Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Mutlu ve güneşli başlayan bir gün babamın evlenmek istediğini ve evleneceği kadının bir oğlu olduğunu öğrenmekle kabus gibi bitti.

Güneşi beklerken fan hikayesi olan Patron aşk ile geçmiş arasında kalan bir adam ile imkansıza aşık olmuş bir kadının hikayesini anlatıyor... Bakalım seçilen şey aşk mı olacak yoksa her şey olduğu gibi devam mı edecek ?

Büyücüler... İnsan değilmiş gibi düşünülse de en çok duyguları, acıları, aşkı yaşayan, duyguları en ağır şekilde hissedenlerdir onlar. Büyücüler de aşık olabilir. Ben olmuştum ama aşktan da öteydi... O gün korkumdan çarpmasaydım,sonra korkumdan sarılamayacaktım belki ona. Sığınamayacaktım ona. O kötü çocuk değildi. Sessiz sakindi. Sevdim onu. Sevdi beni. Büyücü olsak da fantastik bir aşk hikayesiydi bizimkisi. Kaçmıştık, savaşmıştık, sevinmiştik, heyecanlanmıştık ama hepsi birlikteydi bunların. Ama hep sonunda yanındaydık birbirimizin. Olmadığımızda da yok olurduk ikimiz de. Belki bu anlarda vurabilirlerdi bizi. Yok edebilirlerdi. Ama biz birbirimizle olmadığımızda yok olmayı tercih ederdik aslında.

"Oyunlarında kullanılıp atılan bir parça olmayacağız, kendi oyunlarında onları hükmeden parça olacağız." dedi Patron karar ve intikam dolu gözlerle. İşte o an anladım ki oyun daha yeni başlıyor. ~~ Bir genç kızın, babası ve arkadaşlarına yapılanların intikamını alma hikayesi. "İntikam peşine düşünüyorsan iki tane mezar kaz." Bir sözün doğruluğu ancak bu kadar can yakabilirdi.

'Güçlünün daha güçlü olduğu, fakirin daha fakir olduğu çağdan sesleniyorum. Hoşunuza gitmedi mi? O zaman televizyonu açın. Bakın, orada her şey günlük güneşlik.' 80 kuşağından sıradan bir genç... Öykü Tan... Üniversiteden sonra ışıltılı bir yaşam hayal ederken; özel iş yerlerinden kapı dışarı edilmek, her atama döneminde boşu boşuna beklemek gibi rutin bir hayatı vardır. Evrene verdiği mesajlar bir sabah geri döner ve tüm hayatı değişir. Yetişkin kafasında lise sıralarına dönmüş bir ergen olarak farklı bir paralel evrende yeni nesile adapte olmaya çalışır. 'Biliyor musunuz, o günlere geri dönmek isterdim. Toplumsal ayrışmanın bu boyutlarda olmadığı döneme... Canlı bombaların, savaşların, karışıklıkların bu kadar yaygın olmadığı döneme... Tecavüzün bu kadar meşrulaşmadığı döneme... Ve kesinlikle müziğin daha iyi olduğu döneme!' Ruhumu satsam geçinebilir miydim acaba?

HERKES BAKSIN BİR :)

Lisedeki ilk yılımdan sonra her zamanki Bodrum tatilinin düşüncesi, benim için fazlasıyla sıradandı. Ama sıradan olmayan bir şey vardı ki o da yan evdeki çocuktu. (Tüm hakları yastığımın altında saklıdır)

Merhaba canımlarım. Bu kitap iki tane yazara sahiptir. Ikiside anormal. Ben Yekbun yazardaşım Gözde. Sizlerle geçireceğimiz bu kreyzi dakikalar için ilk adımı atıyoruz. BİZCE OKUYUN !!!!!! HADİ POFUDUKLAR <3