Tüm yaralarını tek başına göğüsleyen nareye sevgi şevkat dolu bir el uzatılır Mükemmel bir sevda hikayesini okumaya hazır mıyız? ? Sevgi neydi sevgi emekti NarGed -seda

"İnandım,delirdim."

Nare ve Gediz'in başka bir dünyası.... Çelebi ve Işıklı ailesinin yıllardır süren düşmanlıkları vardır. Nare ve Gediz bu düşmanlığın ortasında kalmış iki genç aşık. Ailelerini karşılarına alıp aşklarını seçip yepyeni bir hayata başlıyorlar. 9 sene sonra onları Muğla'ya tekrar döndüren acı bir olay sonucu hayatları resmen alt üst oluyor...

Sefirin Kızı ile pek ilgisi olmayan bir kurgu olacaktır.

Seninle beraber bir ev yapmaya çalıştım. Ama kapılar başka tuzaklara açıldı, merdivenler ise bir koridora çıkmadı. Değişmeye başladım. Çenemi kapalı tutmaya, daha ağır başlı, daha güzel, daha az uyanık olmaya çalıştım. Sonra da beni öldürdün, hem de kafama siyah dayamayıp sadece kalbimi kırarak. Şimdi de cenazemde ne söyleyeceğini bilemiyorsun ama artık bu dert ettiğim bir sorun değil çünkü benim yeni cennetimde ihanete yer olmayacak. Çünkü artık bu lanet bozulacak ve ben orada iyileşeceğim. Ve yeniden başlayacağım, başlayacağız.

"Herkesin kalbinde esir tuttuğu birisi vardır. Ama çok seviyorsan, özgür bırakmalısın." Nare&Gediz&Sancar

36.Bölümün Sonrası...

Bir Nare Gediz hikayesi. Sadece hissedilenlerle yazılan ve öyle olması umut edilen bir hikaye...

Genç kız büyük bir öfkeyle eline geçen her şeyi adama doğru fırlatıyordu. Bedenini ele geçiren duygular o kadar yoğundu ki, kendinden habersizdi. Bu adama artık katlanamıyordu. Ne yapmıştı ki? Onun nefretini kazanmak için ne yapmıştı? Sadece babasının hayatını kurtarmıştı. Ama o? O hayatı kıza zindan etmekten başka hiçbir şey yapmıyordu. Sebep neydi? Evet, Nare Çelebi insanların nefretinin odağı olmaya alışkındı. Ama bu nefret kaldıramayacağı kadar büyüktü. Gediz ise sadece onu izliyordu. Bir gün bunu yaşayacaklarından emindi. Narenin sınırına gelmişti. Kendisine fırlatılan her eşyadan kurtuluyordu ama onu bu hale getirdiği için kendinden nefret etmekten vazgeçemiyordu. En sonunda durdu kız. Ama bu pes ettiği için değildi. Bedenindeki güç tükenmişti. Son bir haftada yaşadıkları onu yormuştu. Tam da bu yüzden gözlerini kapatarak kendini bıraktı. Buraya kadardı işte. Savaşı kaybetmişti. Ona söylenen kelimelere daha fazla dayanamamıştı. Oysa söz vermişti. Bu adama ve diğer insanların hepsine karşı açtığı savaşı kazanacaktı. Pes etmeyecekti. Ya şimdi? Şimdi ruhunu karanlığa emanet ederken yaptığı neydi? Gediz gözlerine hakim olan soğukluğu kaybederek Narenin yere düşen bedenini kollarının arasına aldı. Yine aynı şeyi yaşıyorlardı. Nare bir kez daha adamın kalbini yaralıyordu. "Nare? Nare, aç gözlerini." Kız gözlerini açmadı. Sadece dudaklarını kıpırdatarak uzun bir süre susmadan önce son cümlesini kurdu. "Senden nefret ediyorum, Gediz Işıklı."