Sequel powieści "Polowanie na Lisa" Książka zawiera drastyczne treści. #hannigram

Bakugou od najmłodszych lat podkochiwał się w swoim najlepszym przyjacielu. Niby nic wielkiego. Razem się wychowywali, razem poszli do podstawówki, gimnazjum i wreszcie jakimś cudem do liceum. Problem polegał jednak na tym, że Bakugou nie miał bladego pojęcia jak mógłby się przyznać przed Deku do swojego uczucia. I strach przed odrzuceniem sprawił, że sam odepchnął od siebie Midoriyę. Midoriyę, który miał wszystko, o czym Katsuki mógł pomarzyć. I przychodziło mu z taką cholerną łatwością. Miał wspierającą matkę, silny Quirk, dobre oceny a ludzie w szkole po prostu do niego ciągnęli niezależnie od tego, jak wielką beksą był. Bakugou próbował zapomnieć, zdusić w sobie to uczucie, które nie chciało odejść. Chciał wyciągnąć do Midoriyi rękę, chciał się przyznać do wszystkiego. Tylko po tych wszystkich latach wiedział, że było już za późno. I dość boleśnie uświadomiła mu to chwila, w której po raz pierwszy zobaczył miłość jego życia całującą innego. Katsuki niemal pogodził się z tym, że nie będzie miał w życiu nigdy tego, o czym marzy. Nie zostanie Bohaterem Numer 1 i nie będzie miał Deku na własność. Powoli zaczął się godzić z tym, co od życia dostał, choć jedynie dodatkowo go to irytowało. Związek z Kirishimą, który wyszedł bardziej z inicjatywy Eijiro i dodatkowe szkolenie na licencję bohatera. Dwie ogromne porażki jego życia. Aż pewnego dnia będzie wracał do domu w towarzystwie Todorokiego i napotka złoczyńcę i niewiele myśląc ruszy do akcji, obrywając nieznanym Quirkiem. A gdy tym Quirkiem okaże się zamiana ciał na 72 godziny Bakugou poczuje, jakby wszystkie jego marzenia miały się spełnić. I może zbierze w sobie siłę by zawalczyć o to, czego tak naprawdę pragnie. Shipy: Początkowo: - Shoto Todoroki x Izuku Midoriya - Bakugou Katsuki x Eijiro Kirishima Ostatecznie: - Bakugou Katsuki x Izuki Midoriya Pisany z perspektywy Bakugou ♥ P

czy po całym piekle wzajemnie sobie wyrządzonym, doprawdy skłonni są oni dać sobie jeszcze jedną szansę? POST-EPISODE S03E13 THE WRATH OF THE LAMB; ANGST & GORE & HOMOEROTICISM

Co będzie dalej? - To chyba najbardziej nurtujące pytanie każdego fana jakiejkolwiek opowieści. Moja odpowiedź? - »He Will«. Zapraszam w szczególności wszystkich entuzjastów serialu »Hannibal« (ale nie tylko). Uwagi techniczne: ❧ Próbuję dogonić poziom złożoności oryginału - nie wiem, czy mi wychodzi. Napiszcie mi, proszę, gdy coś się nie klei, a ogarnę te niedociągnięcia. ❧ Oryginał jest queer, ale to będzie (coraz) bardziej, więc jeśli związki homoseksualne w serialu Cię drażniły, tu będzie tak samo i (później) gorzej. ❧ Piszę to powoli, bo: fabuła jest złożona i nie chcę wtopić (to raz); mój perfekcjonizm nie pozwala mi szybciej (to dwa); moje życie osobiste dodatkowo się pokomplikowało i czasem nie wyrabiam na zakrętach codzienności (to trzy). Życzę przyjemnej lektury! :)

Kontynuacja opowieści "Pull me from the Dark". Pewne sprawy zostały zakończone, jednak inne ciągle gonią Willa i Hannibala. "[Hannibal] Namawiał cię do morderstwa? Jeżeli nie - zrobi to. Wybierze osobę, którą kochasz najbardziej i przekona cię, że zabicie jej to jedyne wyjście" - Bedelia Czy Will podąży śladem tych słów? Czy przeszłość Lecterów wreszcie wyjdzie na jaw, a Pałac Pamięci Hannibala runie? „- Podobno oddajemy życie jedynie za to, co kochamy (...) " 🐶Zawiera czarny humor, postacie oryginalne i nie do końca kanoniczne 🐕 ♥️ Zawiera wątki homoseksualne, morderstwa, kanibalizm i język dla dorosłych ♥️ #hannigram #Hannibal

Will budzi się po upadku z klifu i jedyne co widzi to ciemność. Nie wie gdzie jest Hannibal, ani on sam. W jego głowie wciąż rozbrzmiewają słowa psychiatry: To jest to czego zawsze dla ciebie pragnąłem, Will. Dla nas obu... Zrozumiał. Docenił. Przeżył. Informacja - zrobiłam całkiem spory edit historii, po tym jak znalazłam zaginiony dokument, który myślałam, że utraciłam. Tak miał od początku wyglądać cały shot. Jeżeli ktoś czytał przed 2021 to zachęcam do powtórnego zaznajomienia się. Oby nie wyszło na gorsze.

