aydınlığa çıkmak istemiyorduk. Karanlık bizim evimizdi. Biz artık burada yaşamayı öğrenmiştik. Bu bizim hikayemizdi. Canavar olmaya terk edilmiş küçük bir kızın ve vahşi olmaya zorlanmış minik bir kurdun başka bir hikayesi."

- ya abi aç şu kapıyı ve elbisemi ver ! - şansını zorlama güzelim ne ben elbiseyi veri cem ne sen o elbiseyi giyeceksin. kapıyı yumrukalamayi bırakıp merdivenleri ikişer üçer inip aşağıda uzanmış ve tv izleyen yiğit abimin yanına giderek önüne geçtim ve küçük bi kiz çocuğu gibi ayağımı yere vurarak ağlamaya ve bi yandan da derdimi anlatıyor dum. - ya abi barış abi partide giyeceğim elbiseyi vermiyo - bebeğim kaç kere bu konuyu konuştuk seninle o elbise giyilmeyecek ve o partiye gidilmeyecek fazla uzatma ve ağlamayı da kes biliyorsun aglamandan nefret ediyorum evet yiğit abimden de nasibimi aldıktan sonra sıra özgür abime gelmişti konuşturarak merdivenleri çıkarken yiğit abimin " koşma dusuceksin " gibi cümleleri duymazlıktan gelip yukarı koşmaya devam ettim ,nihayet gelebilmistim kapıyı çalmadan içeri girdim ve abim uyuyordu ama aldırış etmeden yatağının üzerine çıkıp ziplamaya ve ağlamaya basladim sonunda abim uyanabilmis olacak ki gözlerini açıp bi bana bi de yatağına bakiyordu uykulu ses tonu ile - lena sana kac defa beni bu şekilde uyandirmamani söylemiştim birden bağırınca süt dökmüş kediye döndüm ama en masum ses tonumu kullanarak - ya barış abi elbisemi vermiyo - hangi elbiseymis o - partide giyeceğim abimin kaşları anında catilinca beni tersleyecegini düşünmüştüm ama abim elimi tutup - gel elbiseni alalım ama sende bunun karşılığında o sikik partiye giremeyeceksin abime ciddi mi diye bakarken hiç olmadığı kadar ciddiydi ama olsun bi elbiseyi alalim gerisini sonra düşünürüm .. evet üç abisi olan lena nin bakalım başına daha neler gelicek hikayeme bekliyor olacağım ..

Benim güneşim hiç doğmamıştı. Ya da doğmuştu ama doğar doğmaz geri batmıştı,benimle birlikte. Aradan yıllar geçti. Bulutlu, yağmurlu, gök gürültülü geçen yılların ardından benim hayatıma yeni bir güneş doğdu. O kadar güzel doğdu ki ne bulutlar kapatabildi önünü ne de yağmurlar... ☀️ Bakışlarımı kampüsün içinde gezdirirken Kaan abim ve yanındaki kızı görmemle durdum. Aklıma gelen fikirle yüzümde sinsi bir gülümseme oluşurken adımlarımı onlara doğru yönlendirdim. Yanlarına geldiğimde kızın abimin omzundaki elini çekip yerine kendi elimi koydum. İkisinin de bakışları bana döndü. "Turuncu meleğim?" Kızın gülmesiyle abime kötü kötü baktım. Sadece meleğim desen kafiydi. "Sen kimsin ufaklık." Ufaklık demesi sinirlerimi bozarken kızı baştan aşağı süzdüm. Tek kaşımı kaldırıp elimi uzattım. "Ben Derin Atabey. Kaan'ın eşiyim. Sen kimsin teyze" Kızın suratı gözle görülür şekilde morardı. Abim şokla bana dönerken keyfim çoktan yerine gelmişti. Ee ne demişler abicim intikam sıcak yenen bir yemektir. ☀️ 16/03/2021 11/06/2021 Kapak: @okyanus_grisi

Bir kız hala ayakta ve hayatta ama eksik. Bir aile birlikte ama mutsuz. Bir hikaye başladı ama sonsuz... 15.10.2020 Tüm hakları bende saklıdır. Alıntı ve çalıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Acıları henüz çok yeniydi. Asla eskimezdi ki zaten. Hep yenileri açılırdı yerine. Bir anda her şeyin boşa olduğunu öğrenmişti ama o. Acılar, ağrılar ve gözyaşları... Değmiş miydi, acıları hayatının her noktasına? Bir ayna kaç defa kırılabilirdi? Bir çöptü onun hayatı. Kimse değer vermezdi ona. Ruhu paramparça bir kızdı o. Hastanede yanlışlıkla karıştırılmış, sıradan bir kız çocuğu. Ya da gerçekten yanlışlıkla mı olmuştu?

