"ကိုယ့်အတွက် မင်းဟာ မပျိုးဘဲ ပွင့်တဲ့ပန်း၊မနမ်းဘဲ မွှေးတဲ့ရနံ့၊မတွယ်ဘဲ ငြိတဲ့သံယောဇဥ် မမျှော်ဘဲသာတဲ့ လတစ်စင်း မရင်းနှီးဘဲ ချဥ်းကပ်လာတဲ့ ရင်ခုန်သံ အဲ့ဒီလိုနဲ့ ..တမြေ့မြေ့ ခင်းကျင်းလာတဲ့ သမုဒယတွေ၊တဖွဲဖွဲ နှောင်ရစ်လာတဲ့ သံယောဇဥ်တွေ၊ တငြိမ့်ငြိမ့် လှုပ်ခတ်လာတဲ့ နှလုံးသွေးတွေ..ဇွတ်တရွတ် မသိကျိုးကျွံပြုထားခဲ့သမျှအထိတ်တလန့်နဲ့ ဆန်းစစ်လိုက်မိတဲ့အခါမင်းက ကိုယ့်ရဲ့ "အရာရာ" ဖြစ်နေခဲ့ပြီ .."