Derler ki; zaman her şeyin ilacıdır. Bu söze inancım eskisi kadar güçlü değil.O gün, onu kendi ellerimle yurt dışına gitmesi için diğerleriyle birlikte taksiye bindiren bendim. Ama içimde yeşermeye başlayan umutlarımla gönderdim ben onu. O günün; nefes alan bedenine ve çelik mavisi gözlerine özgürce bakabildiğim son gün olduğunu bilseydim, çok daha sıkı sarılırdım. Meğer benim ilacım, çelik mavisi eşsiz gözleriymiş. Yalnızca kaybedileni kaybettikten sonra oluşan farkındalık, her zamanki gibi yitirileni geri vermiyordu. Keşke, diyordum. Keşke daha çok sarılsaydım. Keşke gözlerine özgürce bakabiliyorken yüzüne haykırsaymışım tüm gizlediklerimi... "Suçlu sensin," demişti babası ona. Olabilir miydi? Bunca yıl yalnızca babasını suçlamıştı annesinin gidişinden. Asıl suçlu, kendisi miydi? Çıkıp, annesinin iğrençliğini yüzüne haykırmak istiyordu. "Onca insanın hayatını mahvettin. Şimdi, yalnızca kendi arzularını doyurmak için o adamdan aldığın şehvet duygusuyla onca kişinin başka sorunlarla mücadele etmesine sebep oldun. Sen bir bencilsin. Hayatım boyunca bu kelimeyi bu kadar hak eden birini hiç görmemiştim," demek istiyordu. Tüm sevdikleri bir bir dağılıyordu. Bunca yıldır kaldığı yurtlar onun için sorun değildi. Çünkü yanında, kardeşleri vardı. Şimdi, gözlerinin önünde mahvoluyordu hepsinin hayatı bir bir. Gözlerinin önünde hepsi, başka imtihanlarla mücadele ediyordu. Elinden hiçbir şey gelmiyordu. Yıllar sonra bulduğu ikizine kısacık zamanda çok bağlanmıştı. İkiziyle tanıştıktan hemen sonra hayatın getirdikleriyle her zaman birlikte savaşacağı kardeşleriyle de tanışmıştı. En az ikizine bağlandığı gibi onlara da bağlanmıştı. Her şeyi birlikte atlatacaklarına inanıyordu, atlatmışlardı. O güne kadar. "Oysa ben, sandığı kadar güçlü değildim. Bu yüzden onu kaybettim..."

Bir insan düşünün; Okulun popüler öğrencisi Muhteşem bir arkadaş grubu var Siyah renk favorisi Çok yetenekli Sesi güzel Kendisi güzel Derslerinde başarılı Muhteşem bir ailesi var Ama bu muhteşem insana bir de düşman düşünün, çok kıskanç. Tarifteki gibi bir kız olan Asya'nın o muhteşem hayatı, daha ne kadar muhteşem kalabilir ki? Ya da öncesinde muhteşem miydi? Gelin birlikte görelim, gorgeous* okurlarım benim. *gorgeous: muhteşem Çalınma ve ya kopyalanma durumunda yasal işlem başlatılacaktır Kapak: @cicekperisii

Bir dergide iyi bir konumda editör olarak çalışan Şafak derginin iki ay sonraki sayısı için belirlenen konu üzerine araştırma yapıp yazı yazmak üzerine patronundan aldığı talimatla işe koyulur. Sorun şudur ki ona verilen yazının konusu tam bir baş belasıdır. Mehmet Bora Sancak ülkenin sayılı gelen cerrahlarından biridir ama iki yıl önce gizemli bir şekilde mesleğini aniden bırakmıştır. Şafak'a düşense bu huysuz adamdan bunun sebebini öğrenmektir çünkü aksi taktirde işinden kovulacaktır. Bir insan işini kaybetmemek uğruna en fazla ne kadar ileriye gidebilir ve ne gibi yalanlar söyleyebilir? Şafak bu işin sonunda gözünü karartıp gidebileceği yere kadar gitti ve söyleyebileceği bütün yalanları söyledi. Yapacağı haber uğruna kılık değiştirip hiç alışık olmadığı sımsıcak bir mahallenin içine girdiğinde o mahalleyi seveceğini, alışacağını ve o sımsıcak mahallenin içini de sımsıcak yapacağını bilmiyordu. ............................................................ Her şey pembe olabilirdi. Arabam, elbisem, dolabım, bilekliğim, ayakkabılarım, düşlerim ve düşüşlerim... Ama yalanların rengi olmazmış ve ben bunu bilmiyordum.

"Gökyüzünde ki tek yıldız diyebiliriz o zaman sana" "Gökyüzünde ki En parlak yıldızda diyebiliriz" "Baban haklı ama iyi ki koymuş sana bu ismi" Kıkırdadım "Teşekkürler" "O zaman buldum" "Neyi buldun" "Gökte ki en parlak yıldızımı"

0546...: neden dışarıdasın? 0546...: hastalık var Ne oluyor be? Bu kim? 0546...: etrafına bakınmayı kes 0546...: eve git Açelya: sen kimsin? Açelya: ve nereden biliyorsun dışarıda olduğumu? Açelya: neredesin sen? Açelya: seni tanıyor muyum? Açelya: beni mi takip ediyorsun? 0546...: bilmem tanıyor musun? 0546...: bak swiftiemsin ama 0546...: koronalı swiftiem olma üzülürüm #1 - alison - (08.09.2020) #1 - Swiftie - (29.12.2020) #1 - tayloralisonswift - (04.12.2020) #1 - taylorswift - (07.12.2020) #1 - taylor - (21.12.2020) #1 - swift - (21.12.2020) #3 - açelya - (21.12.2020) #2 - korona - (22.12.2020) #2 - İrem - (23.01.2021) #2 - Sude - (09.03.2021) Başlama tarihi: Eylül 2020 Çalınma ve ya kopyalanma durumunda yasal işlem başlatılacaktır

Bilinmezliğin ortasında yolunu kaybetmiş bir varlık, küçücük bedende yavaş yavaş erirken bir diğer varlık ona dayanak olmuştu. Kör talihini onun ki ile birleştirip yaşadıkları tonlarca yıkıma ve acıya rağmen ikisi de parlamaya ant içtiler. Ta ki bir gün kendileri gibi ışıklarını zifiri karanlıkta parlatmaya çalışan dört kardeşle tanışana kadar bu bir sonun başlangıcıydı onlar için, içinde haykırdıkları karmaşanın önüne geçemediklerin de hayatları artık sonunda ışık olmayan bir labirente dönecekti. Sıkı tutunun çünkü bu bilinmezliğin treni raydan çıkmak üzere... Kapak tasarımı: Wbrunette