"Şeytan, meleğin kanatlarını severken yanlışlıkla kopartabilir, güzel kiracı." 🪽 | 1,82m okunma ile final yaptık. | Gerilim, korku ve şiddet içerir. Yetişkinlere yöneliktir. Her hakkı saklı tutulmaktadır. Benzerlik ya da çalıntı durumunda saklı tutulan tüm haklar kullanılacaktır.

Kuru öksürükleri durmadı bir süre. Boğazının acısını ben hissetmiş gibi yüzümü buruşturdum. Hastalığı benim yüzümden kaptığı için suçluluk hissi geçmiyordu da sanki artıyordu. "Ateşin düştü mü bir bakalım," diyerek ateş ölçeri elime aldığımda gerek yok dercesine elimden aldı aleti. Bileğimden beni kendine çektiğinde zaten üzerine eğilmiş halde olduğum için dengesiz duran bedenim kolayca savruldu ve kucağına düştüm. Kollarını iki yanımdan sarıp kara gözlerini gözlerime dikti yine. Hastalıktan çatlamış dudağının kenarını ısırdı beni izleyerek. "Boşa uğraşıyorsun kızım. Ne düşmesi...senin yanında beni yalnızca ateş basıyor."

Kalbini savaş meydanında bırakmış bir asker, o intikamı elbet bir gün alır. ... Alakurt lakâbıyla bilinen Kurter Alacakan, ülkesinin en başarılı askerlerinden biridir. Bir gece vakti timiyle gittiği Kafes operasyonunda timdeki dostlarını acı bir şekilde kaybeder. Her şeyini kaybettiği o zifiri karanlık gecede, kan dolu toprağa bakıp, toprağı avuçlayarak korkunç bir intikam yemini eder. Ve her şeyi ardında bırakıp şehre geri döndüğünde, hiçbir şey aynı kalmayacaktır. Özellikle de General'in kızıyla tanışıp, onunla aynı intikam yoluna başkoyduktan sonra... ALACAKAN.

Babaları lise arkadaşı olan Efla ile Akgün Tan, aynı gün doğan, yıllarca içlerinde onlarla birlikte büyüyen aşk ile yürüyen iki dost iken yolları yirmi iki yılın sonunda bir sebep yüzünden ayrılır. Her saniyelerini birlikte geçiren bu iki dost ve iki aşık ayrılığın acısını yıllarca göğüslerinde taşır. Sekiz yıl sonunda karşılaştıklarında ikisi de eskisi gibi değildir. Efla Korkmaz, dünyaca ünlü bir oyuncu olmuş, herkesin hayranlıkla baktığı, güçlü, gözü kara, kendinden emin oluşuyla yürekleri dolduran bir kadın haline gelmiştir. Kameralar her zaman onu çekerken o yalnızca gülümsemesiyle yıllardır taşıdığı yalnızlığını saklamaya çalışır. Bir gün içinde bulunduğu dizi projesi yüzünden başı belaya, kariyeri tehlikeye giren Efla ne yapacağını bilemez. Onun imdadına her zaman olduğu gibi çocukluk arkadaşı koşar. Akgün Tan Acar, ser verip sır vermeyen bir adam oluşu yüzünden piyasada 'Kale' lakabıyla bilinen, herkesin çekindiği, bir bakışıyla tüm duvarları yıkabilecek kesinlikte bir avukattır. Ve Efla'yı içinde bulunduğu yalnızlıktan kurtararak geçen zamanı telafi etmeye çalışacaktır. ⚖♛ ❛Bir adımdan bir şey olmaz, Tan.❜ ❛Ben o adımı sana hep atarım, Eflatun. Benim bütün adımlarım senin. İlk adımdan son adıma kadar.❜

Çocukluk arkadaşı olan Ural'dan uzun süre haber alamayan Alin, Ural'ın dövüştüğü kulübe gidip Ural'ı aramaya başlar. Bu süreçte ona yardım edecek kişi ise kulübün güçlü dövüşçülerinden biri olan Yağız Asil'dir. * 29.1.24 TAMAMLANDI.

••Tamamlandı. Seri üç kitapla final yapmıştır ve basılmıştır. ❝İnsan bir kutu kibrite benzer. Varolur, yanar ve söner.❞ Bu hayatta nasıl bir kibrit olacağına sen karar vereceksin. Yanacak mısın? Yakacak mısın? Yoksa öylece duracak mısın? Ben, benimle yanmanı, gerimizde kalan her şeyi yakmanı istiyorum. Çünkü uzun bir süredir yanlış kişilerle, yalnız hayattasın. Ait olduğun yere dönme vakti. Bil ki; seni almaya geliyorum, Balkan kızı. BİR KİBRİTLE YOK OLMAK

!YENİ BÖLÜMLER 2023 YILININ SONUNDA, ARALIK AYINDA GELECEKTİR! Binbaşı Rauf Çatışan, Lübnan topraklarına vatanı için giriş yaptığında akacak kanı için çok hazırdı ve tek bir hedefi vardı. O hedef Jasmine Ekandı. Babasının gözü gibi sakındığı ancak babasının elleriyle doğduğu ilk günden bu yana parça parça edilen Jasmine Ekan ise onun sandığından çok farklı bir kadındı. Bir simge, bir çiçek gibiydi. Zakkumdu. Güzel ve hoştu. Ama öldürücüydü. Bir çatışma çıkacak ve zakkumlar bir daha hiç açmayacaktı. Onların adı Çatışanlar olarak tarih yazacaktı. - DİKKAT: BU KURGU TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜ OLUP, GERÇEK KURUM VE GERÇEK KURULUŞLARLA İLGİLİ DEĞİLDİR. HİÇBİR KURUMA DAYANMAZ VE GERÇEK HAYATTA Kİ ASKERİ OLAYLARLA İLGİLİ DEĞİL, ASILSIZDIR.

