"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

Bir sosyopatı iyileştirebilir misin doktor, yoksa o sosyopat seni de mi delirtir? • Gülce Ayoğlu - Barbaros Demirkan • 🔱 🔱 🔱 Acı içindeki sesiyle ellerini makinenin yanına vururken transa girmiş gibi "İstemiyorum, istemiyorum, istemiyorum. Çıkar beni! Çıkar!" diye bağırıyordu. Refleksle yumruk yaptığı ellerini tutup kendine zarar vermesini engellerken çıkması için hafifçe aşağı doğru kaymasına yardım ettim. "Barbaros! Barbaros sakin ol, iyisin. Çıkardık seni bak. Hadi bana bak." Hala beni fark etmemiş deli gibi titrerken alnından terler damlıyordu. "İstemiyorum, istemiyorum. Çıkar." diye sayıklamaya devam ederken ne yapacağımı bilemedim. Onun için hem endişelenip hem korkarken yanında olduğumu belli etmek için hafifçe elimin altındaki elini okşadım. Temasım biraz işe yaramış olacak ki varlığımı daha fazla belli edebilmek için biraz tedirginlikle de olsa ellerimi hafifçe sırtına doğru kaydırıp ona sarıldım. Kulağına doğru sakinleştirici olduğunu düşündüğüm bir sesle "Sakin ol Barbaros. İyisin, iyisin. Bak ben buradayım, çıkardık seni." Kollarımın arasında deli gibi titrerken sırtını yavaşça sıvazlıyordum. Sürekli tekrar eden telkinlerimle yavaş yavaş kendine gelirken bu kadar umursamaz ve güçlü duran dağ gibi adamı ne bu hale getirmişti, benim için yeni bir soru daha zihnimde yer ediyordu. 🔱 🔱 🔱 Cover by: MedGraphic (_moonnlightt_) Başlangıç Tarihi : 26 Ağustos 2020 #Sevgi'de 2. (05.04.2021) #Gizem'de 1. (02.01.2021) #Aksiyon'da 1. (31.12.2020) #Genel Kurgu'da 1. (17.12.2020) #Romantizm'de 3. (23.12.2020)

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

Zamanların arasında kaybolmuş, kabuslar halinde kendini hissettiren o yerde, colorless time da... ☢︎︎ İçimde birbirinden farklı renkler vardı sanki. Bir bakıyordum sarıyım, bir bakıyordum mavi, bir bakıyordum mor... Mecaz gibi gelse de belki de bunlar mecaz değildi. Ve tüm renkler ruhumu terk ettiğinde siyaha bürünmüş olacaktı bedenim. Ruhumu oluşturan renkler uçup kendi evlerine döndüklerinde... Siyaha bürünecektim. Renklerin eksik olduğu zamana, colorless time'a, içimde ki renkler ile gidiyordum. Bedenim siyaha bürünürken, renklerim kendi evlerine dönerken, colorless time eski zamanlarına geri dönüyordu. Bir şey söyleyemezdim. Ben zaten renklerden biri tarafından oluşturulmuş siyaha bürünmüye mahkum olan bir bedene, renklerin birleşmiş ruhlarından oluşmuş bir ruha sahiptim. Ben sadece ev sahipliği yapan, hiç var olmamış biriydim... ☢︎︎ 𝐒𝐢𝐲𝐚𝐡𝐚 𝐛𝐮̈𝐫𝐮̈𝐧𝐦𝐞𝐧𝐢𝐳 𝐢𝐥𝐞 𝐫𝐞𝐧𝐤𝐬𝐢𝐳 𝐳𝐚𝐦𝐚𝐧𝐝𝐚 𝐠𝗼̈𝐫𝐮̈𝐬̧𝐦𝐞𝐤 𝐮̈𝐳𝐞𝐫𝐞 <3