Onstage, Elle Moore is perfect. Her turns are sharp, her technique flawless, and every movement exudes confidence. But once the curtain falls, her poised façade slips away, replaced by exhaustion and insecurity. But among the audience, Luca Oslo watches her with a knowing gaze, aware of the vulnerability she hides behind each graceful turn--a vulnerability he understands all too well.

ΗΤΑΝ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΗ ΑΛΛΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ...ΓΙΑΤΙ? 4 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΝ ΨΑΧΝΕΙ, 4 ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΑΡΩΤΙΕΤΑΙ ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ... ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ Η ΜΟΙΡΑ ΘΑ ΤΗ ΦΕΡΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥ. Ο ΘΥΜΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΜΟΛΙΣ ΜΑΘΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ... Η ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΗΣ ΟΜΩΣ ΑΒΑΣΤΑΧΤΗ...

Της ειπε: "Δεν μπορω να ζήσω χωρίς εσένα". Του ειπε: "Ούτε γω". Εκεινος πήγε δυτικά ενώ εκείνη ανατολικά. Έζησαν και πάλι μαζί

« Σε μισώ, όσο δεν έχω μισήσει ποτέ κανέναν στην ζωή μου. Στο ορκίζομαι.» του είπα ψυχρά « Σε αγαπάω » « Μην τολμήσεις να το ξαναπείς αυτό. Δεν με αγαπάς. Αυτό δεν είναι αγάπη, Λουκ! » η φωνή μου έσπασε Το στόμα του άνοιξε και έκλεισε, ανίκανο να προφέρει οποιαδήποτε λέξη. « Εγώ και εσύ δεν έχουμε καμία σχέση με την αγάπη. Εμείς απλά... » « Κάνουμε μίσος» είπα και ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλο μου

"Γιατί μου ανήκεις"

"Μην με πλησιάζεις" του είπα τρομοκρατημένη και γέλασε. "Τόσο πολύ με φοβάσαι;" "Είσαι παρανοϊκός στο έχουν πει ποτέ;" του φώναζα αλλά σιγανά για να μην ξυπνήσει η μάνα μου και έπιασα το ρόπαλο του μπέιζμπολ που είχα πίσω απ' το κομοδίνο. "Ετοιμοπόλεμη βλέπω" με ειρωνευόταν και απείχε λίγα βήματα μακριά μου. "Θα σε βαρέσω, θα το κάνω αλήθεια" του έλεγα και έκατσε στην άκρη του κρεβατιού. "Δεν πρόκειται να φύγω αν δεν πάρω αυτό που θέλω Εσμεράλδα" "Και τι θες;" "Ένα φιλί" [02.08.2019 - 30.12.2020] [#10K 16.07.21]

Γαβριέλα Παπαστεφάνου. Μια καλοκαιρινή νύχτα σε ένα κλαμπ της Κέρκυρας. Ένας τύπος με τατουάζ. Ένα φιλί. 《Έλα Γκάμπι, χαλάρωσε λίγο.》 Φώναξε η Ελβίρα. 《Δεν πίνω.》 Φώναξα αλλά προφανώς και δεν με άκουσε. Χριστέ μου ποιος ξέρει τι μου έχει βάλει να πιω. Έχε χάρη που έχω κορακιάσει και δεν βλέπω να φεύγουμε σύντομα. Άσπρο πάτο Γαβριέλα. Η Γαβριέλα ούτε που ήξερε τι την περίμενε όταν δέχτηκε την πρόκληση των φίλων της. Μπορεί να ξεκίνησε ως ένα παιχνίδι αλλά όταν το άτομο που ορκίζεσαι ότι δεν θα ξαναδείς το ξαναβλέπεις και μάλιστα στη θέση του καθηγητή στη σχολή σου, τότε τα πράγματα περιπλέκονται. All rights reserved Do not copy the story. Highest rank: 1# Ρομαντική 18/08/2017 6# Ρομαντικά 9/5/2017 και 6/7/2017 5# Ρομαντικά 13/7/2017 4# Ρομαντικά 1/8/2017 3# Ρομαντικά 2/8/2017 2# Ρομαντικά 25/7/2017 και 15/8/2017

