Hiç beklemediği bir anda baba olan Bora Bey ve hiç beklemediği bir anda iş sahibi olan Sevgili Bakıcı Yasemin.. ** Gözlerimi ağlama sesiyle açtım. Gecenin bir vakti kim? Hangi hakla bu denli bir bebeği ağlatırdı. Yatağımdan kalktım. Ayaklarımı sürükleyerek ışığı açtım ve evin içinde bakındım. Saçlarımı karıştırdım. Merdivenleri inerken kapı çaldı. Kapıyı araladım. "Ali." Dedim korumama ithafen. "Bu ne?" Elindeki bebek pusetini bana uzattı. ** Sevgili Bora; Bilmen gereken bir kaç şey var. Öncelikle asla bir baba olacak adam değilsin, kesinlikle bunu bilmen gerek. Bu bizim kızımız diğer bilmen gereken ise bu... ***

Beste Soykar 20 yaşında yazılım mühendisliği okuyan bir kızdır.Zengin bir ailesi olduğu halde her zaman kendi ayakları üstün de durmayı hedefleyen Beste bir gün arkadaşının babasına yapılan Mafya saldırısı ile harekete koyulur. Sevdiklerini korumak için her şeyi yapabilecek potansiyele sahip Olan Beste, İtalyan Mafyası Andrew Celanto'ya meydan okur. •• Elinde ki bıçağı çevirirken sert sesiyle konuştu. -Ben karşına almak isteyeceğin biri değilim Beste.Eğer bana yalan söylüyorsan... Dediğinde yutkundum ama yüzümde ki ifadeyi değiştirmemeye çalıştım. Bıçakta ki kanı temizlerken sözlerine devam etti. -Seni öldürmem hayır dedi ve güldü.Bu içime işleyen çok tehlikeli bir gülüştü. -Gizlediğin şeyi bilenlerden başlarım ve onların başlarına gelecek şey seninkinin yanında çok hafif kalır.. +18 (Cinsellik küfür şiddet, özellikle ileriki bölümlerde)

Fantastik bir evrenden, başka bir fantastik evrene geçmekten daha kötü bir şey varsa; o da kocam olmayan birinin yatağında uygunsuz bir şekilde uyanmamdı. Üstelik karısı olduğumu ve karnımda çocuğunu taşıdığımı iddia ederek. İlk geldiğim evrende zamanın çok gerisinde bir köle olup satılırken, yolculuk yaptığım diğer evrende başka bir bedende uyanmam kaderin cilvesiydi. Kabuğunu doldurduğum bedenin bir kocası ve karnımda çocuğu vardı, alfanın çocuğunu taşıyordum. Yetmezmiş gibi kadın ateş grubuna aitti, bu da bir ejderhası olduğu anlamına geliyordu... Bazı bölümler (+18) içerikler olacaktır. Rahatsız olanlar atlayarak okuyabilir. Bölümler kısa kısa sayısı gözünüzü korkutmasın. Ne zaman bittiğini anlamayacaksınız bile❤️