"Beni kullan!" dediğinde ne demek istediğini anlamamıştım. "Onu kendinden uzaklaştırmak için beni kullan bu sevgililik oyununa yanında devam edelim. Bırak bizi sevgili sansın. Böyle olursa senide rahat bırakır." aslında güzel fikirdi ama bu tehlikeye onu neden atmak isteyeyim ki? Etrafında zarar görecek bir sürü insan var zaten. Bu yaptığım sadece sayıyı artırır o kadar insanı tek başıma koruyamam. "Bilmiyorum." dediğimde bir adım geriledi. "Tabi gerçekten o salak adamdan kurtulmak istemiyorsan o ayrı bir şey" dedi. Benim için bir kurtarıcıdan daha fazlaydı. Bunu kendime bir itiraf edebilsem her şey ikimiz içinde daha kolay olacaktı. Tabi tehlikenin baş ucumuz da olduğundan bile bahsetmiyordum. "Tabi ki de istiyorum ama o teh..." dememe fırsatı bile vermedi. Böyle bir şeyi benden nasıl isterdi? Bazı nedenlerden dolayı yalan söylüyorum ama bu farklı, büyük ve tehlikeli. Bunu göze alamazdım. Ama bir yanım da istiyordu. Hangi tarafım ağır basıyordu? Yağız'a hayır deyip çıkıp gitseydim bir daha belki de karşılaşmazdık. İstediğim cidden bu muydu? Bir daha Yağız'ı görmeyecektim ama güvende olacaktı. Yinede yanımda olmayacaktı. O kokusuyla huzura uyandığım sabaha bir o kadar uzak olacaktım. Belki de bir daha hiç olmayacaktı. Bunu göze almalı mıydım?

Yılların ayırdığı tutuklu bir aşk... "Ben yapabilir miyim?" dedim istekle. "Boyun yetmez gülüm." Dudaklarımı büzüp kollarımı kavuşturdum. "Eğil sende benim için, ne olmuş?" Makineyi kapatıp yerine astı. Ardından elini lavabo tezgahına yasladı. "Ben eğilmem, bilmiyor musun?" Cümlesinin aksine sesi eğlenmek ister gibi çıkmıştı. "Boyun uzadığında belki yaparsın." "Ya insan sevgilisine kısa der mi? Al, istemiyorum yapmayı." diyerek arkama dönüp banyodan çıkmak üzere bir adım attım. Ancak O, hızlı bir hareketle kendine döndürerek ellerimi belimde sabitleyip eğilmişti yüzüme doğru. "Şakaydı," diyip küçük bir öpücük kondurdu dudaklarıma. "Sinirlenince çeneni havaya kaldırıp konuşman... Her defasında beni benden alıyor." "Ya," diye mırıldanırken dudaklarım aralık kalmış, ona bakıyordum. Dudaklarını dudaklarıma sürtüp "Hıhım," dedi. Ardından derince öperek geri çekildi. "Kurut bakalım," derken banyonun ortasına oturdu beni ayakta sarhoş bırakırken. "Ama üşürsün yerde, bak sonra çocuğumuz olmaz falan." Şakayla karışık ciddi konuşmam üzerine yarım bir gülüş attı. "Üzgünüm gülüm, benim tek bebeğim var. O da hep sen olacaksın." Fön makinesine uzanıp aldıktan sonra kısık halde açtım. Ellerim ıslak saçları arasına daldığında gözlerini kapadı. "Ben hep olayım da, ne bileyim... Küçük bir bebek istemez miydin sende?" Gözleri kapalı bir süre sustu. Aramızda sadece makinenin sesi vardı. "Aslında isterdim." dedi bir anda. Saçlarının kuruduğundan emin olarak kapattım. Sessizce ne diyeceğini beklerken devam etti. "Kızım olsun isterdim." Karşısına çöküp oturdum bende bağdaş kurup. Sözlerine karşılık bir sessizlik verdiğimde bana uzanıp çekiverdi aniden kucağına. Ufak bir çığlık atıp kendimi kolları arasında buldum. Elleri beni sıkıca sararken yüzüme baktı dikkatle. "Tıpkı sana benzeyen bir kız.

TAMAMLANDI. Eylem ve Ömer Asaf, çocukluklarından itibaren tanışan, yaklaşık on yıldır birlikte olan bir çifttir. Ateşin yaktığını, buzun dondurduğunu, rüzgarın üşüttüğünü ve güneşin bunalttığını dahi birlikte öğrenmiş, birbirlerini gördükleri ilk andan son ana kadar aralarında derin bir bağ oluşmuştur. Oldukça güzel ilerleyen birliktelikleri, Eylem'in bir gecede her şeyi geride bırakarak Ömer Asaf'ı terk etmesi ile bozulur. İhanet aralarındaki bağı bir makas gibi kesip atmıştır. Eylem vicdan azabı, Ömer Asaf ise bir türlü dinleyemediği gururu ile doksan yedi gün sonra bir sokağın ortasında yeniden karşılaştıklarında; hikayeleri yeniden başlar. "Senin bir evin var, bahçesinde de ben varım. Sen diyorsun ki eve girme ama bahçeden de çıkma. Önümüz kar kış Eylem, ben ya eve gireceğim ya da o bahçeden gideceğim. Üçüncü bir seçenek yok." YETİŞKİN İÇERİK. EYLEM YAKUT & ÖMER ASAF AHADÎ 25 OCAK 2019 - 01 : 22 ●