Mokita | •𝘵𝘢𝘦𝘬𝘰𝘰𝘬• |

"Jeongguk bu evden çıkıp giderken kalbimi de götürmüştü yanında. Acı içinde ağlayışlarımda sırt vermişti bana bu evin zeminleri. Şimdi ise kahkahalar duyuyordu kulaklarım; zeminler haykırıyordu ağlamamam için duvarlarım bağırıyordu evimize rüzgarlar girmediği için. Kalbim gelip sarılmıştı bana, dün gece kavuşmuştum on...