Zehra Balaban sevdiği herkesi kaybetmişti. Beş yaşındayken babası, on yaşındayken annesi, on dört yaşındayken de en büyük ablası tarafından terk edilmiş, bakıma muhtaç diğer ablasıyla yapayalnız kalmıştı. Kendisi için yaşamanın ne demek olduğunu bilmiyordu. Sevilmenin nasıl hissettirdiğini unutmuştu. Hayat onu öyle bir noktaya getirmişti ki saçlarının okşanmasının verdiği huzuru unutmuştu. Serdar Kılıçaslan annesini ve babasını kaybettiğinde dik durmayı başarmıştı fakat küçük kardeşinin ölümü ruhunu karartmıştı. Babasından miras kalan şirketin başına abisini geçirmiş, kirli dünyasını kendine ayırmıştı. Ellerindeki kandan tiksindiği hiç olmamıştı çünkü çocukluğundan beri başa geçeceği günü bekliyordu. Sonra onu tanıdı. Dünya üzerinde var olan en masum kadını gördü ve aşık oldu. Zehranın saçlarını okşamaya hazır olsa da ellerindeki kan ilk kez sorun haline gelmişti ve ne yapması gerektiğini bilmiyordu. {09.06.2021}

On sekiz yıl önce yaşadığı lojmandaki tüm askerler öldürülmüştü. Hikayesi diğerlerinden farklıydı çünkü hem babası öldürülmüş hem de evi yakılmıştı. Gece Toksöz katliam gününden sonra ortadan kaybolmuş, on sekiz yılını hayalet olarak geçirmişti. Nerede olduğu, ne yaptığı, hatta yaşayıp yaşamadığı bile bilinmiyordu. Ta ki babasının ve diğer askerlerin katili geri dönene kadar. Katliamın yaşandığı lojmandaki asker çocuklarının öldürülmeye başlanmasıyla onları korumak için görevlendirilen ekibin lideri yıllardır ortalıkta olmayan kızı bulmayı kafaya takmıştı. Buldu da. Fakat karşısında bulduğu kız görüştüğü diğer asker çocuklarının hepsinden farklıydı. Gece Toksöz çözülmeyi bekleyen en değerli bulmacaydı ve Kuzey Koral hem bulmacayı çözmeyi hem de katili yakalamayı aklına koymuştu. {04.05.2022}

❝Geçmişinde yaşadığı travmatik bir olaydan dolayı polislik mesleğinin adından bile ölesiye korkan bir kadın, farkında olmadan başına ömürlük bela olacak bir başkomiserle Adana sokaklarında denk düşer. Adamın polis olduğunu öğrendiğinde korkuyla oradan bir daha karşılaşmayacaklarını düşünerek ayrılsa bile kaderin ikisi içinde farklı planları vardır. Bir yanda geçmişin getirdiği aşılamaz korkular, diğer yanda bugünün önlerine çıkardığı aşk...❞ |🌼| "Ne oldu? Sessizleştin İzel?" "Adam karşımda. Suratıma bakıyor?" Birkaç saniye durdum ve bakışlarımı gökyüzüne çıkarttım. "Dövecek gibi?" "İzel, alt üstü bir teklif sundu? Seni dövecek değil ya? Yanından mı geçeceksin?" "Hı-hım." Korkak birisi değildim aslında. Gereksiz bir cesaret abidesi bile sayılırdım hatta. Ama mesleğine duyduğum korku beni ondan korkutmaya yetiyor hatta artıyordu bile. "Bebeğim, korkma. Sen sadece iş teklifinde bulundun. Adam seni neden dövsün bunun için?" "Meslek sahibi olmuşsun ama adam olamamışsın dedim." Diyerek Ilgaz'ın kahkaha atmasına sebep olmuştum. "Gülme Ilgaz. Adam şey." "Ney?" "Mavi üniformalı!" Dedim mesleğinin adını söyleyemediğim, söylemek istemediğim, için kıyafetin renginden yola çıkarak. |🌼| 14/04/2020 ******** Kapak tasarımı •fusunyldrir•

PUKKA YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLMUŞTUR. 3 KİTAPLIK BİR SERİ OLUP, 1. KİTAP BURADA YAYINLANACAKTIR. Doğduğu ilk gün yetimhaneye bırakılan Rüzgar, hayatı boyunca bir şeylere ve birilerine bağlanmaktan kaçınan, soğuk bir tiptir. Aynı yetimhanede büyüdüğü yaramaz bir kız çocuğu dışında da bağ kurduğu kimse yoktur. Yaşı dolduğu için yetimhaneden ayrılmak zorunda kalan Rüzgar, her seferinde beraber kurtulmaya söz verdiği kız için geri döner. Yine rutin ziyaretlerinden birinde kızın ailesi tarafından yetimhaneden alındığını öğrenir ve bir daha ondan haber alamaz. Senelerini ondan bir iz bulmak için araştırarak geçirirken bir gün, gizemli bir numara doğum gününü kutlar. Çok geçmeden Rüzgar, bu numaranın yetimhanede beraber büyüdüğü kız olduğunu anlar ve kızın içinde bulunduğu zor durumu öğrendiğinde onu kurtarmak için anlaşmalı bir evlilik yapmayı teklif eder. İkisi, aynı soyadını paylaşan, evli ev arkadaşları olacaktır. "Seni seviyorum. Hep sevdim."

