Bo była wolna, jak ptak. A ja obcięłam jej skrzydła i przykułam ciężkim łańcuchem do ziemi. ewentualne uwagi; ➺ su!cide mention.

Co byś zrobił, gdybyś po przeprowadzce do nowego domu zorientował się, że jest on nawiedzony? Wezwał egzorcystę? Dogadał się z duchami? Sprzedał dom i uciekł jak najdalej? Cóż, Natanael nie zrobił żadnej z tych rzeczy. Po prostu założył się z duchem o to, kto szybciej się z tego domu wyniesie. A trzeba wiedzieć, że Narcyz bynajmniej przegrać nie zamierza...

Większość uczniów nie jest ludźmi i większość o tym nie wie. James wciąż musi kłamać, bo jeśli to wyjdzie na jaw, bójki zmienią się w magiczne pojedynki i nikt już nie będzie bezpieczny. Pomijając te drobne szczegóły, życie mija mu na sprzeczkach, rozwiązywaniu licealnych konfliktów, grze w pokera i rozwijaniu handlu wewnątrz szkoły. Przynajmniej dopóki Gloria nie postanawia zakochać się w chłopaku z tritanopią, a pewien malarz nie wpada Jamesowi pod prysznic. Inaczej: spis dziwactw Jamesa Devira, Edwina Needly'a, Glorii Rived i Wymonda Blance'a albo wprowadzenie do uniwersum Granicy Światów z perspektywy średnio zorientowanych członków pozarządowej organizacji do spraw migracji międzywymiarowej oraz dwóch frajerów, którzy wiedzą jeszcze mniej. Dla jasności: bxb jest na pierwszym planie, chociaż bxg rozwija się szybciej, a kilka par gxg jest tylko wspomniane. Okładka: supersymetria 2018-2021, ale dorzucam tu one-shoty

❝Niektóre skarpetki są samotnikami. Nie potrafią żyć w parach❞ - Wendy Cope

Znali się od tej przeklętej piaskownicy, gdy liczyło się jeszcze, kto ma lepszą łopatkę. Jakimś dziwnym trafem zaprzyjaźnili się i w tym stanie wytrwali. Tylko, czy to, aby na pewno była zwykła przyjaźń? ©i_feel_so_stupid, 2019. *Malunek z okładki to nie moja własność. Autor: Malcolm T. Liepke.

Daniel ciągle próbuje ukryć swoją wyjątkowość, jednocześnie burząc własną samoakceptację z każdym dniem. Tymczasem chłopak, który codziennie siada obok niego w autobusie, po prostu włącza głośno muzykę w słuchawkach i nie zawraca sobie głowy rzeczywistością (choć czasem chciałby). Oprócz wspólnego przystanku łączy ich całkiem sporo i może by się o tym przekonali, gdyby tylko spróbowali się do siebie odezwać.

W jednym bloku mieszkać może zaskakująco wiele różnych osobowości. Na parterze gówniarz grający na flecie po ciszy nocnej, pod piątką dziwna para studencików hodujących podejrzane rośliny, a na samej górze zagorzały chrześcijanin i jego kundel. Wśród mieszkańców znajdziemy też obrażonego na świat Maćka, Zuzkę próbującą tylko przetrwać liceum oraz zagubionego Olka. Każdy z nich ma swoją rzeczywistość, z którą stara się walczyć. A czy im to wychodzi to już inna sprawa... 🐧 Okładka od Neoli 🐧 ©i_feel_so_stupid, 2019.

Poznałem Aleksandrę na zajęciach teatralnych, co klasyfikowało naszą znajomość jako „niezwykłą", bowiem według ludzi, którzy mnie otaczali, sztuka nie była niczym interesującym. Jeśli o mnie chodzi, chciałem spełnić swoje marzenie i pokazać dziadkowi, wyjadaczowi z teatralnych desek, że też potrafię grać. Natomiast nie mogłem zrozumieć, co robi tam Aleksandra. Zawsze cicha, wydawać by się mogło, że zupełnie niezainteresowana ludźmi, a przecież to oni tworzą przedstawienie. Najbardziej jednak zdziwiłem się, kiedy otrzymała główną rolę męską. I chociaż moja duma nie potrafiła się z tym pogodzić, naprawdę dobrze grała. Jakiś czas później udało mi się odkryć jej sekret. Wcale nie grała. Po prostu była sobą - już nie Aleksandrą, a Florianem. Okładka: -felixo

"Sztuka jest po to, aby wyzwolić w nas, uruchomić pokłady przeżyć, które spowodują tęsknotę za pięknem człowieczym". Ks. Mieczysław Maliński Kiedy ekscentryczny i zakochany w Michale Aniele profesor malarstwa każe swoim studentom spędzać wolne popołudnia w Muzeum Narodowym, Antoni najchętniej wywróciłby oczyma, popukał się w głowę i poszedł zapalić. Sęk w tym, że te oczy potrzebne mu będą, by zobaczyć. Sztukę i samego siebie. ♡ wattpad novel by Weronika Pawlak ♡ Wszelkie prawa zastrzeżone! Plagiatu nie toleruję.

Pierwsza część serii ,,Kroniki Lost Waterfalls" Potwory, pomimo, że są silniejsze od ludzi zmuszone są do ukrywania się w cieniu. Jednakże, według plotek, w bieszczadzkich Utraconych Wodospadach cień wyszedł na światło dzienne. Kiedy Alicja Mróz powraca do miasta jest gotowa do wyzwań związanych z nowym domem, nową szkołą i nowymi znajomościami, a plotki o nadnaturalnej stronie miasta nie budzą w niej żadnych obaw. Jednakże, zderzenie z nową Rzeczywistością okazuje się cięższym wyzwaniem. Bo czym właściwie jest owa Rzeczywistość? Dziewczyna, która nigdy nie miała potrzeby szukania odpowiedzi na to pytanie, teraz będzie musiała poświęcić wszystko co ma, aby powrócić do Rzeczywistości. O ile jest to w ogóle możliwe. W końcu granica między Rzeczywistością a Krainą Czarów jest niewyobrażalnie cienka, tak jak granica między życiem a śmiercią. Albo może między życiem a kolejnym życiem..?