"Peki şimdi ne olacak?" dedi karşısındakine genç kız dolu gözleriyle. Genç adam, bırakın ağlamasını en ufak bir parça hüzün hissetmesine bile dayanamıyordu miniğinin. "Her şey yoluna girecek meleğim. Lütfen ağlama mink çiçeğim." dedi göğsüne doğru çekip sıkıca sarılırken. O an her şeyi unuttu genç adamın kollarında. Hiçbir şeyden emin olamıyordu, bilmiyordu belki ama onun kollarında güvenli ve huzurlu hissediyordu... (...) Silinirken bile kaybetmediler ışıltılarını... Gökyüzünde birer birer parladılar. Ocean için en güzel hediye buydu belki de. Bakışlarını gecenin karanlığına rağmen tüm asaletiyle ışıldayan yıldızlara çevirdi genç kız. Tam o an içlerinden biri göz kırptı onun için belirgince. Hafızasını yitirse bile unutmayacağı tek isim, Betelgeuse...