Doğum günümde dilediğim dileğin hayatıma bu kadar çabuk etki edeceğini düşünmezdim. Gece yarısı aldığım bir mailde gelen iş teklifine gidip hayatımı değiştirmeye hazırdım. Ancak orada çocukluk aşkımı bulup henüz hatırlamadığımı duymaya ve ardı ardına patlayan gerçeklere ne kadar hazırdım bilmiyorum. ⭐ İntikam almak isteyen bir babayı ne durdurabilir? Faysal kızının intikamı için akademisinde yeni bir proje kurdu. Bu proje için ince eleyip sık dokuyarak yıllarca uğraştı. Kızını intihara sürükleyen bu örgütü çökertmek için teknolojinin imkanlarını kullandı. Bu projede robotlar insanlar değil, hayvanlardı. Örgütün inine gizli gizli girip planları ifşalayacak ve sahipleriyle bağ kuracak hayvanlar... Ekip onları sadece yönetmekle kalmıyor sahaya da çıkıyordu. 🖤 Çocukluğumdan kopup gelen iki kişiyle, yıllar sonra bir projede karşılaşsak ve bundan sadece bir kişinin haberi olsa nasıl olurdu? 🐺🦊 Kapak: Algoritmalar_ teşekkürler ❤️

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

-Wattys 2020 Romantizm Kazananı- Adamın üzerimdeki baskısıyla köşeye sıkışmıştım. Ona dokunup üzerimden atmak istiyordum ama bunu yapamıyordum. Sanki felç geçirmiş gibi kalakalmıştım. Ne konuşabiliyordum ne de hareket edebiliyordum. Fakat artık bundan oldukça rahatsızdım. Sağ elimi belli etmeden arkama atıp belimdeki silaha dokundum. Onun varlığı niyeyse bana güç veriyordu. Adam sağ elini başımın üzerinden arabaya koyduğunda kaçabilecekmişim gibi geriye gittim. Daha fazla gidemiyordum. Yok olmuyordu. Böyle devam edemezdim. ''Size hiçbir şey vermek zorunda değilim!'' Adamın göğsüne ellerimi koyup tüm gücümle ittirdim. Yaptığıma direnmedi birkaç adım geriledi. Bana alan açılınca duruşumu dikleştirip ben de birkaç adım öne doğru attım. Bu sefer gerileme sırası ondaydı. ''Hem siz kim oluyorsunuz? Bana bu şekilde davranamazsınız!'' Sesim haddinden fazla çıkmıştı. Karşımdaki adamın şaşırdığını görebiliyordum. Benden bu denli bir çıkış beklemediği açıktı. Adamın sinirle kasılan yüz kaslarını gördüm bu sefer. Yine bir sinir dalgası benliğini ele geçirmişti. Ben de bundan nasibimi almıştım. Kollarıma yapışan mengene gibi eller öyle sert tutuyordu ki canım yanıyordu. Parmakları kollarımı morartırcasına sıkıyordu. Yüzü yüzüme yaklaşmış gözlerinden çıkan öfke ateşleri yüzümü yakıyordu. ''Kimliğini çıkaracaksın ve arabada ne var ne yok hepsini göstereceksin!'' Bu bendeki bardağı taşıran son damla olmuştu. Kimse bana emredemezdi. Hiç kimse! Kollarımı gevşettiği tutuşundan faydalanıp yarım adım geriye çıktım. Canım ya da bir başka şey şu an umurumda değildi. Belimdeki silahı çekip kalbine dayamamla onun da eş zamanlı aynı şeyi yapması bir olmuştu. Şimdi ikimizin silahı da birbirimizin kalbi üzerinde meydan okuyordu. Ya iki silah da patlayacaktı ya da birimizin öfkesi ateş olup yakıp yıkacaktı.