Gamzelerinin müptelasıyım!!! Birbirini sevmeyen iki grup daha sonra düşmanlıktan doğan aşklar. Kitap tarfımca yazılmış olmakla birlikte iznim olmadan kopyalanamaz veya paylaşılmaz! Pişman olmayacaksın:) Kapak tasarımı:sssadecesenveben

#koşulsuz seven Gölge'min anısına TAMAMLANDI! Çirkin ve güzel masalı aniden gerçekleşti! Efdal Şensoy Ukala ve Kibirli bir iş adamı *Yaptığı kötülükler sonrası bir büyücü ona küçük bir ders verdi* İki yıl boyunca... Bir sarhoşun... Kedisi Olacaktı Ama işler ters gitti, Ve yanlış kapı açıldı. Fantastikte #1 2019 Mart 28 Mizah da #4 2019 Mart 18

Karanlıktaysan, gölgen bile seni yalnız bırakır. Ω Kimileri sadece geceleri yaşar, kimileri sadece geceleri yaşadığını hisseder. Ben ise ne geceleri yaşıyordum ne de geceleri yaşadığımı hissediyordum. Ben çünkü gecenin ta kendisiydim. Gecenin zifiri karanlığıydım. Ω •Kitap kapağı şahsıma aittir.• Ω Bitiş Tarihi: 29.12.2021

"Dolunay, resmen çocuk gibi trip atıyorsun bana. Altı üstü oyundaki birinciliğini çaldım ne yapsaydım?" sinirle elimdeki telefonu bırakıp homurdandım. "birinciliğimi çalman, trip atmam için gayet yeterli bir sebep. ayrıca sen benim boşluğumdan faydalandın. yahu birkaç aydır oynamıyorum sadece, nasıl başardın aklım almıyor" duruşunu gururla dikleştirdi. "eh, bir şeyler biliyoruz biz de. boş değiliz kızım"...

'Koynuma yatar, kaşla göz arasında' Göğsüme bir ağacın kökleri gibi dağılan ipek saçlarıyla yatan biricik sevgilimin omzundaydı parmaklarım. Dokunmaya kıyamadığım yüzünde dolaştı gözlerim. Hırçınlığının sonu olan kırılmış burnundaki tatlı yamuklukta gezdirmek istedim parmaklarımı. 'Uykuya kaçar, beni bir başıma koyarsın' Kulağına mırıldandığım dizeleri duyduğundan adımın Karan! Sevgilim! - hep böyle seslenir - olduğu kadar emindim. Dudaklarımın kıyısında oluşan kıvramla izledim çekik gözlerinin üzerindeki sıra sıra dizilmiş, sayısını hep karıştırdığım kirpiklerini. Dudaklarımda oluşan sızıyla fark ettim dudaklarımın çatladığını, onları nemlendirerek devam ettim kulağına fısıldamaya. 'Kucağımda daldığın rüyadan bile kıskanırım' Benim onda gördüklerimi başkası görür diye içimi söken asi sevgilimi biraz daha çektim kendime. Parkemi biraz daha sardım ona. Uyumadığını saklamayarak daha da sardı parkemin içinden sardığı kollarını belime. Kıvrılan kurumuş, çatlamış, mora dönen dudakları içimi acıttı. Kızarmış, soğuktan yara olmuş yanaklarına gözüm kayınca daha da acıdı içim. Burnumu o yanaklara dayayıp bütün ciğerlerimi dolduracak kadar bir nefes aldım o çatlaklardan. Gül korkuyordu benim sevgilim. Beyaz gül gibiydi.. Daha fazlası, beyaz bi bül bahçesiydi o. Uçsuz bucaksız bir gökyüzüne benzettiği gözlerimin gördüğü ve göreceği tek beyaz gül bahçesiydi o... Vatanım gibiydi, göğüslerimizin üstünde taşıdığımız bayrak gibiydi. Gökyüzümde sonsuza dek dalgalanacak olan asi sevgilim... *** Tamamen kendi hayal ürünümdür. İlk 2 bölümde biraz tökezlesem de okunmaya değer bence devamı, bir bakın derim ;)) Küçüklüğümden beridir yazıyorum ama ilk kez başkalarıyla paylaşıyorum. Her türlü saygılı yorumlarınıza talibim :D