**VOLTOOID** "They say all good boys go to heaven, but bad boys brings heaven to you." Mijn eerste stap op het schoolplein van mijn nieuwe school is gezet. Ik kijk om me heen, ik zie waarschijnlijk het wespen meidengroepje al. Dat zijn de basic bitches, ik noem ze wespen omdat als je met eentje ruzie hebt, de hele zwerm achter je aan komt. Ze staan hysterisch te lachen en druk te doen. Ik haal diep adem, duw mijn borsten vooruit en steek mijn kin uit. Ik loop ze voorbij en ik hoor hoe het gesprek stil valt. Ik loop de school in en ga opzoek naar mijn lokaal. Uiteindelijk heb ik mijn lokaal gevonden, natuurlijk weer te laat. Als ik de deur van het lokaal open doe voel ik hoe 27 paar andere ogen mij aanstaren. "Oh hello, ms. Taylor. Please sit down next to mr. Jones." De docente engels glimlacht vriendelijk naar me en wijst naar een lege plek naast een veel te knappe jongen. Ik knik en loop naar de lege plek. Halverwege struikel ik over een rondslingerende tas in het pad. Ik hoor het gelach van al mijn klasgenoten en de poging van de docente om de klas rustig te krijgen. Not again please herhaal ik in mijn hoofd. [#1 Badboy 💔 18-9-2019] [#1 Romance 🖤 30-11-2019] !! COVER GEMAAKT DOOR @SofieBeau !!

Terwijl niemand oplet spring ik op naar de deur, trek hem open en sprint weg. "Wat gebeurd er nu weer?!" roept Jack uit. Naast me ligt een hoog maïsveld. Ik twijfel geen seconde langer en duik erin. Ik hoor ze stressen. "WAAR DE FUCK IS ZE?!" Ik probeer zo laag mogelijk te blijven zodat niemand me ziet. Na een tijdje kruipen kom ik bij een weg uit en sprint door op zoek naar hulp. "Ik zie haar!" "FUCK!" "Dat halen we nooit" 'GA ERACHTERAAN!!' Schreeuwt James. De jongens komen steeds dichterbij en ik begin nog harder te rennen dan dat ik eerst deed. [de delen met een sterretje erboven heb ik later nog bewerkt, en woorden/zinnen die schuin staan denkt het personage] Hoogste rang: #1 ontvoerd #1 avontuur #3 mysterie

10 jaar lang, 10 jaar lang hebben je 'ouders' tegen je gelogen. Het zijn je ouders helemaal niet. Het kan niet zo zijn, echt niet. Onmogelijk, weg van je leventje in Nederland, weg van de mensen waar je om gaf. Weg van je aller aller beste vriendin

Rose is het leven beu. Ze heeft een hard verleden en raakt er maar niet overheen. Uiteindelijk besluit ze om er een einde aan te maken. Ze stuurt nog 1 laatste bericht naar haar vriendinnen. Tenminste, dat denkt ze. Net wanneer ze wil springen, blijkt dat ze zich totaal vergist heeft in telefoonnummers. In plaats van naar 4 meiden te sturen, stuurde ze per ongeluk naar 4 jongens die dan ook nog eens uit Engeland komen...