Efsaneye göre her şey krallıkların ve halkın bir cadı tarafından lanetlenmesiyle başladı. Laneti yok etmek için bir çözüm arayan krallıklar tek çarelerininin asırlardır türüne rastlanmamış bir kader yazıcı olduğunu öğrenince umutları günden güne tükense de başka bir çare bulmak için canla başla araştırmaya devam ettiler. Aradıkları şeyin yanı başlarında olduğunu bilmeden... Genç kız ise güçlerinden ve olacaklardan habersiz normal bir hayat sürerken kararan gözleriyle kendini bulduğu yerin onu bambaşka bir hayata çekeceğini bilemezdi. Gözlerini araladığı yer zihniydi. Gözlerini araladığı yer kendisinden bir parçaydı. Gözlerini araladığı yer hisleriydi. Gözlerini araladığı yer içinde yaşattığı binlerce hayat ve hayal dünyasıydı. Yazdığı kitabın içine girdiğini anladığında dünyası tepetaklak olsa da bunun daha hiçbir şey olmadığından habersizdi. 📖 Bir kader örülmüş lanetle, ilmekler sökülmüş kehanetle, krallıklar cezalandırılmış bir cadının öfkesiyle. Ya lanetler kabul görecek bu evrende ya da kader baştan yazılacak kalemin hükmedicisiyle. 🔹+18 (Kan, şiddet, cinsellik vb.)🔹

Azerbaycanlı özel kuvvetlerden bordo bereli olan Rauf Memmedov verdiği sözü tutmak için Türkiye'ye gelir. Fakat bu sözü yerine getirmesi için gittiği yerin albayından hoşuna gitmeyecek bir şart duyar. "Sana yardım edeceğim ancak bir şartla." "Ne?" "Benimle çalışacaksın. Burada. Bu timin komutanı olarak." Verdiği sözü yerine getirmek için bu şartı kabul etmek zorunda kalan Rauf onu nelerin beklediğini bilmiyordu. Azerbaycan özel kuvvetlerden bordo bereli olan Rauf ve Azerbaycan askerlerinden nefret eden Türk askeriye hemşiresi Arzu'nun hikâyesini okumaya var mısınız? "Məni oda at bədənim yansın. Sadəcə qəlbimi burax, orda sən varsan." ©Tüm haklar saklıdır. Kitabın kurgusu, karakterleri, olayları, şarkıları ve kapağı her şeyi yazara aittir. Hiç bir sekilde diğer kurgulardan ç(a)lıntı, esinlenme yoktur. Hakaret ve eleştiri arasındaki çizgiyi bilerek yorum yapın. Instagram: privatea06_ Tiktok: privatea06_

Wattpad'de 'Güzel Zaafsın!' adıyla yayınlanan ilk kitaptır! Bir asker ve yârinin hikayesi... "Asker sevmek..." dedi, "Öyle her kadının harcı değildir. Çünkü her kadın ölüme nefesi kadar yakın bir adamı sevmeye cesaret edemez." tüm gücümü toplayıp yüzüne baktım, "Seni seviyorum..." Biliyordum asker sevmek parfüm kokusunu değil barut kokusunu sevmekti, parasını değil verdiği güveni sevmekti. Havasını değil bir şey olacak korkusuyla sahiplenmek demekti. Her şehit haberinde kalbinin çarpması, nefesinin kesilmesi demekti. Güçlü olmayı öğrenip gözyaşlarını gururla silmek demekti. Asker şeref kokar, gurur kokar, barut kokar, kan kokardı... Asker sevmek bir nevi asker olmak demekti... "Bak," dedi, "Bazen benden şimdiki gibi hatta daha uzun süre haber alamayacaksın hatta bir gün şayet Allah izin verirde nasip olursa benden son bir haber alacaksın..." anlayışlıydı sesi ve gözleri öyle anlamlı bakıyordu ki gözlerimin dolmasına engel olamadım. "Kimin önce öleceğini nereden biliyorsun Yüzbaşım? Belki senden önce sıra bendedir... Hem aldığımız nefesler ecele attığımız adımlar değil mi?" "Emin misin?" başımı evet der gibi salladım, "Sürekli korkuyla yaşayacaksın, sırf beni sevdiğin için bir sürü düşmanın olacak. Benim düşmanım senin düşmanın demek. Hala aynı fikirde misin?" tekrar onu onayladığımda yüzümü avuçları arasına aldı. "Bundan sonra gitmek istesen bile ben seni bırakmam güzelim..." Vatan için can alıp, can verenlerin şerefine! 🇹🇷 18.04.2021 🏆1. Asker 26.04.2021 🏆1. Doktor 12.08.2022 🏆1. Genç Kurgu 12.04.2021 🏆1. Genç Kız Edebiyatı 14.05.2021 🏆1. Özel Kuvvetler 17.05.2021 🏆1. Asker Yareni 15.05.2021 🏆1. Hüzün 05.04.2021 🏆1. Erzurum 27.04.2021 🏆1. Tim 10.05.2021 🏆1. Görev 12.04.2021 🏆1. Tugay 05.10.2021 🏆2. Bordo Bereli 16.09.2022 🏆1. Komutan