''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Elvan: Seni bulacağım Mavi. Elvan: İşte o zaman tüm bu artistliklerinin hesabını vereceksin Mavi: Sanırım Pembe öfkelenmiş Mavi: Ha bu arada bağcığın açılmış Mavi: Dikkat et de düşme Gözlerimi irileştirerek ayaklarıma baktığımda sol bağcığımın açıldığını gördüm. Telefonu kapatıp hırsla boşalmış behçenin ortasına geçip okulun camlarına doğru baktım. "Seni bulacağım Mavi!" dedim tekrar ama bu sefer bağırarak. "İşte o zaman bağcıklarını birbirine bağlayıp düşmeni sağlayacağım!" Okulun içindeydi ve beni görüyordu, emindim. Hırsla ve gözlerimi kısarak pencerelerde bakışlarımı gezdirdim ama Mavi'ye uygun profil bulamadım. Cama çıkanlar 'ne yapıyor bu mal' bakışı atıyordu. Rezil olmak umrumda değildi. Kimse Elvan Karaca'yı bir oyunda yenemezdi. Bildirim sesiyle dikkatim dağıldı. Mavi: Sandığımdan daha hırslı ve güzelsin. Mavi: Ama ben seni, senin sandığından daha iyi tanıyorum ve ben istemekdikçe sen beni bulamazsın. Mavi: Çünkü bir sonraki adımını hep biliyorum. Telefona sırıtarak bakıp başımı kaldırdım, ardından bir elimi havaya kaldırıp orta parmağımı gösterdim. Mavi: Ben de seni seviyorum :)

"Adı hiç duyulmamış o adalet, kan gölüne düşen nettis gururu. Sen, seni var eden nefretin içinde boğulurken menferin içinden çıkıp gelecek; ıssız vadilerin beklenen umudu. Ama o umutta dokunmaya korktuğun doğru. Ve ne kadar kaçsan da peşinde olacak eski sen; bir gün taşıyamaz hale geleceksin sırtındaki kamburu. İşte o an, tüm duygular zehrini akıtacak. Yanlış bir zamanda, yanlışlarla dolu bir kalple, çok yanlış bir ruha; âşık olacaksın." Hayatı bir cehennem yeri olan Dila Lalin Karay, yine tek bir gecede aynalarda bile kendini tanıyamayacağı birine dönüşür. Bu değişim onu kendi içinde bir kuyu gibi kazmaya başlar. Adaletin adı benim, diyerek bir yola çıktığında ise başta hissettiği sadece nefret olsa da, daha yolun başında önünü kesen biri, Dila Lalin için bildiği bütün doğruların celladı olur. İnanmadığı ne varsa, hepsine inat karşısında duran Doğuş Erdenet, kaçmaya çalıştıkça içine çekildiği bir kara deliğe benzer. Çekildikçe kaos büyür ve ikisi de kısır bir döngünün içine hapsolurlar. Kimin adaleti daha doğrudur? Doğru olana kim karar verir ya da gerçekten evrensel bir doğru var mıdır? İki zıt fikir karşı karşıyadır ve biri vazgeçmedikçe, kaos durmayacaktır.

Kendime not: Zihnindekiler değil, Kalbindekiler unutulmaz olsun.

İblislerin başrol oynadığı geçmiş tiyatrosunun son perdesi; tek bir bakışla yerle bir oldu. Tüm zamanları acıyla haykırırken, kadın tek bir yaşına tutundu; göğsünü yıldızlara yasladı. Şeytan boynuzlarını gizleyen bir maskeyle sergilenen şimdinin ölü pandomiması; tek bir bakışla can buldu. Tüm zamanları diz çökmüş yalvarırken, adam sadece intikam fısıltılarını duydu; ellerine güneşi aldı. Kimsesizlik topraklarına ekilen günah tohumları göz yaşlarıyla sulandı; güneş yıldızları yakarken, kız kurtuluş için yokoluşu seçti. Geçmişe gebe gerçekler, geleceği doğuran yalanlar; hepsi gecenin sayesinde gizlendi. Ve bir şeb-i yelda vakti, Vuslatı bulan iki ruh, o geceye hapsedildi.

Doğum gününden sonra, kardeşiyle eğlenmek için konsere giden bir genç kız... Fırtına yüzünden iptal olan konserden eve dönmeye çalışırken, kendini bir anda hiç bilmediği bir yerde bulursa... Ve bu bilmediği yerden, evine dönecek hiçbir yolu olmasa... Kendisini yabancı hissettiği bu şehirde, tüm bunlar yetmezmiş gibi, aklını karıştıran ve tüm yolları kendisine çıkaran gizemli bir genç adamla karşılaşırsa... Neler olur?

Sevgi acıtır, öp yaralarımdan belki sana da bulaşır.

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.