Sanekana ve başka shipler olan bi hikaye (İlk olduğu için kötü olabilir o yüzden kusura bakmayın) •Hikaye tamamen kurgudur haberiniz olsun •Çizimler bana ait değildir(çizerlere saygı duyuyorum) •Bazı sahneler mangadan spoiler içerebilir •Tanıttığım karakterlere isterseniz bakabilirsiniz •İlk bölümler biraz kısa olabilir o yüzden kusura bakmayın

Mikasa: görürsün amk Hange: neyi görcem amk Mikasa: senden önce manit yapcam aha buraya yazıyom Hange: kendine kimi bulcan ki aq herkes senden korkuyo olm sinifta Mikasa: KOSKOCA EREN YEAGER VAR BANA OLM SEN KENDINI DUSUN Hange: BENDEDE KOSKOCA LEVI ACKERMAN AMK Mikasa:kolay gelsin askm ama aşık olursan sikerim belanı <3 {Bu kitabı canım heççom @captainakina'ya ithaf ediyorum}

uyarı: biraz fazla ağır bir kitap, aynı zamanda karakterler orijinallerinden çok daha farklı. fandoma yeni katıldıysanız okumanızı tavsiye etmiyorum. en başından böyle bir uyarı yapmam lazımdı ama farkına varamadım 270920

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."