Onun kehribar gözlerine yeşil gözlerimi diktim gözleri farklı bakıyordu gözlerinde sanki intikam vardı babası benim ailemi nasıl dağıttıysa bende onu dağıttım onun soyunu kurutacaktım canını yakacaktım aslada pişman olmayacaktım... ailesinin intikamını almak isteyen kıvanç ve onun ailesini öldüren Karmen kim birbirinden intikam alıcak Karmen mi?? kıvanç mı?? O Not: hikayeyi ilk bölümlerini okursanız tüm olayları anlarsınız (18+)

Dişlerinde dilini gezdirirken dudakları karanlık bir gülümsemeyle yavaşça kıvrıldı. "Düşündüm de, seni sevişmeye ikna etmek, sevişmekten daha keyifli olacak... "

Patron: Yanımdayken böyle konuşamıyordun, uzaklaşınca sana bi' cesaret geliyor galiba. Ben: Diyelim ki, yanında seninle böyle konuştum. Deli gibi kızdırdım, hiç sevmediğin şeyleri yaptım, kötü sözler söyledim. Ne yaparsın? Patron: Kendini altımda bulursun. Gözlerim kocaman açıldı, hatta bacaklarım istemsizce titredi ve başımı kaldırıp dehşet içinde ona baktım. O ise telefonunu kenara bırakıp, gözlerimin içine bakarak gömleğinin düğmelerini birer birer çözmeye başladı... (Yaş farkı ve yetişkin içerik vardır.)

Boş yapmayı kesin. O okuduğunuz bütün klişeleri, masum kızların sonradan aşık olduğu kötü çocukları falan bir kenara atın. Çünkü böyle bir hikaye okumadınız. Okuyamazdınız da. Çoğunuzun yüreği kaldırmazdı. Benim karakterlerim kurban değil. Onlar avcı. Eylül, kampüsün tanrıçası olmak için ruhunu bile satardı. Kardeşi Taylan ise o ruhu satın alıp cehenneme sürükleyecek ilk kişi olurdu. İkisinin de hedefi tekti: üniversite kampüsünün en popüler ve iktidar sahibi ikilisi olmak. Eylül ve Taylan için içeri girmenin bir bedeli vardı. Son bir sadakat sınavı. Eylül'ün kendini kanıtlamak için tek yapması gereken, erkeklerin kardeşlik kulübü Alfa Sigma Fi'nin eş başkanlarından birini baştan çıkarıp altına yatmak. Ama oyunun kuralları ansızın yeniden yazılır. Eylül kendisini bütün Alfa Sigma Fi topluluğunun önünde, gözleri bağlı şekilde çırıl çıplak sergilenirken bulur. Taylan'ın sadakat sınavının bir parçası haline getirildiğinin farkında bile olmayan Eylül, kendi kardeşi tarafından becerilirken bu olayın kamera kaydına alındığının ise kardeşliğin başkanlarından başka kimsenin haberi yoktur. Kendilerine yapılan şantaj sonucunda hem Alfa Sigma Fi, hem de Kappa Kappa Tau'nun başkanlarının eline düşen Eylül ve Taylan, parçası haline geldikleri sisteme boyun mu eğecekler yoksa ipleri ellerine almayı becerebilecekler mi? Ha, bir de tüm bu kaos yetmezmiş gibi kampüste cirit atan bir seri katil var, değil mi? Ama o bile, bu kampüstekilerin birbirine yapabilecekleri yanında melek kalır. Sorum basit: Bu sayfaları çevirmeye cesaretin var mı? Ahlakı, tabuları ve bildiğin her şeyi kapının dışında bırakmaya hazır mısın? Bu bir hikaye değil. Bu, kan, ter ve günahla yazılmış bir cehennem ayini. Sıkıyorsa oku.

