Nefesi kesildi. Kalp atışları hızlandı. En kötüsü ise; yine kasıklarında tatlı bir sızı dolandı. Bu adam farklıydı. Bu adamın zümrüt yeşillerinin siyaha çalacak kadar koyulaşması bile muazzamdı. Bu adam tehlikeliydi. Ama bu adam arzuydu. Bu adam kırmızıydı.

Holding sahibi bi adamın küçükken ona el uzatan bi kıza aşık olmasıyla hikaye başlar...

"Sadece araba yarışına katılacağımızı söyledin, kucağında oturup yarışacağımızı söylemedin."

anonimhanım: Yeniden basketbol oynar mıyız? 02.04- #1 gençkızedebiyatı 09.04- #1 yarıtexting 27.04- #1 bilinmeyennumara 08.05-#1 mizah 11.05-#1 romantizm

"Bak, ben eskiden böyle bir adam değildim. Duygularımı hissettirmem gereken hiçbir kadın olmadı daha önce hayatımda." Kafamı kaldırdım, mavilerimi mavilerine sabitledim. "Şimdi ben varım ama, sevgini hissetmeye muhtacım. Neden beni görmek istemiyorsun?" Derin bir nefes aldı. Gözleri bu kadar yoğun ve hisli bakarken sözleri nasıl bu kadar keskin olabiliyordu? "Sevgime mi muhtaçsın, ne de garip!" Yüzümde albenisi olmayan bir gülümseme yer edindi. "Evet, ama sen bunu da anlamazsın. Hatta ne yap biliyor musun? Git, defol git ve gerçekten sevebileceğin birini bul!" Gözlerini kıstı. "Seni gerçekten de sevmediğimi mi düşünüyorsun? Aptal, aptalsın! Senin için kendimden neler verdiğimden haberin yok!" Başımı salladım ve dudaklarımı dilimin ucu ile ıslattım. "Tamam madem öyle ya beni sevdiğini söyler, artık benim için bir kapı aralarsın. Ya da..." Sözümü bölerek ellerini saçlarının arasından hırsla geçirdi. "Seni seviyorum Alin. Bu kadar kör olamazsın!" Bağırması ile irkilsem de umursamadım. Beni seviyordu... Onu sevdiğim gibi... Wattpad'te Aşk-ı Bekâ adında yazılmış ilk hikayedir! Bütün hakları ile şahsıma aittir...

"Yeter ama bu kadarı fazla!" sinirden gözüm dönerken Savaş abi yanıma gelip omuzlarımdan tuttu. "Yeter mi? Yüsra ben yanında olduğum sürece kimse sana yaklaşamaz." Ben onu itmeye çalışırken o daha sıkı tutuyordu. "Kendine gel, Sen benim abim değilsin kendini bu kadar kaptırma! Sen bana karışamazsın anladın mı?" gözleri kararmaya başladığında onu daha çok kızdırdığıma emin oldum. "Karışamam. Öyle mi?" inatla kafamı sallarken nasıl yola girdiğimden haberim bile yoktu... Sert Çehre ile isimli yazılan ilk kitaptır. Başlama tarihi ' 28.07.2019 '

"Ne işin var bu saatte sokakta" dedi. Şaşırmadım bu tepkisine ne zaman geç saatte dışarı da olsam aynı sözleri duyuyordum ama kendisini hiç bu saatte evde olmazdı. "Hava alıyorum Ali abi evde çok bunaldım" dedim tabi ki yalan söylemiştim tamamen onu görmekti amacım, 28 yaşındaydı Ali Ege ben ise 19 ama kendimi bildim bileli onu seviyordum o ise beni görmüyordu kardeşi olarak sayıyordu öyle koruyor öyle bakıyordu. Gözleri avını süzer gibi baştan aşağı beni süzdü utandım altımda kısa bir şort üstümde askılı bady vardı "Bu kılıkta" diyip üzerime bir adım daha yaklaştı kişisel alanını işgal etti o esnada arkadan 2 3 tane mahallenin erkeklerinden geçenler oldu o sebeple yaklaştığını anladım cevap veremedim. "Eve dön Asya" dedi yüzüme bile bakmadan oysa ben gözlerimi o güzel yüzünden bir saniye bile ayırmadım uzun boyluydu 1. 92 falan olmalıydı bense 1.71 kafamı kaldırıp bakma durumunda kalıyordum ama bir şikayetim yoktu yeterki yanımda olsun doya doya bakabileyim. Cevap vermediğimi farkettim itiraz ettim hemen "Daha yeni çıktım Ali abi" bize bakan sanırım daha doğrusu sadece bana bakan gençlerin olduğu tarafa bakıyorken konuştu "Akşam akşam katil olmamı istemiyorsan gir içeri bu hava alma mevzusunu sonra konuşucaz." Başlangıç tarihi 03.09.2020 İlerleyen bölümler +18 ağırlıklı olacaktır.