"Bir kalbe iki aşk da sığıyormuş sevgilim; bir vatan bir sen..." Küçüklüğümden beri bir kalbe iki sevginin sığacağına hiç inanmazdım. Bir sevgi varsa bununla yetinmeliydik. Biri varsa diğeri eksik olmalıydı. Annem varsa babam,babam varsa annem olmayacaktı. Böyle de oldu. Hayatımın hiç küçümsenemeyecek kadar büyük bir bölümünü buna inanarak geçirdim. İki sevgiyi asla aynı anda hissetmedim. Bir kalbe iki sevgi sığmıyordu buna emin olmuştum. Sonra gerçek ailem geldi. Bana bir kalbe iki sevginin sığacağına inandıran annem ve babam vardı. Abilerim,hatta kardeşim bile vardı. Çok sevdiler, çok istediler. Anne,baba ve çocuktan oluşan o ailenin içine düşmek beni hiç olmadığı kadar afallattı. Ne yapacağımı asla bilemedim. Ailem vardı bu çok güzel bir şeydi. Abilerim benden nefret ediyordu bu çok kötü bir şeydi. İçine düştüğüm bu ehvenişer yani kötünün iyisi hâli kendi içimde çok uzun sürdü. Ne onlara kendimi açabildim ne de aramızdaki duvarları indirebildim. Beceriksizce kendi çapımda sevdim onları yalnızca. İçimde kimseye hissettirmediğimi sandığım savaşım hiç bitmedi ama ben hepsini çok sevdim. Zaman gerçekten her şeyin ilacıydı. Birdenbire kaldıramadığım o duvarlar kendiliğinden yıkılmaya başlayınca daha iyi anladım bunu. Bir şey istediğimiz anda olmuyorsa zorlamamak gerekiyordu. Daha güzel daha doğru bir anda bizi öyle veya böyle buluyordu. Ve bunlar olurken tüm savaşlarımın, gözyaşlarımın ve acılarımın şahidi ve mükâfatı olan adamlar benimleydi. Şahit abim, mükâfat sevgilim. Abimle kurduğumuz küçük dünyamıza inat,bizden bağımsız kurulan büyük dünyayı ben çok sevdim. 21/09/2021 💫 Kapak: @okyanus_grisi Bu bir KURGU'dur. Gerçek meslek, kişi ve kuruluşlarla alakası yoktur. Aile+aşk kurgusudur💙

Annesi ve babasının mezarlığında içini döken bir kızın başına en ağır ne gelebilir? Mezarlıkta yaşadıklarından sonra bambaşka bir yerde tanımadığı insanlar arasında gözlerini açan Afra hayatına nasıl devam edebilecek? Gözlerini açtığı yeni şehir, yeni insanlar onu nasıl karşılayacak? *********** Kadının elleri küçük ve kırılgandı tıpkı kalbi gibi. Adamın elleri ise kadının küçük kırılgan kalbini parçalayacak kadar güçlüydü. *********** "Sana neden kız çocuğu diye hitap ettiğimi bilmek ister misin?"diye sordum. Yanıt vermedi yalnızca başını olumlu anlamda salladı. "Sana yabancı kız çocuğu diyorum çünkü kalbin küçük bir kız çocuğunun kalbi kadar temiz. Kirli ve kötü tüm duygulara rağmen senin kalbin tertemiz kalmış. Ama ben öyle değilim yabancı kız çocuğu benim dibim bir bataklık, yanıma yaklaşan herkesi içine alıyor."

"Kimsin sen?" titreyen sadece sesim değildi artık bedenimde aynı şekilde titriyordu. Karşımda ki adam gözlerimin içine bakarken ben korkuyla ona adım bile atamıyordum. "Açıklayacağım ama şimdi değil." demesiyle kaşlarımı kaldırıp göğsünden ittim. Hareket dahi etmezken bana üzgünlükle baktı. Acıyordu bana! "Ne demek şimdi değil ya? Ne zaman?" ne zaman söyleyecekti bana? "Senin için, bizim için bunu şimdi. yapamam Aleda. Anla beni lütfen." yalvarır gibi çıkan sesiyle gözlerimi kapatıp açtım. O beni anlamıyordu! "Sakın bir daha bana yaklaşmayın hocam!" bağırarak oradan uzaklaştım. Bağıran bedenim değil ruhumdu. Hiç bir şeyi hatırlamayan beynimdi. Her şeyi hisseden kalbimdi. Karşımda ki adam benim hocamdı. Öğretmenimdi. Sahi gerçekten kimdi o?

