Ateş saçan gözleri bedenimi süzerken sinirle gözlerime kaldırdı bakışlarını . ' Ayağınıza kadar gelip seni istedik diye sakın istendiğini sanma . ' Gözlerim dolmaya başlarken korkakça nefes almaya başladım . ' Ömrünün sonuna kadar eziyet göreceğin bir adamdan ne aşk bekle ne de sevgi . Çünkü sen sırf abin ölmesin diye aldığım .. ' Duraksayıp sabır çekerken daha sinirle gözlerime döndü . ' Almak zorunda olduğum bir kızsın o kadar . '

Yatağın baş ucundaki küçük bir kağıt parçasına yazılan iki cümlenin içerisinde kalem delikleri vardı; harfleri bir araya getirirken kâğıdı parçalamaktan son anda vazgeçen bir saldırganlıkla yazılmıştı. Saldırganlığı yazdığı sekiz dokuz kelimeyle veda eder gibi değil, Alara'nın kalbini nefretin kollarına bırakır gibiydi. ❝Hesaplaşmamız gerekenleri şimdi hesaplaşmayacağız Alara. Geceyi de yaşanmamış say.❞ Yiğit Uygar Palaslı'nın satırlarında ihtirasa karışan bir öfke ve Alara'nın ihanetine duyduğu inanç vardı. Ve Yiğit kadar kimse, ihanetle körüklenerek yakıp yıkamazdı. Büyük bir kumpas. Palaslı'ların sergisinden çalınan değerli antikalar. Ve suçlanan Alara Yücesoy. Onların tehlikeli, 'itibar palası' oyununa ortak ol.

"Ama bilmelisin; Sarraf tüm değerli taşları satar, bir tek Yakut'u kendine saklar." - Birbirimizi severek gururumuzu yitirdik, ihtiraslarımızın esiri olduğumuz yerde aklımızı ve korkup uzaklaştığımızda bağımızı yitirdik. Geri döndük, kazanacağımızı sandığımız her an kaybederek inancımızı yitirdik. Birbirimizi yitirdik. Kendimizi bitirdik. Ve geriye, birkaç hatıradan başka hiçbir şey kalmadı; ama onları da anımsayamıyoruz. Çünkü çok sevip de yine yenilmekten korkuyoruz. Fakat onsuz bir savaşın galibi olmak fazlasıyla vahim, bu yüzden onu sevmek- Unutmamam gerekli; birbirimizi severek gururumuzu yitirdik, ihtiraslarımızın esiri olduğumuz yerde aklımızı...

Bir mahalle, dostluklar, yaralar ve sevdalar... Meyra Alpkara; her şeyini dansa adamış, çiçekleri ve onlarla konuşmayı delicesine seven kıpır kıpır, genç bir kızdı. Her düşüşün hayatın daha dik ayağa kalkabilmemiz için yarattığı bir fırsat olduğunu düşünecek kadar da hayata bağlıydı. Fakat hayat her zaman, herkese karşı nazik davranmazdı. Meyra, bir gece öyle bir düşüş yaşamıştı ki tüm ezberleri bozulmuş, canı acımıştı. Canı çok acımıştı. Ama en önemlisi kalbiydi... Bir kalp, kambur kalabilir miydi? Onun, o akşam kalbi de kambur kalmıştı. Cihangir Alakurt ise, gidişiyle ardında bıraktığı bu kambur kalbe daha ne kadar kıyabilecekti? Bir gidiş... Hayır, bu bir terk ediş. Peki bir terk ediş, sizden en fazla ne alabilirdi?