Aşka inanmayan genç liseli bir kız. Dağılan bir aile. Ve yeniden evlenen bir baba. Değişik bir kız kardeş. Ailenin çözülemeyen sırları. Ve yeni bir okul, okulun göz bebeği genç ve karizmatik bir erkek. Geçmişten gelen çocukluk arkadaşı. Büyüleyici ve sır kokulu gözbebeğine aşık olmak, O'nun için oldukça zordu. Ama imkansız olan ne varsa o an oldu. Tek bir bakış, kelimelerin büyüsü delip geçmişti kalbini. Hüzün kokuyordu genç adam. Sırları vardı, bilirdi. Ama gelin gibi süzülen ve altın saçaklarını toplayan Kız Kulesi, genç kızın aşkının en büyük şahidiydi. Çekici erkek çalmıştı kalbini, kırılacağını bile bile teslim etti kendini. Aşk mahkum oldu gözbebeklerde, iki genç selamlıyordu Kız Kulesini mavi kokulu kentte. Kız Kulesi yeni bir efsaneyi kucaklıyordu, kıvrak bir tebessümle. Ve genç kızın söz yaşları dökülüyordu. Hıçkırık düğümledi boğazını ve çikolata kokusu yayıldı. Sızlıyordu can evi, ailenin ve genç adamın sırları öldürüyordu minik kalbini. O sırada geldi çikolata kokusu, döndürdü başını ve fısıldadı aşkını. Perde gibi kapanan geçmiş, sahneye çıkmaya hazırdı. Gülümsüyordu çocukluk anıları. *** Kız Kulesinin tepesinde Güneş'in bulutlara meydan okurcasına yavaş yavaş yükseldiğini gördüm. Kuleyi aydınlatan ışıklar sönmüştü ve gün ışıklarıyla parlıyordu Kız Kulesi. Büyüleyiciydi. Denizde oynaşan ışık kürecikleri gözlerimi okşuyordu. "Gün doğumu" diye fısıldadım. Elinin sıcaklığı bedenimin sıcaklığına karışmıştı. Tenime değen teni yakıyordu değdiği yerleri. Dizginleyemiyordum kalbimi, şahlanmıştı kalbimin kanatlarının sesi. Ve dudaklarını kulağımda hissettim. Tatlı nefesi ruhumu gıdıklamıştı. "Seni seviyorum." diye fısıldadı kadifemsi ses tonuyla. ****** Wattsy 2020 Genç Yetişkin Kazananı🏆 1.Kitap: Gün Doğumu♥ 2.Kitap: Yıldız Dökümü

-"Seni haketmek için ne yapmış olabilirim ki?Sen benim mecburiyetimsin güzel adam..Beni hayata bağlayan,nefes almamı sağlayan mecburiyetim.. Seni sevmiyorum..Her nefeste biraz daha sen oluyorum..Beni,senle dolduruyorum." -"Minik kalbine benim gibi bir adamı nasıl sığdırdın?Ya benim buz tutmuş kalbimi,nasıl senin yapabildin?Ölene kadar benimsin,mecburiyetimsin inci tanesi.. Seni sevmiyorum..Seni iliklerime işliyorum ben.Yanarsan,bende yanayım diye..."

TANITIM Dosyanın ilk sayfasını açıyorum... Gözlerim hemen onun resmini arıyor! Buluyorum. Sayfanın köşesine iliştirilmiş küçük bir resim! Gözlerimi hafifçe kısarken resme daha çok dikkatimi veriyorum. Evet, tecrübesiz bir göz onu çok güzel ve inanılmaz masum bulur şüphesiz... Ve öyle de! Beyaz teni, laciverti andıran renkte ki güzel gözleri ve simsiyah dalgalı saçlarıyla insan da koruma içgüdüsü uyandıracak kadar narin, güzel bir yüz. Ama ben onun güzelliğiyle değil gözlerinin arkasındakilerle ilgileniyorum! O bakışlar da küçücük bile olsa bir sıcaklık yok ne yazık ki. Tam tersine buz gibi, hırçın, güvensiz ve yalnız... Geri dönüşü olmayan pek çok sorun ve suçun ham maddeleri bunlar! Üzülüyorum içten içe! Daha bu genç yaşında neler yaşadı, nasıl ruhsal yaralar aldı kim bilir... Ömür boyu beraberinde yaşayacak kalıcı izler bırakmış yaralar... Onları sarmak çok zor olacak! Ama birbirimizden çok şey öğreneceğiz. Ben onunla beraber bambaşka bir hayatın kapılarını aralayacak, bambaşka bir düşünce yapısı göreceğim. Ona ulaşmak için belki de çok çaba harcayacak, farklı yöntemler keşfedeceğim! O ise bu dünyanın ne olursa olsun yaşanılası bir yer olduğunu görecek, yeniden mutlu olmak için ümit etmeye başlayacak. Nefretin yerini sevginin ışıklı yüzü alacak... Ama bu hiç kolay olmayacak benim için! Çünkü onu hastam olarak kabul etmem demek... Bir kez daha etik sınırlarımı aşmam anlamına geliyor! Yine de düşünüyorum... Ruhsal durumu bozuk bir insanın sorgulanmasını engelleyerek onu korumanın, polislere zaman kazandırmanın nesi kötü! Mantı ki olarak bakarsam iyi ama etik olarak bakınca... Huzursuzum! Huzursuzum ama ne zaman benden yardım istendiğinde kendimi geri çekebildim? Hiçbir zaman... Evet, Öykü Mert. Bakalım sen bana neler öğreteceksin!