"Şuan itibariyle şehirden bile çıkışınız yasak. Her hareketiniz kontrol altında tutulacak." "Peki sen, binbaşı?" Diye sordu. "Biyolojik olarak benim kızımsın. Kayıtlarda DNA testi raporu var. Neye güvenerek böyle konuşuyorsun?" "Merak etmeyin, Alkan bey. Benim konumum asla sarsılmayacak bir yerde." Lakayıt devletin en önemli projesiydi. Devlet beni görevden uzaklaştıramazdı. Akay atılsa bile Lakayıt olarak görev vermeye devam ederdi. Ne de olsa Lakayıt olmak bunu gerektirirdi. Devletine sonsuz güven vermek. (İşkence, yoğun küfür/argo kelimeler ve +18 sahneler olacaktır, bölümler belirsiz aralıklarla atılacaktır!) (Enişte 18. bölümde gelecektir! Ehehe) !!"LAKAYIT" ismiyle yayımlanan ilk ve tek kitaptır!! Bitiş Tarihi: 26 Mart 2025 🥇Albay // 12 mart 2024 🥇Askerkız // 12 mart 2024 🥇Gerçekaile // 12 mart 2024 🥇Kadınasker // 14 mart 2024 🥈Abilerim // 14 mart 2024 🥈Acı // 24 mart 2024 🥇Ötüken // 30 mart 2024 🥈Terör // 30 mart 2024 🥇 Askeriye // 28 mart 2025

Acı çektiğini gösteren bir sesle konuştu."Ben seni gönlüme yara ol diye sevmedim ki; canıma can, geceme güneş, kışıma yaz ol diye sevdim " Gözlerindeki acı yüreğimi kavurmaya yetmişti. Ama yaşadıklarım bir türlü peşimi bırakmıyordu. Güvenemiyordum. Sessizliğimi fırsat bilip tekrar konuştu. Acıta acıta değil, yaşata yaşata. "Sevsene beni herkesin kırdığı yerden, sevsene beni herkesin öldürdüğü yerden, sevsene beni kimsenin sevmediği yerden ... " Sevemezdi ki bu kalp seni, nankörün tekiydi. Nerede bir olmaz var bulur onu severdi. En çok da gideni severdi. Alışık değildi ki gelenlere. Kıranları severdi, bilmezdi ki yarasından öpenleri. Ağlatanları severdi, tanımazdı ki güldürenleri. Dilimin ucuna kadar gelen kelimeleri yuttum. Bu sefer ben de istiyordum, sevmeyi sevilmeyi. Kocamdı o benim, her ne kadar törelere kurban gitmiş olsam da, hayallerimin katili olsa da kocamdı. Çok değil, hep severdi beni. Kırmadan, dökmeden, ağlatmadan... Herkesin kanattığı yerden severdi. Ona elimde kalan tek şeyi, umudumu, vererek konuştum. Gözlerinin kahvesinde boğula boğula döktüm kelimeleri. "Gözlerin bir denizse en çok orada boğulmak isterim, gülüşün bir kuyuysa en çok oraya düşmek isterim, kalbin cennetin bir köşesiyse en çok orada taht kurmak isterim, belki sevemem ama sevmeye çalışırım seni " Kanamaya alışan kalbi söylediklerimle tekrar attı. Aramızda nerdeyse hiç olmayan mesafeden duyuyordum yüreğinin feryadını. Yüzünde başkalarına hiç göstermediği benden de hiç esirgemediği güzel bir gülüş belirdi. Seviyordu beni lafta değil, yürekte. Öylesine değil, ölesiye seviyordu. Adam gibi seviyordu. Yetmez miydi ? *** Suçu kanıtlanmadığı sürece herkes masumdur. Onların tek suçu aşık olmaktı. Masum değillerdi artık, kalplerinde sevdalarını değil ölü canları taşıyorlardı onlar... COVER BY: NURECEHİKAYELERİ