Hazan, özgürlük hayallerini yıllarca gizlice büyütmüştü. Kazandığı üniversite, onun özgürlüğe attığı ilk adım olacaktı. Ama doğduğu topraklar, okunan kitaplardan çok, yazılan kaderlere inanıyordu. Babasının dayattığı evlilik kararı, onun tüm geleceğini silip atmak üzereydi. Ancak işler babasının istediği gibi gitmedi. Bir adam ona elini uzattı, isteme günü onu kaçırdı. Kaçıranı bir yabancı değil, aslında onu sessizce anlayan bir adamdı. Bu bir aşk değildi. Bir plan, bir kurtuluş anlaşmasıydı. "Üniversiteyi bitir, sonra istersen yolumuza ayırırız..." Ama bazı yolculuklar, başladığı yerde bitmez. Ve insan bazen sadece kurtulmak için değil, kendini bulmak için kaçar. İki tanıdık yabancı, bir nikâh, onlarca sır ve adı konmamış duygular arasında... Hazan, ne babasının hükmüne boyun eğdi, ne de geleceğin kapısını aralamaktan vazgeçti. Bu yalnızca bir aşk hikâyesi değil. Bu, geçmişin gölgesiyle kendini bulmaya çalışan bir kadının ve yıllarını o kadını beklemeye adayan bir adamın hikayesi. • Bu kitapta bahsi geçen kurumlar, kişiler, olaylar ve yaşananlar tamamen hayal ürünüdür. Gerçeği yansıtmamaktadır.

"Baştan söylüyorum kötü sona gelemeyen arkadaşlarımız lütfen okumasın;)" bir aşk kaç kere aynı yerden darbe vurabilirdi ki... bir insan kaç kere aynı acıya dayanabilir... kaç kere vurularak ölürdü bir insan... acı kaç kere aynı yeri uyuşturabilirdi... "Gün ağarmadan dağların arkasındaki tepede buluşalım"dedi genç adam sevdiği kadının ellini bırakmayacak gibi tutarken nerden bilebilirdiki son kez tutuyordu onun ellerini... "Hani olur ya bazı şeyler için geç olur ama giden gitmiş kalan çoktan bitmiştir..."Dedi genç kız sevdiği adamın toprağını elline aldığında bir hıçkırık daha koptu dudakları arasından acı içinde gülümsedi... "seni seviyorum efe,seni kendimden çok seviyorum...belki yoksun ama benim için hep buradasın "dedi genç kız elliyle kalbine baskı uygularken... Olur ya bir gün ölürsem eğer Ayrılma bir gece kal yanımda Yar senin yolun ölmeye değer Ağıtlar yak ağla gel mezarıma Sabah tararken siyah saçını Getir mezarıma koy birkaçını Çiçeğim yok diye çekme içini İstemem sensiz gül mezarıma... gelen şarkı sesiyle daha çok ağlamıştı genç kız tek değildi sanki sevdiği adamda ona yağmur damlalarıyla eşlik ediyordu... ...

Aşk bazen hiç beklemediklerimiz tarafından çalar kapımızı... Bir zamanlar en yakın arkadaşım,yoldaşımdı... "Benden nefret ediyorsun" "senden nefret etmiyorum" "Peki niye öyle bakıyorsun" "Sana biraz fazla yüz vermiştim şimdi ise senden uzaklaşmaya çalışıyorum anla artık benim için leya neyse sende o sun uzak dur benden" "Peki çağan"dedi genç kız sevdiğini düşündüğü çocuğa ilk defa çağan diye sesleniyordu... ... başlamadan bitmiş aşklar için bu hikaye... Bazı hikayeler biz bitti dediğimiz yerde başlar...

~ 𝘉𝘪𝘳𝘪𝘭𝘦𝘳𝘪 𝘨𝘦𝘭𝘥𝘪 𝘷𝘦 𝘥𝘦ğ𝘪ş𝘵𝘪𝘯 𝘛𝘢𝘯ı𝘥ığı𝘮 𝘬𝘪ş𝘪 𝘣𝘶 𝘥𝘦ğ𝘪𝘭.

Abisinin arkadaşına aşık olan bir kız. Onunla bu kadar yakınken uzak kalabilecek mi? Hayat ona nasıl bir sürpriz hazırlamış hep birlikte görelim..

Siz:seni bir arkadaş bir dostum gibi sevdim Giray abi:Lina hayırdır abim? Siz:sen oturmuş bana aşktan dem vuruyorsun Giray abi:haydaa ne oluyor kızım ne aşkı Giray abi:sarhoş musun?