Yavuz abi, topuzumdan firar eden saçımı okşayarak kulağımın arkasına ittirdi. Ilk defa bu kadar yakındık ve ilk defa saçlarıma dokunmuştu. Bu hareketi yutkunmamı sağladığında merhem sürmeyi bitirdiğim elini bırakıp kullandığımız eşyaları tekrar kutuya koymaya başladım. "Sinan'ı gerçekten seviyor musun?" Yavuz abinin sorduğu sorudan sonra hareketlerim dondu. Afalladım. Aptalın tekiydim! Hani ben bu adama yaklaşmayacaktım. Anlamıştı işte! Ne diyecektim şimdi ben? "Yavuz abi-" "Merak etme kimseye söylemem!" Dediğinde sesi o kadar sinirli çıkmıştı ki bir anlık gafletle yüzüne bakmıştım. Aramızdaki yakınlık beni daha çok germeye başladı, bakışlarındaki donukluk üşümem için yeterliydi. Siyah sakallarının altındaki çenesi daha çok gerilmeye başladığında ela gözlerini gözlerimden çekti.

Belki hataydı, belki yanlıştı, belki imkansızdı ama aynı zamanda da o kadar doğru ve o kadar güzeldi ki. Birini görmeden, sadece hissederek sevmek... Sanırım, gerçek olan buydu. Yaşamak, nefes almak hatta gerçekleştirdiğim tüm yaşamsal faaliyetler...hepsinin sebebi buydu.

3 kız, saf ve masum. Güneş: 20 yaşında. Üniversiteye gidiyor. Annesi ve babasıyla yaşıyor. Sidal: 22 yaşında. Tıp öğrencisi. Hayata pozitif bakan saf ve masum biri. Ailesini trafik kazasında kaybetmiş, hayatın acı gerçekleriyle küçük yaşta karşılaşmış bir kız. Eslem: 23 yaşında. İşinde oldukça başarılı bir mimar. Zeki, inatçı. Ailesinden ayrı yaşıyor. 3 erkek arkadaş, sert ve acımasız. Araf: 24 yaşında acımasız bir mafya. Ailesini bir trafik kazasında kaybetti. Ailesinden ona sadece küçük kardeşi Aras kaldı. Acımasız, sert ve duygusuz. Rüzgar: 24 yaşında. Dışarıdan bakınca sert ve acımasız. Aslında iyi yürekli, naif bir mafya. Ailesiyle arası bozuk biri. Esat: 23 yaşında. Hayatı takmayan, yeri geldiğinde çapkın yeri geldiğinde acımasız bir mafya. Murat Bey'in tek varisi. ZAMANI DURDURAN MAFYALARIN AŞKINI OKUMAYA HAZIR MISINIZ?

" Her İnsanın Kendine Dert Diye Edindiği Aslında En büyük Dostudur Onunla Yatar Onunla Kalkarız Ama En Önemlisi Umudunu Kaybetmemektir Umut Deli bir Yazarın Terapisi Oldu Hep Sizinde Umut Terapisi Almanızı Tavsiye ederim Bu Gemide Herkes Ya Dertlidir Yada Yaralı Bu Gemide Herkese Göre Terapi Vardır Saygılarımla..

Gamzelerinin müptelasıyım!!! Birbirini sevmeyen iki grup daha sonra düşmanlıktan doğan aşklar. Kitap tarfımca yazılmış olmakla birlikte iznim olmadan kopyalanamaz veya paylaşılmaz! Pişman olmayacaksın:) Kapak tasarımı:sssadecesenveben

Bu hikayedeki başroller belirsiz, doğrular belirsiz, yanlışlar belirsiz, hatalar belirsiz... Belli olan tek şey, sen gelmeden bu belirsizliğin çözülmeyeceği. Uzun ve bir o kadarda yorucu olan bu yolculukta bunca zaman yüzleri gülmeyen bir grup insanın içinde, duygularında, yaptıkları hatalarda, kaybettikleri gençliklerinde kendinden bir parça bulmaya, birlikte iyileşeceğimiz, birlikte güçleneceğimiz, birlikte yıkılıp birlikte kalkacağımız bu serüvende var mısın? ☘️ "Sen çok mu seviyorsun anneni?" "Elbette, anneler sevilmez mi?" "Kızını seven anneler sevilir. Annen seni sevseydi bırakmazdı. Ne yapar eder, bir yolunu bulur ilk fırsatta senden vazgeçmezdi. O seni sevmiyormuş, sen neden şimdi onun için ağlıyorsun? Seni sevmeyen biri için döktüğün gözyaşları seni sevmeyen insanın kahkahalarına neden olur... Şimdi bu yüzden ağlamaklı suratını yüzünden sil ve onsuz geçireceğin günlerin tadını çıkar." Bu sözler üzerine ağlaması şiddetlenmişti Ayça'nın. Ne olduğunu anlamayan kadın ve adam anlamaz bakışlarla, şaşkın suratlarla Ayça'nın ağlamaktan kızaran yüzüne bakıyorlardı. "Neden ağlıyorsun? Ne dedim ben şimdi?" "Benim gözyaşlarım annemin kahkahaları olacaksa benim kızaran gözlerimin bir önemi olmamalı. O gülecekse her şeye razıyım ben, babamda anneme böyle derdi biliyor musunuz? Gerçek sevgi bu işte... Sevdiğin insanın bir tebessümü için elinden geleni ardına koymamalıymışsın, ben de annemin kahkahaları için canımı bile veririm." Bu konuşmadan sonra hıçkırarak ağlayan bir insanın sesini duymuştu bu ıssız sokak... İlk defa bu kadar acı yüklü bir manzaraya sahip olmuştu taştan evler, ilk defa üstünden geçen yükleri taşıyamamıştı kullanılmaktan eskiyen siyah asfalt... ☘️ 080820

O okula uğramasıyla başına geleceklerden habersiz olan Selin'in heyecan dolu hikayesi... Selin ve arkadaşlarının başına gelen ufak bir aksilik ve belki de bazılarının hayatına mâl olabileceği bir okul! 18.11.2017 KORKU #2 27.01.2018 KORKU #1

Her bitiş, yeni bir başlangıçtır. Bu sefer ki daha tehlikeli bir başlangıç! Korku Okulu serisinin ikinci kitabıdır.

Adı Denizdi. Ama deniz gibi mavi gözleri yoktu. Tek ortak özellikleri rüzgarlı havada deniz çok dalgalı olur ya o da sinirlendiğinde öyleydi. Âdeta bir fırtına olurdu. İşte bu yüzden diğer adı belâydı. Bela mıknatısı değil. Belanın ta kendisi. " Bu zamana kadar bana hep bela mıknatısı dediler ama yanlış tabirdi bu. Ben Belâydım. Belanın ta kendisi bendim... "

Yeni bir hayata yelken açarken aslında hayatının en tehlikeli anlarını yaşayacak olan Selin, bu sorunlardan başarılı bir şekilde sıyrılabilecek mi?Yoksa ölüme kucak mı açacak ? Korku Okulu serisinin son kitabında Selin'in başına ne türlü belalar gelecek, hep birlikte göreceğiz.