Romantizm'de #45 ••• Jessie Moon için hayatta en önem verdiği varlık, büyükannesi Mia'dır. Hastalığın pençelerine takılan yaşlı kadını hayatta tutmak için elinden gelenler ise kısıtlıdır.. Kurtuluş bileti tek bir şeye bağlıdır. O da hırsızlık. Jessie'nin ummadığı şey, hırsızlık için girdiği evin sahibine gönlünü kaptırmasıdır. Her şey değişecekti; doğru ve yanlışın sınırında karmaşık bir oyun başlayacaktı. Adrian Patrov için önemli olan şeyler kısıtlıdır. Kendi rahatı her şeyin üzerindedir. Aşka inanmayı istemesinin tek nedeniyse, evlilik hayatları boyunca hiç sorun yaşamayan anne ve babasıdır. Kadınlara güvenmeye seçmiş ama pişman olmuştur da. Bir gece gözlerinin içine baktığı kadının kendi evinde elinde kırık bir vazo parçasıyla bulduğu anda hayatının değişeceğine adı gibi emindi. Emin olmayacağı tek şey başına geleceklerdi. Kaderin onlar için planları vardı. Bu karşılaşmada, yara almadan kurtulmak imkansızdı. Belki de «Hayat belirlenen düzende kurulu kalmış bir tuzak, bir kapandı.» Ve kim bilir o kapan daha kimleri kapacaktı? *Nurhayat Turna

Tanrıça Serisi-1, devamı Buzdan Cehennem'de. Avcı ve element kullanıcıları olmak üzere ikiye ayrılıyorduk. Ben ikisine de dahil olamıyordum çünkü avcıların aksine bir element kullanabiliyordum ; Ruh. Element kullanıcılarına dahil olamayacak kadar hızlı ve çeviktim. Ben bir Tanrıça Çocuğuydum hatta bundan da fazlasıydım. Hades'in ihaneti sonucu yıkılan tahtına ben geçmiştim , ben Son Tanrıçaydım. Titanlar ve onlarla birlikte olan tanrılara karşı , Olimpos'u son nefesime kadar koruyacaktım. Sevdiğim kişilerin yaşamaları için ; ya ölecektim ya da öldürecektim. Fantastik'te #4

İnsanlar bir defa ölür, ama o defalarca öldü. Tek farkı ; her defasında nefes alıyor olmasıydı. Terk edilmiş bir çocuğun hayatı, ona sahip çıkan mükemmel bir polis ile değişecekti. Bu adamı babası olarak gören çocuk, ileride aynı onun gibi bir polis olacaktı. Daha sonrasında bir istihbarat ajanı. Onun bu yolculuğunda çekeceği acılar, öğreneceği sırlar, edineceği bilgiler ve aydınlanacak geçmişine hep beraber tanık oluyoruz. " İlk ölüşümü hatırlıyorum, ilk katilimi, ilginç değil mi annesi katili olan bir çocuk. Öldüm, sonra tekrar, tekrar ve tekrar, defalarca. Tüm suçum her seferinde nefes alıyor olmamdı değil mi anne? Ama yanılıyorsun. Sona gelince başını düşünürsün, sen beni başında öldürdün, ben seni sonunda öldürüyorum. Şimdi ilk kez öldükten sonra nefes alacağım. "