Ostatnia część z serii. Powiadają, że u jednostek szaleństwo jest rzeczą rzadką i dopiero w grupie rozkwita niczym piękny kwiat.

❝ autophobia - lęk przed samotnością; poczuciem izolacji ❞ Podczas gdy Baltimore spowija zmrok, patrzenie nocą w gwiazdy nie pomaga ukoić koszmarów. Szukanie samego siebie, gdzieś tam, pośród wszechobecnej ciemności, nie pomaga sprawić, by prywatne owce Hannibala Lectera ucichły. Zagubiony wśród tłumu ludzi, wciąż szuka twarzy, która wraca do niego w snach. Mści ją, za każdym razem odbierając sobie resztki człowieczeństwa, które podtrzymują barierę kompletnego szaleństwa, by nie runęła. Jakieś pięćdziesiąt mil dalej kolejna samotna dusza budzi się oblana potem. Will Graham z dnia na dzień uczy się żyć z rosnącym w nim poczuciu winy oraz niestabilnością, która popycha go coraz dalej. Właśnie tam, skąd nie ma już odwrotu. Jego głowie krążą niebezpiecznie krzyki wszystkich tych, których kiedykolwiek było dane mu pokochać. Na pierwszy rzut oka - tak bardzo sobie obcy. Na drugi - jak dwie identyczne krople szkarłatnej krwi. Dwie splątane nici z dwóch różnych szpuli, które nieświadomie dążą do tego, by związać na swych końcach wspólny supeł. [przepraszam, jeśli coś pomieszałam co do wydarzeń z serialu, jednakże mam pamięć złotej rybki. nie znam się także dogłębnie na psychologii i medycynie] [akcja dzieje się przed wydarzeniami z serialu] [based on "Hannibal" TV series / books ] [ © -personal_heroine- ;2020 - ]

*Hannibal serial* 🔪Hannigram Akcja ma miejsce po wydarzeniach finałowych sezonu 3, ale czy na pewno? Ten ff jest pozbawiony sensu. 🛑 Moja pierwsza praca (nie tylko opublikowana, a pierwsza w całym życiu) 🛑 - "Chcesz już zabić? - Chcę czuć życie. - Widząc jednocześnie, jak gaśnie cudze pod twoimi rękami. Jakie to uczucie, czuć wzniosłość i wielkość będąc sprawcą ulatującego życia? - Przecież wiesz - skrzyżowali spojrzenia - jak oglądanie roju meteorytów będąc uniesionym w centrum wszechświata, słuchając symfonii planet. - Piękne. - Czy to nie absurdalne? - To, co absurdalne, rozwiązuje więzy z tym światem, a nawiązuje je z innym, w którym ten świat ma swe usprawiedliwienie. To, co absurdalne nie podlega krytyce i nie potrzebuje usprawiedliwienia. Jest transcendentne. - A więc naprawdę uciekliśmy razem do innego świata." #HANNIGRAM #Hannibal "- Szlag by cię. Mógłbym przeklinać twoją osobę bez końca - mięśnie w kącikach żuchwy drgały mu widocznie, kiedy mocno zacisnął szczęki targany wieloma emocjami z nagła. Zaprzeczał sam sobie, choć doskonale wiedział, że spalił się pod wpływem blasku, rzucanego przez osobowość i samo istnienie Hannibala. Zabił w sobie zwykłe postrzeganie moralności, zamordował ogólnie pojęte normy, pogrzebał cząstki siebie u jego stóp i myślał naprawdę, że w ten oto sposób uwolni się spod jarzma, które narzucił na niego Litwin. Zamiast tego pojął, że klątwa opiera się na miłości, dramatycznie pięknej i głębokiej, a potem biernie pokochał drania. Oddał mu się w całości i przełykał słodką gorycz, całując kolejny raz te cudowne, wyraźne wargi. Za każdym razem było mu ciężej ustać na własnych nogach. Kochał go pomimo wszystkiego i kochał go przez wszystko." -> Poważne opowiadanie z dozą czarnego humoru i sarkazmu. Zawiera treści 18+ <-

- Jesteśmy jak dwie planety - Will przyglądał się rozjaśniającym niebo gwiazdom. - A wokół same gwiazdy - dr Lecter usiadł obok, spoglądając na jego twarz. - Czemu zamiast toczyć walkę.. nie pooglądamy ich wspólnie? Graham budzi się w szpitalu, jedyne, co pamięta, to upadek z klifu wraz z Hannibalem. Ale budzi się bez niego. Chce go odnaleźć, ale podczas poszukiwań natrafia na przeszkody. Między innymi jego życie się nie zmienia - wciąż jest agentem, po tym, jak znajduje zwłoki w wannie, zaczyna prowadzić śledztwo. Kluczem do wszystkiego - śmierci brata Gideona oraz zaginięcia Lectera, okazuje się być Abraham, szef gangu Alvinorozi.