" Bu saatten sonra benden istesende gidemezsin mavi gözlü melek" Arkadaşlar ilk denemem kitabıma bir şans verebilirsiniz umarım. sadece can sıkıntından yazdım. İlk bölümleri sıradan olabilir ama hikayenin ilerleyen bölümlerinde asla sıkılmayacaksınız. "Çünkü çok tutkulu ve bir okadar sert bir aşk sizi bekliyor."

Hani insan, değerli bir mücevheri saklar ya... Ben de kalbimde onu saklamıştım. Bana "Aşk nedir?" deseydiniz, size şöyle anlatırdım: Onun o benzersiz koyu kahverengi saçları, bembeyaz teni ve kendiliğinden pudramsı bir pembeliğe bürünen yanakları... Derin bir çukuru andıran gamzeleri, uzun ve biçimli kirpikleri... Beni sanki bir buğday tarlasındaymışım gibi hissettirirdi. Onunla bir anlığına bile göz göze gelmek, dünyanın tüm sıkıntılarını unutturacak kadar büyüleyiciydi. O ela gözler... Bir çift siyah boncuk gözlere gülümserken ya da sevinçle parıldarken, tarifi mümkün olmayan bir mutluluk doğardı içimde. Üzerinden ne kadar zaman geçerse geçsin... Her hatırlandığında, durduk yere insanı mutlu eden bir sebep gibiydi. Ve o gözler tarafından bakılmak... Hayal edemeyecek kadar imkânsız, hayal edilemeyecek kadar ulaşılmazdı. Kendimi ona adamıştım. Sevdiğim insan, dokunmaya kıyamadığım bir tanecik sevgilim... Çisem... İlk görüşte âşık olduğum kadın. Aşkı, sevdayı bana ilk kez tattıran kişi. İsmi kalbime kazınmış, uzaktan sevdiğim, adı gibi kalbime çiseleyen sevda... --- Not: Herhangi bir çalıntı işleminde hukuki gereği yapılacaktır. ---

Karanlık bir adam bebeği için herşeyi yapacak bir kadın

Aşk ve kaderin birleştiği bir aşk hikayesi Mirhanın küçük kalbine düşen aşk narenin avuçlarında büyüdü.. Nare gitmez beni bırakmaz diye bağırdı küçük çoçuk koca konağı sesi ile inleti Bey evi yıktı ne edecek arayalım babasını dedi berivan hanım Sakinleşir elemeyin dedi mirhan ağa Bey sakinleşeceği yok kendine zarar verecek diye korkuyorum... Nare gitmişti mirhan ise o küçük kalbi ile bitmişti yağmur altına küçük mezara bakarak bırakmasın beni hani söz vermiştin diye haykırdı mirhan...

Kendimi ayran gönüllü olarak değerlendirsem, yalan olmazdı. Onun şefkatine, gücüne, aşkına sığınmaya hakkım var mıydı? İlk göz göze geldiğimiz günden bugüne, bana her bakışında dizlerimi titrettiği bir gerçekti. Bana ne istese yapabilir, benden ne istese alabilir gibi geliyordu bazen. Olur muydu ki? Yeniden, aynı topa girmeye hazır mıydım? Kapak: @halapenobiberi

Bir kız evli, mutlu, bugüne kadar tüm zorlukların üstesinden tek başına kalkmış kız peki ya birden sürpriz yumurta gibi gerçek ailesi çıkarsa ne olur?

Petunya; 'Umudunu kaybetme.' 'Herkesin bir umudu vardır. Bir savaşı, bir kaybedişi, bir acısı, bir yalnızlığı, Bir hüznü... Çünkü herkesin bir gideni vardır. İçinden bir türlü uğurlayamadığı.' Benimde hep bir umudum vardı, hep bir bekleyişler ile geçirdiğim on yedi yılım vardı. Verdiğim bir savaş vardı, yaşadığım onca acıya rağmen tek bir nefes için, hayallerim için verdiğim bir savaşım vardı. Kaybedişlerimde vardı, on yedi yılım gibi mesela. Hep bir yalnızlığım, bir hüznüm, bir sevgisizliğim vardı. Sevginin nasıl bir duygu olduğunu hissetmediğim, ailenin ne olduğunu bilmediğim bir hayat yaşamışlığım vardı. Kısaca.. Hayatın benden çaldığı hiçbir zaman uğurlamayacağım bir on yedi yılım vardı. |230521|🍂

İnstagram:cerisellaa 19 yıl önce karıştırılan iki bebek.Yaşamaması gereken şeyleri yaşamış bir kız AHENK.