Perdesi açık olan cama baktı. Bugün yıldızlar çok netti. "Küçük prens okurken bir söz görmüştüm. Acaba bir gün hepimiz kendi yıldızımızı yeniden bulalım diye mi yıldızlar böyle parlıyor? Çok etkilenmiştim bu sözden." "Peki" diye mırıldandım. "Yıldızını bulabildin mi?" Gözlerini bana çevirdi. "Yıldızı bulamadım ama yıldızlar gökyüzündeydi. Ben ise gökyüzünün sahibi oldum." Gülümsedi ve yüzünü bana yaklaştırdı. "Gökyüzünün sahibi olmama izin verdiğin için teşekkürler gökyüzüm." . . Cinayete tanık olan dört çocuk katiller tarafından alındıkları gün hayatlarının dönüm noktası olur. Bu dört çocuğun aşk, dram ve macerasına var mısınız? Not: ilk bölüm saçma gelebilir ama ilerledikçe birşeyler ortaya çıkacak sadece sabırla okumanızı istiyorum. Ayrıca şiddet içerir. Başlangıç tarihi; 4 Şubat 2023

**77:Sabah sabah kahvaltıdan önce böyle olabilirdik. **77: Fotoğraf **77:Kaçıp gittiğimiz dağ evimiz olsaydı, evin içinde böyle dolaşırdık. **77:Fotoğraf **77:Asansörde seni sinirlendirip beni böyle taşımanı sağlardım. **77:Fotoğraf **77:Mafya olsaydın silahlanıp çatışmalara giderdik. **77: Fotoğraf **77:Senin gömleğini giyinip sabah sporunu yaparken kaslarını yiyecekmiş gibi seni izleyebilirdim. **77:Fotoğraf **77:Bana atış yapmayı öğretebilirdin. **77: Fotoğraf **77:Motorumuzu yolda durdurup seni öpebilirdim. **77:Fotoğraf (Yn: Yetişkin içerik barındırır. Lütfen bunu bilerek okuyun hikayeyi. Sonradan ileri geri yorumlar yapmayın.)

Patron, her kes onu bu isimle tanırdı, Patron.. Namı diğer Patron, beni ailemden almıştı, kafesimden çıkmayı başarmıştım ama, yeni kafesime girmiştim. Yeni ve eskisini özleten kafes, o acımasızdı, o gaddardı ve hiç bir şey umurunda olmazdı...

Damarlarında, kaderin acımasızlığı ilmek ilmek gezen Mehir Mirzan, yalnızlığın en zift tonunu yaşadığı bir dönem olan klinik sürecinde kendisine yeni bir aile kurmuştur. Bir yıl iki ay sonra, madde ve nikotin bağımlılığı ile olan savaşını kazanıp, hayatla olan savaşının başladığından habersiz hayallar kurarken, kurduğu ailenin dağılma eşiğinde olduğundan da habersizdir. Habersiz olduğu bir diğer konu ise insanları ölümün ya da insanların ayırdığıdır. Geçmişten gelen yabancı bu sorularına cevap olacaktır. ❝Ölüm kapıyı çalar, kaburgandan bir kemik alır. Başka bedende vücut bulacak o kemik, ruhun bedenden ayrılışıdır. Ölüm bitiş sanılır, aslında kalanlara başlangıçtır. Bir kara kışın ortasında, yanan bir ateş, uzanan bir daldır. Yanan bir adam ise derdine belki devadır.❞ ❝Özgürdük çünkü kurtulmuştuk. Tutsaktık çünkü kurtulduğumuz sadece korktuğumuz bağımlılığımızdı.❞ ❝Zihnimiz hâlâ dolu, kalbimiz deli gibi vurgundu. Her nefesin göğüs kafesimizde bir çiçek soldurduğu dört duvarın arasından çıktığımızda bitti sandığımız bağımlılığımız yeni başlamıştı.❞

"Her kirpiğini," dudaklarını göz kapaklarıma bastırdı, küçük öpmeleri hassaslaştı. "Gözlerinden kayıp, saçlarına ulaşan yaşların yaktığı her teli seveceğim." - Geçimini sağlamak için yaşlı adamları dolandıran genç kadın, bastığı yaş tahta sayesinde cenazesine katıldığı, üstüne toprak attığı, sürekli mezarını ziyaret ettiği çocukluk arkadaşının aslında ölmediğini hatta o kişinin kocası olduğunu öğrenir. (+18) olumsuz örnek olabilecek davranışlar içermektedir. 10.09.2021 Kurgusu tamamen bana aittir.