Aşık olduğun zaman sevdiğinden çıkan her olumsuz kelime can yakmaya başlıyor. O zamana kadar fark edemiyorsun kelimelerin ne kadar yakıcı olduğunu. Aklın sonradan geliyor başına, artık aklımdaki ile kalbimde ki aynı. Kendi ellerimle ittim, artık gelemez gelmez de. Arkamda bıraktığım şeyler var. bir anı kadar uzak, bir gece kadar yakın. Öyle bir acı ki aynı anda; iliklerine kadar üşürken, iliklerine kadar yanıyorsun. İzahı yok. Tütün olmayı o seçti, fakat içip bir kenara atayım diye değil, kanayan yarama sarayım diye. Anlamadım. Benim için neler yaptığını anlamadım. Gelecek diye beklerken içim geçmiş. Bir kız hayatta başarılı olmayı mı ? Yoksa mutlu olmayı mı seçmeli ?

Aslında hiç bir şeyim yok, sadece kendimi çok kötü hissediyorum ama bu hissettiklerim çok fazla olaydan sonra oldu. Önce zamana bıraktım sonra Tanrı'ya bıraktım, baktım olmuyor, zaman beni bıraktı. İçimden kağıtlara kendimi dökmek geliyor ki rahatlayıp uyumak istiyorum. Gece vakti can çekişiyor göğüs kafesimin içinde duran beni ona hapsetmiş kalp parçası. Canım acıyor ama mutluymuşum buna alışmışım gibi, ruh halim gittikçe değişiyor.

Rusya da yaşayan iki kardeşin maddi yetersizliklerden dolayı İstanbul'a gelişini konu alan bir hikaye. Eva tıp eğitimi almış ve kardeşine bakmaya çalışıyor, tek isteği kardeşi Felicia'nın güzel bir hayatının olması, ama bu böyle tabii ki olmayacak, hayat çok acımasız olduğu gibi yanlış kişiye güvenip hayat kadını olmak zorunda kalacaklar. Herkesin hayatının karanlık sokakları, günlük yaşantının gölgede kalan pencereleri vardır. ~ ''Uçurum'dan önce kadınları malı gibi gören, onları pazarlayan birine sempati duyacaksın deselerdi siktiri basardım.'' ~ *Klasik hikayelerden sıkıldıysanız bu tam size göre*