Genç kız duyduğu inleme sesi ile kapıya baktı. Sanki bir canlı, can çekişiyor gibiydi. Umursamadı. Tüm insanlardan nefret ediyordu. Kum torbasını yumruklamaya devam edecekti ki bir ses daha duydu. Uluma sesi. Kaşlarını çattı. Orman yolunda yaşadığı doğruydu ama burada daha önce hiç kurt görmemişti. Veya da uluma sesi duymamıştı. Adımlarını kapıya çevirdi. Yavaş ve ağır adımlar ile kapıya yürüdü. Eskimiş tahta parçasını kapının kolundan yukarı kaldırdı. Kapının kolunu aşağı indirdi. Gıcırdayarak açılan kapının arasından baktı. Görünürde birşey yoktu. Tam kapıyı kapatıp geri dönecekti ki kesik bir nefes sesi duydu. Kahverengi gözlerini aşağı indirdi. Gördüğü şey ile dudakları aralandı. Kapıyı sonuna kadar açtı ve yere eğildi. Kapısının önünde uzanan kahverengi tüylü kurdun, boynundan sırtına kadar uzanan geniş yaraya hafifçe dokundu. Hayvan, masmavi gözlerini kıza çevirdi. Kıza muhtaçmış gibi bakıyordu. Yardıma ihtiyacı vardı. Daha fazla dayanamadı. Gözlerini açık tutmak için ettiği mücadele de kaybetti kurt. Mavi gözleri ağırca kapandı.

"Size soruyorum. Duyuyor musunuz? Bir okyanus çağlıyor. Gökyüzü ağlıyor ve fırtına adım adım yaklaşıyor. Hissediyor musunuz? Kaos ruhlarımıza sızıyor inceden inceye. Herkes agresif, herkes tehditkar. Görüyor musunuz? Etrafımızda geziniyor karanlık. Her birimize sözler veriyor. İntikam, hırs... Anlıyor musunuz? Bunlar ölümün ezgileri. Hepimizi avlamak için geldiler. Erebos çok yakınlarda. Ate ona eşlik ediyor. Nyks de yanlarında. Karanlığın Tanrısı ve Günah Tanrıçası, Gece Tanrıçası ile iş birliği yapıyor. Şşt, sessiz olun. Buradalar. Sizi duyuyor ve görüyorlar. Biliyor muydunuz? Şu anda ölümlülerin başının üstünde yürüyor, Ate. Erebos gizlenmiş gölgelere. Nyks, Ayı göğe çıkarması için Selene'yi aldatıyor. Görün, izleyin. Güneş Titanı Helios nasıl da düşüyor. Kronos da burada. Kıyamet Tanrısı Moros'u iliklerinizde hissediyor musunuz? Erebos ve Nyks'i bu kez Hemera ve Aether durduramaz. Gün ve Işık Tanrıçaları kaybedenler safında... Odin'e ve oğullarına uğrayan Ragranok buraya geliyor. Kıyamet bir adım ilerinizde. Ne yapacaksınız? Ölüm ve Yaşam, kızları için harcadı denge taşlarını. Sonsuz denge döngüsüne bu iki ruh için son verdi. Anlıyorsunuz, değil mi? Kaos burada, kaos her yerde. Savaş, bu iki ruh daha yok olmadan önce başlamıştı. Kaybediyorsunuz. Geç kaldınız. Bakın etrafınıza. Dengeler yok oldu. Artık yalnızca kaos hükmedecek canlılara. Nefsinize kurban oldunuz ve göremediniz değişen dengeyi. Şimdi ise acıyı iliklerinizde hissedeceksiniz. Bu bir intikam oyunu değil. Bu bir aşk hikayesi değil. Bu acıların ve kanın dansının başlangıcı sadece. Karanlık kazandı bu kez. İstenmeyenler geçecek başa. Zamanında sürdüğünüz her canlı son derece öfke dolu bir şekilde geri dönüyor. Kaybettiniz. Geç kaldınız. Artık kurban sizsiniz. Karanlığın Çağı başladı!"

