Azrail ilk kez ağladı, dudaklarında yok olan bir beden için.

Hatalarının sonunda mutlukla oba sarılmak ve her seferinde derinliklerinde onu hissetmek vardı . Onu unutamazdı. Her inlediğinde onunla birlikte inleyen kişiyi unutamazdı. Hafızası o kadar kötü değildi sevdiğini unutması imkansızdı. Ne kadar hata yapmıs olsada onu hala seviyordu, delicesine.