Isadora, sıradan hayatının güvenli sınırları içinde her şeyin kontrol altında olduğunu sanıyordu ancak bir gece, kendini Altıncı Bölge'nin görkemli ve gizemli sarayında bulduğunda, hayatı tamamen değişti. Bu saray, yalnızca ihtişamıyla değil, özel güçlerin ve kapsüllerin şekillendirdiği düzeniyle de tehlikelerle doluydu. Her adımı izlenen Isadora, bu yeni dünyanın kurallarına uyum sağlamak ve sırlarını korumak zorundaydı ama onu zorlayan biri vardır: kralın oğlu Walter Claude Clifford. Soğukkanlılığı ve zekâsıyla her hareketini kontrol altında tutan Walter, Isadora'nın bu dünyadan kaçış planlarını imkânsız hâle getirecek kadar güçlüdür. Ama Isadora, bu oyunda ne pahasına olursa olsun özgürlüğünü kazanmaya kararlıdır.

Sosyal medya temalı bir güzellik yarışmasına girme kararı alan Nil kazanmak için her şeyi yapacak kadar hırslıdır. Tacı almak kadar; yarışmanın ünlü yapımcısına sahip olmak da Nil'in hayalidir. Yarışma kampında yaşananlar kamp dışındaki dünyanın getirecekleri ile birleşince olaylar fazlasıyla çetrefilli geçecek ve bazen içinden çıkılamaz hale gelecektir. "Şöhret çok güzel, esiri olmadıkça..." İlk yayın Tarihi: 12.09.2019 Final Tarihi: 07.02.2021 (Yetişkin içerikli sahneler bulunmaktadır.)

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

[tamamlandı.] "Bu daha fragmandı Aşkın." Yağız aramızdaki Barış'ı önemsemeden yüzüme bakmaya devam etti. Resmen öfkeden kuduruyordu. "Bu daha hiçbir şeydi. Ağlaya ağlaya göndereceğim seni buradan." Başını salladı tehditkarca. "Senin biletini kestim. Aşkın Özdemir diye biri yok artık." "Madem sert oynamak istiyorsun," dedim ve başımı dikleştirdim. "o zaman oynayalım Yağız Karayel." • Satranç oynar gibi ustaca hamleler yaparak birbirini alt etmek için uğraşan Yağız ve Aşkın kendilerini bir anda bitmek bilmeyen intikam oyunlarının içinde bulur. Her oyunun bir kazananı vardır, ikisinden biri zaferin tadını çıkaracak bir diğeri ise yenilginin verdiği hırsa kendini yiyip bitirecektir. Onların bu oyununa siz de dahil olmaya ne dersiniz? ° #şahmat - 1.sıradayız! 25.04.21

annesini kısa bir süre önce kaybeden Alya halasının yanına taşınır. yeni okul yeni insanlar ve yeni bir hayat. Alya sürekli karşılaştığı biri tarafından kaçırılıp gözü önünde adam öldürülür. Alya polise gider ama Kaya'ya kimse bir şey yapamaz

Karanlık bir adama doğan ışık, karanlık adamın merhameti ve her şeye rağmen karanlık adamın en koyu tarafının hikayesi. Tamamen hayal ürünüdür* Beni öldürmeye kararlı Pars'a baktım. Soğuk bir şekilde bana bakan gözlerinde merhamet aradım ama en ufak bir iz bile yoktu. Son bir güçle seslendim. '' Lütfen beni öldürme '' Pars daha dikkatle bana baktı. Gözlerinde ki ifade hala aynı derece soğuktu. Ürkütücü bir biçimde soğuktu. Yavaş ve sakince oturduğum koltuğun önüne geldi. Yerde diz çöküp bir eliyle bağlı olan elimi tutarken üstüme eğildi. Soğuk demir tenimle temas ederken boğazıma bıçak dayadığını anlamıştım. Nefes alış verişim hızlanmış, bütün bedenim korkuyla kaplanmıştı. '' Bugün burada acısız bir şekilde ölmediğin için pişman olacaksın! Inan bu söylediğim çok yakında olacak. ''