«Έχει αρχή μα όχι τέλος και τελειώνει ότι αρχίζει.» ΘΑΛΑΣΣΑ: "Και δηλαδή τι τύπος άντρα είσαι;" Το σαρδόνιο χαμόγελο που στόλισε τα χείλη του ήταν ότι χρειάστηκε για να κάνει την καρδιά της να χτυπήσει σαν τρελή. "Εκείνος που θα γαμαει το μυαλό σου, ενω κάνει έρωτα στην ψυχή σου. ", και ο δυόσμος μπλέχτηκε με το κεράσι. ΟΥΡΑΝΟΣ: "Σε περίπτωση που το ξεχνάς, είμαι η μούσα του Θανάτου καλέ μου.", τα μάτια της τον κεραυνοβολούσαν, ο ουρανός σκοτείνιαζε, "Αν εσύ είσαι η μούσα του Θανάτου mellilla...τότε εγώ είμαι ο ίδιος ο Θάνατος.", η θάλασσα σήκωσε τρικυμία, δεν υπήρχε πλέον διαφυγή... ΠΤΩΣΗ: "Αν δεν βρω τρόπο, τότε θα δημιουργήσω έναν.", η Ιθάκη ήταν που έδινε το ωραίο ταξίδι λοιπόν. "Η πληγή επουλώνεται, το σημάδι μένει.", και ίσως τελικά ο προορισμός να μην είχε τόσο μεγάλη σημασία. ΠΟΝΟΣ: "Μας αξίζει ένας λυτρωτικός επίλογος.", η φωνή της έσπαγε. "Εμείς γράφουμε τον επίλογο μας.", της απάντησε ξέπνοα. Μα γιατί δεν αισθάνονταν λυτρωμένοι; Τελικά, η θάλασσα και ο ουρανός αγγίζονται;

"Λάθος... όλο αυτό που έγινε ήταν ένα λάθος...Δεν το βλέπεις ?? Το κάναμε που να παρει η οργή!!! "φωναζει έξαλλος μπροστά μου.. " Εγώ εσύ..όλο αυτό.. Εμείς οι ίδιοι είμαστε λάθος...." τα λόγια φωτιά που με καίνε... "φύγε... ΦΎΓΕ!!! Νομίζεις εγώ το ήθελα??περίμενα ΓΑΜΩΤΟ...Και εσύ.. Εσύ τα κατέστρεψες όλα!!" "Γαμωτο σου ρε Νεφελη... " "Ίσως.. Ίσως είναι καλύτερα να συνεχίσουμε χωριστά τις ζωές μας από δω και πέρα.. "λέω λόγια που μετανιώνω αμέσως... "Έχεις δίκιο... θα μείνω στον Κώστα και αύριο θα έρθω να πάρω τα πράγματα μου ..Αντίο Νεφελη.."λέει και φεύγει κλεινωντας πίσω του τη πόρτα... να τον ακούω να λέει αυτά τα λόγια ήταν για μένα...μαχαίρια στην καρδιά... Δεν άργησα να καταλάβω πόσο ερωτευμένη ήμουν μαζί του .. εκείνος φυσικά..θα με βλέπει πάντα σαν την ..καλύτερη του φιλη ... την πρωην καλύτερη του φιλη .... Μια ιστορία για δύο νέους που χώρισαν τις ζωές τους... πέταξαν 17 χρόνια φιλίας για μια νύχτα στα σκουπίδια.. Εκείνος αλλάζει...γίνεται σκληρός και απότομος μαζί της ... Εκείνη... εκείνη προσπαθεί να τον αποφεύγει... Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή ά

Φανταστείτε ότι είστε τρελά ερωτευμένες με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου σας, φανταστείτε ότι ένα βράδυ γίνεστε μάρτυρας μια δολοφονίας και αναγκάζεστε να μπείτε σε πρόγραμμα προστασίας. Και σαν να μην φτάνει όλο αυτό, ανακαλύπτετε ότι ο φαινομενικά "καλός" καθηγητής σας είναι ένας σκληρός αστυνομικός που από εδώ και πέρα θα πρέπει να σας προστατεύει από τον δολοφόνο που σας κυνηγάει! Στη ζωή της Λίζας ότι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει.