Siz: Bıktım ben bu tavırlardan anlıyor musun? Siz: Resmen karşında bir yabancı varmış gibi davranıyorsun Siz: Sana Batı dememe bile izin vermiyorsun Siz: Kırıcı davranıyorsun. Batıhan: Programına uy İlke Batıhan: Ben de babana yalan söylemek zorunda kalmayayım. Batıhan: Hadi eyvallah. (18:04) 💌 argo içerir!

Ölüm, kanlı canlı bir bedendi. Ölüm aralarında geziyordu ve adaleti kılıcıyla sağlıyordu. Amcasının evinde hapis hayatı yaşayan Kaya'yı kurtaran, can almak uğruna beden bulmuş Ölüm'ün kendisiydi. Ölüm onu yaşatmıştı. Tekrar görüşmeyi bekliyordu.

(TAMAMLANDI.) Tehlikeden kaçan bir kelebektim. O ise önüme ağlarını ören bir örümcek. Kaçacağım tek yer kendime kurduğum kozaydı ama bilirdim ki o hep orada olurdu. Kaner Şahiner'den kaçamazdım. Hayat, ikimize büyük bir oyun oynamıştı. "Gözümü kırpmadan düşen yaşlar, gözünü kırpmadan beni öldürenler yüzündendi." mafya #1 tehlike #1 genelkurgu #11 gençkurgu #2 aksiyon #1

"Aklım almıyor," diye söylendi kendi kendine, beni aniden kavradığı elimden yeniden kendine çekti ve dudaklarını saçlarıma bastırdı. "Ben sana böyle his-," duraksadı. "İnsanlar nasıl seni yaralayabiliyorlar?" Konuşma engelli bir kız ve onun için işaret dili öğrenen bir adamın hikâyesi...

~~TAMAMLANDI ~~ ✔️✔️ Üzümlükek: Cedric'in, Chen'e neden üzümlü kekim dediğini biliyor musun? (00.01) Üzümlükek: Tabi ki de bilmiyorsun. (00.01) Üzümlükek: Çizgi film yerine aksiyon filmlerini tercih ettiğini en iyi ben biliyorum. (00.02) Üzümlükek: Çünkü Cedric'in üzüme alerjisi var ve hayatı boyunca üzümlü kek yiyememekte. Ve Chen'de, onun için üzümlü kek kadar imkansızdır. (00.02) Üzümlükek: Bunu neden sana anlattım, biliyor musun? (00.03) Üzümlükek: Hayır, bunu da bilmiyorsun. (00.03) Üzümlükek: Çünkü sende bana Cedric'in, Chen'e üzümlü kek kadar imkansızsın. (00.03) Üzümlükek: Çünkü sende bana asla bakmazsın. (00.07)

Gözlerinizi açtığınızda yıkılmış bir evde uyanacaksınız. Tek çıkış yolunuz yerin altı olacak. Kendinizi bulduğunuz çıkış noktası her bir yanı kameralarla çevrili, her yeri izlenen bir plato. Tek amacınız ise alandaki ipuçlarını takip edip evinizi bulmak. Tüm yarışmacılar evlerini bulduğu an, kazanan belirlenmiş olacak. Öyleyse, sizi kaybetmemizi ister misiniz?

Tamamlandı Siz: Hani en güzel aşklar imkansız gelir ya insana Siz: İmkansız olduğun için aşığım sana. KelAsker(!): Yanlış numaraya yazdınız. Siz: Sus! Yanlış falan değil! KelAsker(!): Tövbe estağfurullah. Hayatımı düzene koyacağım diyorum, karşıma çıkan tiplere bak. Siz: Belki hayatını düzene koyamam ama KelAsker(!): Sakın devamını getirme! Siz: Ya yanlış anlama kişisel bir soru falan değil bu ama askeriyede telefon yasak değil mi? KelAsker(!): Bana yasak değil. Siz: Niye sen; Siz: Görüntü*

Genç kız duyduğu inleme sesi ile kapıya baktı. Sanki bir canlı, can çekişiyor gibiydi. Umursamadı. Tüm insanlardan nefret ediyordu. Kum torbasını yumruklamaya devam edecekti ki bir ses daha duydu. Uluma sesi. Kaşlarını çattı. Orman yolunda yaşadığı doğruydu ama burada daha önce hiç kurt görmemişti. Veya da uluma sesi duymamıştı. Adımlarını kapıya çevirdi. Yavaş ve ağır adımlar ile kapıya yürüdü. Eskimiş tahta parçasını kapının kolundan yukarı kaldırdı. Kapının kolunu aşağı indirdi. Gıcırdayarak açılan kapının arasından baktı. Görünürde birşey yoktu. Tam kapıyı kapatıp geri dönecekti ki kesik bir nefes sesi duydu. Kahverengi gözlerini aşağı indirdi. Gördüğü şey ile dudakları aralandı. Kapıyı sonuna kadar açtı ve yere eğildi. Kapısının önünde uzanan kahverengi tüylü kurdun, boynundan sırtına kadar uzanan geniş yaraya hafifçe dokundu. Hayvan, masmavi gözlerini kıza çevirdi. Kıza muhtaçmış gibi bakıyordu. Yardıma ihtiyacı vardı. Daha fazla dayanamadı. Gözlerini açık tutmak için ettiği mücadele de kaybetti kurt. Mavi gözleri ağırca kapandı.

Bu kitap sizi gülmekten yerlere yatıracak. O halde trene atlayın ve kemerinizi sıkı bağlayın. Gülmekten ölme garantisi veriyorum. *** "Kim o?" "Pizza."

Sessiz, sakin ve dışlanmış bir kızın ailesini de kaybettikten sonra tek hayatı resim olmuştur. Peki bir gün hayallerini çizerse ve gerçekleşirse ne olur?