#1 suç #1 mafya 28 Kasım NOT; Bu hikaye tamamlandığında genel kurgu aynı kalmak üzere yapısal değişiklikler yapıp tekrardan yazacağım. Eylül'de sınavım olduğu için tekrar yazmam bu tarihten sonra olabilir. Karakterleri neden ve nereden yola çıkarak yazdığımıda ekleyeceğim. "Sen hiç bir katille aynı masada yemek yedin mi? Ben hergün bir katile hizmet ediyorum, aynı sofrada yemek yiyorum, aynı yatakta uyuyorum." Kapkara gözlerin hüzünle kısıldığını gördü ilk defa. Sanki konuşsa Sima'nın tüm acılarından daha çok acı çekiyor gibiydi ama susmayı seçiyordu. Purosunu dudağının kenarına iliştirip pencereden dışarıyı seyretmeyi... " Karanlıktan korkardım. Kalbimdeki karanlık odamdaki karanlığı geçtiğinde korkmamayı öğrendim." Sima yedi yaşındayken ailesi hiç tanımadığı kişiler tarafından katledildi. Uzun yıllar acılar içinde geçen hayatının ardından gelen umut ışığının peşinde koşmayı seçmişti. Ailesini öldüren kişileri bulmak için İtalyan asıllı bir ailenin yanında çalışmaya başladığında herşey istediği gibi devam ediyordu. İnandığı gerçekler kendini yüz üstü bıraktığında bulabildiği her şeye tutunması... Sima aşkı ile buz dağından daha soğuk dediği Benedetto'nun kalbindeki buzları eritebilecek mi? ~~~~~~~~♡~~~~~~~~

Bitmişti son bir gayretle verdiğim mücadelemden ağır hasarlar almıştım. Bedenimde ki hasarın boyutunu bilmem ama ruhum kan revan içinde. Nefes alamıyorum. Bir ölüden farkım yok. Kaçtığım canavarın kollarındayım. Canavar geldi kendine ait kıldığı benliğimi kan dökerek o adamlardan çekip aldı. Gözlerim açık onun yüzüne bakıyorum öylesine... Boşluğa bakar gibiyim. Çekmiyorum gözlerimi onun kanlanmış irislerinden. Fırtına kopuyor o gözlerde benliğim o fırtınaya yakalanmış savruluyorum. Elini uzatıyor yüzüme dokunmaktan korkar gibi usulca yanağımda yol alıyor. Yüzümün her zerresini gezerken bakışlarında kıyamet kopuyor. Ölüm var o gözlerde azrailin soğuk kılıcını andırıyor keskin ve soğuk. Kanıyorum! Dudağımın kenarından çeneme doğru akan ılık kan ruhumu kırmızıya boyuyor. Ruhum kayıp,ruhum o ormanda ağır yara almış kuytuya çekilmiş ağlıyor. Ben ise tepkisiz, yorgun bakışlarla ruhumun katilinin kollarındayım. Ne gözlerimi çekebiliyorum onun gözlerinden ne de kapatabiliyorum. Kapatmaya korkuyorum. Zihnim çığlık çığlığa bağırıyor! Kafamı iki yana sallıyorum! Sussun istiyorum! Hatırlamak istemiyorum! Olmuyor susmuyor kafamda tek tek o görüntüler canlanıyor. Ağır çekimde gibi tekrar yaşıyorum o anı. İstemiyorum o anı tekrar yaşamak istemiyorum! Bedenim titriyor nefes alamıyorum! Çırpınmaya başladım. İki güçlü kol beni daha da sarmaladı. Onun göğsündeyim, saçlarımı okşuyor, sessizce fısıldıyor "Geçti." Sesinde ki öfkeyi gizlemeye çalışıyor farkındayım. Küçüldüm o canavarın kolları arasında küçülüp ona sığındım. Ben beni parçalara dağıtan canavara sığındım! Zihnim avaz avaz bağırıyor. "Yapma!" diye ama geri çekilemiyorum. Gözlerim doluyor ama ağlayamıyorum! Çığlık atmak istiyorum ama sesim kayıplara karışmış bulamıyorum! Titremekten başka bir şey yapamıyorum....

Boş,karanlık ve kan kokan sokakta koşuyorum peşimde ise kapşonlu bir yabancı."SEN BANA AİTSİN MİRA"...