Harika bir hikayeyle sizlerleyim. Hikayeyi okdukça içine sürükleneceğiniz, heyecanla yeni bölüm isteyip; oy ve yorumlarınızı eksik etmeyeceğiniz bir hikayeyle karşı karşıyasınız. Lütfen ilk bölümlerden yargılamayın. Diğer hikayelerden apayrı konu ve anlatım... --- Ben yol tarifi edebilecek başka insanlara rastlamak için dua ederken bir kol bileğimi tuttu ve beni kendine çekti. "Sanırım yolunuzu kaybettiniz küçük hanım" ve bir taş konuştu, bir kaya konuştu, bir meteor konuştu ve bir ego konuştu - yanlış anlamayın bunlar dört kişi falan değil dört özellik bir meteor - ben de bu yüzden "Hayır, teşekkür ederim" demekle yetindim. Ahh ona yakından bakmak; masmavi gözleri, dolgun dudakları sarı ve kahvenin arasında oynayan saçları... Ona bu kadar dikkatli ve etkilenmiş bir sekilde baktığımı anlamış olacak ki: "Peki" dedi ve BANA GÖZ KIRPTIĞĞ. İşte ben bu sahnede eriyorum. Not: Erimemin sebebi yalnızca sıcaktan kaynaklanıyor. Yani çocuk bana iki tane göz kırptı diye falan değil.!?,:!;'

Ben bunu silmeyi planlıyordum, ne ara bu kadar okundu? *** Bu kitabın ana fikri, alabileceğin dersi, hayat için öğütü, edebi değeri yoktur. Saçma sapan bir şey, gereksiz, boşu boşuna vereceğin dakikalar... Bildiğim tek bir şey var, o da gülmek istediğin. Çünkü bu kitabı okuma amacın sadece o olabilir. *** 31.08.14

Lisedeki ilk yılımdan sonra her zamanki Bodrum tatilinin düşüncesi, benim için fazlasıyla sıradandı. Ama sıradan olmayan bir şey vardı ki o da yan evdeki çocuktu. (Tüm hakları yastığımın altında saklıdır)