M.S 680 yılında 'Börü Budun' ismi ile doğdular. Kutluk Kağan tarafından kurulan, Devlet'in zor günlerine destek çıkan, Devlet yıkıp Devlet kuran Aksakallılar'ın önderliğinde, Türk-İslam toprakları ve milleti uğruna ailesinden koparılıp ölüm makinasına dönüştürülen çocuklardır KARA MUHAFIZLAR! Adım Soyadım Rahman ALGANOĞLU! 12 yaşındayım. İki yıl önce, aynı beşikte sallanarak büyüdüğüm arkadaşım Koray ile birlikte okulumuzun önünden kaçırıldık. Hayatımda ilk defa deniz ile tanıştığım yer bu uçsuz bucaksız, yosun kokan ada olmuştu. Filmler ve kitaplar'ın doğru söylediğini, deniz suyu'nun tuzlu olduğunu Korhan Yüzbaşı'nın uyguladığı işkence eğitiminde anladım. 'İşkence anında sevdiklerinizi getirin aklınıza. Canınız az acıyacaktır.' diyorlardı. Ama bilmiyorlardı ki; Annem'in yaşlı gözleri aklıma geldiğinde daha çok yanıyordu canım. Burada öğrendim. Uzaklarda! Çok uzaklarda sevmemiz, uğruna canımızı, ailemizi fedâ etmemiz gereken Vatanımız varmış. Ben, mahallemizdeki Karakolda nöbet tutan asker Abilerime bakıp selâm verdiğimde; 'Allahım inşAllah ben de asker olurum.' diye dua ederken hayâl ettiğim bu değildi. Biz farklı olacağız. Fırtına olup eseceğiz, kan içip kin kusacağız. Adı Soyadı : Rahman ALGANOĞLU Yaş : 22 Kod Adı : KaraBasan Rütbesi : ALFA Görev Yeri : Doğu Türkistan Görevi : İNFAZ * Not: Kahramanlarımız'ın gerçekten yaşanmışlıkları ile harmanlanmış, uzun bölümleri'nin gerim gerim gereceği bir genel kurgudur. * İçerisindeki kişi ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür...

Hazan, iç içe olduğu tüm sorunlarını büyük bir savaşla görmezden gelerek hayatını sıradan bir mahallede devam ettirmeye çalışan genç bir kızdır. Bu deli dolu, cesur ve komik genç kız beklenmedik bir şekilde, daha önce hiç göremediği karşı komşusu Yüzbaşı Serdar' a aşık olur. Hazan, o pervasız karanlıkta, adeta ışık hızıyla genç adama çarpılırken hayatlarının, asla tahmin edemediği bir huzurla değişeceğinden ise bir haberdir. Serdar, kendi hayatında karanlıklar içindeki ketum ve sinirli hallerini bir kenara ittirmeden dünyasını durduran Hazan' ı günlerce, haftalarca sessizce izler. Adam, gördükleri karşısında girdiği sinir krizlerinde içten içe genç kızı çözmeye çalışır fakat bu, umduğundan daha zordur. Onu sokak ortasında voleybol oynadıktan ya da gece mahallenin kafesinde sahne aldıktan sonra elinde bir tabak sarmayla kapısında görmek genç adamı bilinmez bir meraka ittirir. Hazan' in birbirinden farklı güzel, tatlı. sinirli, dediğim dedik, baştan çıkartıcı ve küfürbaz halleri Serdar'da daha evvel rastlamadığı çağrılara yol açarken ikili çok kısa sürede kendini büyük bir kargaşada bulur. Hazan' ın sır dolu, eğlenceli ve bir o kadar da duygu dolu hayatı Serdar' ın fevri ve korkutucu hallerindeki karanlıkla buğulanırken hayatları hiç beklenmedik bir anda, aynı yöne, sarmaş dolaş şekillenecektir... ? Serdar kollarını bedenime sardı, yüzümü göğsüne yaslarken de o kalın ve kaba sesiyle "Ben varım." Dedi. Sesiyle soluğu titrek, boyumu aşan kalbi gümbürder vaziyetteydi. "Artık ben varım biliyorsun değil mi?" Sinirliydi evet ama bana değildi bu öfke. Biliyorum, o bu sinirle dokuz köyü yakardı da benim saçımın teline zarar vermezdi. "Bırak dokunmayı, üzerine değen en ufak bir bakışı yeryüzünden silerim. Sen gül diye, herkesin so