Yanlış bir şehirde, yanlış bir zamanda, yanlış bir sokaktaydım o gece. Yardım edip etmemek konusunda kararsız kaldığımda keşke etmemeyi seçseydim. Nereden bilebilirdim ki hayatını kurtardığım o kişinin hayatımda bu denli yer edinip, beni felakete sürükleyebileceğini? ~ "Nesin sen?" Dedim adımlarımı geri doğru atarken. "Görmek mi istiyorsun?" Dediğinde korksam da başımı aşağı yukarı salladım ve aniden gözümün önünde değiştiğinde korkudan nutkum tutuldu... ~ Seçilmiş Seçme şansı olsa kendisine verilen gücü asla istemezdi zaten bu yüzden seçilmiş kişiydi. Alisa artık bildiklerinden, gördüklerinden sorumluydu. Sizde bu fantastik, gizem, korku, aşk ve mizah dolu yaşamı merak etmiyor musunuz?

Yks bitene kadar bölüm gelmeyecek ne yazık ki. *** Kitap şarkısı : Twenty One Pilots - Heathens *** Cennet Işıkları ve Cehennem Soylular... İçlerinde vampirler, kurtlar, melezler, cadılar ve daha pek çok ırk barındıran iki güçlü soy... İkinci bir savaş... Verilen ağır kayıplar... Aşkın bile yenemeyeceği şeyler vardı. Onların hikayesinde masum tek bir kişi bile yoktu. Kurda dönüşen her doğaüstü ellerinde bir canlının kanını taşırdı ve gecenin çocukları vampirler yaşamak için kan akıtmak zorundaydı. Doğanın bekçisi cadılar yoldan çıkıp karanlık büyülere kurbanlar verdiler. Herkesin kötü olduğu bir hikayede doğruya ne kadar güvenebilirdiniz ki? İhanetler, teslim oluşlar, ölümler ve yaşam savaşları, kavgalar ve dostluk bağları... Sadece bir çift kanada sahip olmak istemişlerdi ama girdikleri bu yol kendi içinde o kadar ayrılıyordu ki en sonunda birbirlerini kaybettiler. Sona ulaşanın elinde ise yalnızca acı vardı. Kocaman, yenilemez bir acı. Nefes kesici, kalp kırıcı bir acı. *** "Unuttun mu? Açığa çıkmaya başladığımız zaman aile toplanır." "Ailemiz ancak öleceğimiz zaman mı ortaya çıkıyor?" *** "Sonsuzluğun en iyi yanı, kardeşim, beni affetmen için zamanımız bol." *** "Bir canavar yarattın." dedim gözlerimin önünde ölen değer verdiklerimin cesetlerine kısa bir an bakarak "...ve ondan bu kadar kolay kurtulamayacaksın." *** "Buzdan dağları olan birinin yanına ateşle yaklaşarak o buzları eritemezsin."

yine karanlık, ama intikam kokan bir sabah... Neden mi karanlık? çünkü yeraltında ışık olmaz da ondan... peki neden mi intikam kokuyor? çünkü yıllarca alınmasını beklediğim intikamımın gerçekleşmesi, bügün ki güç gösterisine bağlı. "Ben Hadesten olma, persphoneden doğma, Karanlıklar Tanrıçası ve yeraltı prensesi Nora. Ailemin huzurunu bozan ve abimin ölümünden sorumlu olan herkese, bedelini en ağır şekilde ödeteceğime kanım üstüne yemin ederim!" İşte her şey, o gün ettiğim kan yeminimle başladı... "Hikaye kapağı: SALAİ DESİGN Alıntı yapılamaz!! Tüm telif hakları şahsıma aittir... Herhangi bir çalıntı dahilinde gereği yapılacaktır...

Ufak bir hata... Sadece minicik bir hata benim çocukluğumun katili oldu. Doğduğum gün yapılan o hata, benim 16 yılımı elimden aldı... - |13.03.21|-|20.11.21| - -Her şey şahsıma aittir. Alıntı veya isim vermeden kullanılma durumunda gereği yapılacaktır. -inek ince çizgimiz-