Zaman Oyuncuları isimli ilk hikayenin devamıdır. "Özlem, geleceğin geçmiş gibi olması isteğidir - ama, şimdi açısından, gelecekten önce, şu ânın, önceki -anımsanan- anlar gibi olması isteği; ve -olamadıkları için-, olmamaları -olamamaları-ndan dolayı, isteğinin boşa çıkması konusundaki, itirazıdır." (Oruç Aruoba) "Ben...
Geçmişte yaşanan kayıplar sorgulanabilirdi, ama sorgulanmadı... Bir çocuk yapayalnız büyürken, geçmişin saklanan sırları onu sessizce takip etti. Sonunda O'nu ve sırları açığa çıkaracak gelecek onu alıp zaman girdabına sürüklemişti bile... Zamanın elinde oyuncak olan onlar mıydı, yoksa zamanla oynamanın tehlikeli tadı...
- Ah! Sanki kendi zamanımda işler çok yolundaymış gibi bir de geçmişteki bir hayatın rolünü üstleniyorum. Bu zamana ve bu bedene ait değilim işte! -Peki o? Ait olmadığın bir zamanın varlığına karşı olan hislerini de bu şekilde inkar edebilir misin? Onu bu hikayenin dışında tutabilir misin Zeynep? Ya da Fehva mı deme...
