''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Zor şeyler karşısında insanlar her zaman çekingen davrandı. Zor olanı rafa kaldırmak kolaydı. Ancak dünyanın başlangıcından beri var olanı bu kadar kolay atlatamayacaklar. Akıl oyunları ile size her bir sayfada "Şimdi ne olacak?" diye sordurtacak, ana karakterin seçimleri ile kendi seçimleriniz arasında karmaşa yaşatacak bir hikayeye hazır olun. Çaresizlik ile umudun ince bir çizgide yan yana ilerleyişine tanık olun. " Bu hikayenin finali farklılığı ile sizin de hoşunuza gidecek." NiceAuthor

İnsanlık genlerde oluşan önlenemez bir mutasyon nedeniyle dört ülkeye ve dört kategoriye ayrılmıştır: Aquarium Firex Aura Earth Genlerdeki mutasyon insanların saç renklerini de etkilemiş ve her türün sembolü olmuştur. Fakat bu dört dünya devletinin bilmediği şey yeni bir türün, belki de eski insanoğlunun yeniden oluşmaya başladığıdır. Ailesi ile süper teknolojik bir sığınakta yaşayan ve bir su insanı olan Christopher sonunda yaşadığı kapalı hapishaneden kurtulacağını öğrenmiştir. Savaşı kazanmışlardır. Copyright © 2014 - All Rights Reserved

En yetenekli öğrencileri toplayarak onlara en güzel geleceği vermekle ünlü okula davet aldım ve yatılı olarak bu okula geldim.Bir anda bütün hayatın değişebilir diyorlar. Bu okula geldim ama bu okuldan sadece bir şekilde çıkabilirim. ÖL YA DA ÖLDÜR. Benim gibi her şeyden habersiz 16 çocukla birlikte hayat mücadelesi vereceğim. Fakat en büyük sorun ise, sadece bir kazanan olacak. Gerçekten öyle mi? Eğer bu hikayeyi okursanız emin olun ki bırakamayacaksınız. En sonda kimin kazandığını görmek istiyor musunuz? O zaman kitabı okumaya hemen başlayın! ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ Merhaba bu hikaye benim ilk hikayem. Ben bu hikayeyi, DANGANRONPA adındaki bir animeden bakarak yazıyorum ama tabiki bazı değişiklikler yapacağım. Eğer bu animeyi izlediyseniz bu hikayeyi begenmeyebilirsiniz. Çünkü değişiklikleri kimse sevmez. Remix gibi oldu bu hikaye. Fakat Danganronpa yı izlemediyseniz gerçekten hoşunuza gidebilecek bir hikaye oldu. 》

"Dahası sen bir rüyasın," dedi çocuk, "neden kendine yardım etmeyi denemiyorsun?" Emily herkes kadar sıradan biri olduğunu düşünüyordu. Herkes kadar sıkıcı ve alışılagelmiş bir adı, sürekli rastlayabileceğiniz türden bir görünüşü ve bisiklet sürmek gibi yavan hobileri vardı. Ne var ki bu genç kız bir gece yarısı yatağından zıplayarak uyandığında hiçbir şeyin bir daha asla aynı olmayacağından habersizdi. O artık kendini uykuların çok ötesinde ve hayallerin ulaşamayacağı kadar muhteşem bir dünyada bulmuştu. Fakat Emily'nin bu rüyadan uyanıp hiçbir şeyin göründüğü kadar harika olmadığını fark etmesi uzun sürmeyecekti. "Hayatlarımızı bir rüyayla karşılaştıranlar haklıymış. Uyanık uyuyor, ve uykuda uyanıyormuşuz." -Montaigne

Yalnızca seçkin kişilerin alındığı bir okul. Elementlere hükmedebilenler. Burada gelişen arkadaşlıklar ve daha fazlası. Clara'nın gizemli okuluna adım atın! Fantastik aşk sevenleri buraya alalım.

Mitolojide kelebek ateşi simgeler, ateşe koşan pervane böceğinin yanıp ateşle bağdaşmasıdır. Eski Yunan'da ise ruhun beden üzerindeki etkisini ve bu etkinin yarattığı büyük değişimleri simgeler. Mavi kelebek, saf ruhu simgeler. Bu, monoton hayatını sürdüren sıradan bir insanın hikayesi. Bu, o sıradan insanın hayatının bir anda nasıl değişebileceğinin hikayesi. İnançlarınızı sorgulayın. Çünkü en büyük maceralar en akıl almaz şeylere inanmakla başlar.

Tatil hayalleri hayal olarak kalan bir genç kız. Liseyi bitirdikten sonra tatil için çıktıkları yolda gerçekleşen bir kaza. Yeni bir hayat. O anı hiçbir zaman unutamadım. Çünkü o an benim Cora olmadığımın kanıtıydı, yeni hayatıma açılan bir kapıydı ve hayalini kurduğum dünyanın gerçek olduğunun ispatıydı. İşte o an cehenneme girdiğimi sanarken, cehennemden çıkış biletimdi. Bir kaza beni değiştir. Artık basit bir kız değildim. HAYAT SENİ DÜŞÜRDÜKÇE TEKRAR KALKMAYA VAR MISIN?

Ben Gece. Karanlığın tek kızı Gece. Ailemde ki herkes farklı ve alışılmadık isimlerle tanınır. Kimse gerçek isimlerimizi bilemez, bu yasaktır. Gerçek isimlerimiz bizler doğduğumuzda zihnimize kazınır. Bilinmesi gereken isimlerimiz, ailemiz tarafından daha sonradan koyulur. Çünkü düşmüş bir meleğin gerçek ismini bilirseniz, hayatının sonuna kadar ona hükmedebilirsiniz. Burada, her sokakta tanırlar beni. En pis sokaklarda ismimin yankılandığını ve insanların titrediğini görebilirsiniz. İnanması güç ama, yıldızlar bile beni görünce daha az parlar, onlar bile çekinir benden. Bir bakışım durdurur Dünya'yı. Bir fısıltım susturur herkesi. Yani anlayacağınız, ben Gece. Karanlığın tek kızı Gece. ----Cenneti hiç görmemiş bir melek, gerçekten melek olabilir mi?----

Yaralar vardır; Hiç kapanmayacakmış gibi hissettiren. Yaralar vardır; Kapanmış olsa bile dokununca sızlayan. Yaralar vardır; Kapandığına dair bir iz bırakmayan. ✱ Batu ve Melis... Hayat onlara oyun oynamış ve yüreklerinde kapanmayacağını sandıkları yaralar bırakmıştı. Ancak bilmedikleri bir şey vardı. O da; birbirlerinin yaralarını saracaklarıydı. #Yayın hakları yazara aittir.