Hedefleri için gözünü karartmış olan Alin, bir yıl daha sınava çalışma kararı alır. Her şeyi bir kenara bırakmış, yalnızca derslerine odaklanmışken, kütüphanede tanıştığı bir adamla sınırlarını koruyacak mı yoksa yıkacak mıydı?

Bir hastalık ansızın sizi uykuda yakalayıp öylece yaşamınızı anlamsızlığa boğabilir miydi? Peki anlamsızlıkta anlam aramak bir denizin dibindeki kum taneleri arasında ufacık bir boncuk aramayla ne kadar eş değerdi? Mira 20 yaşında uykuya dalıp 26'sında uyandığında tüm bu soruların ana kahramanı haline gelmiş,evli ve bir çocuk sahibiydi. İşin en sinir bozucu yanı, hafızası sadece 6 yıl öncesini hatırlıyor ve bu yeni uyandığı hayatına bir yabancıydı. Kapak Tasarımı: @bsudeee Başlama Tarihi : 09.11.2016 Genel Kurgu #30: 24.12.2016

Gözlerim bağlı, göğüslerim onun gözleri önüne serili öylece uzanıyordum. Isırmaktan kan kırmızısını aratmayan dudaklarımı araladım. ''Bant?'' sesim içime kaçmış gibiydi, beni duyduğundan bile şüpheliydim. ''Göğüslerinin üzerini bantlamamı mı istiyorsun?'' açık sözlülüğü karşısında nefeslerim bir an tıkandı. sesi bu durumdan keyif alırcasına çıkıyordu. ''Ne yazık ki bu mümkün değil lakin dilersen... Göğüslerinin üzerini ellerinle kapatabilirsin.'' Dirseğini karnıma koydu ve çalışmaya başlayan makinenin sesiyle iki elimi göğüslerimin üzerine kapattım. Dudaklarım aralandı, elimin altında sertleşen göğüs uçlarımın baskısını hissedebiliyordum. Karnımı tamamen kaplayan koluyla beraber iğnenin ucunu bana değdirdiği anda bedenimde meydana gelen sızı makinenin defalarca kez etimin altına girip çıkmasıyla yerini uyuşukluğa bıraktı. ''Normal şartlar altında,'' diye konuşmaya başladığında dudaklarımı yaladım. ''Yapmayı tercih etmediğim bir şey yapacağım.'' Aldığım nefesle göğüslerim, göğüslerimle beraber ellerim havalandı. Sertleşen göğüs uçlarım sıcak ellerimin içine yer yapıyormuşçasına batıyordu. Dikkatinin nereye kaydığını tahmin edebiliyordum. ''Çok beyazsın, bedenin kusursuz.'' diye mırıldandı. ''Teninde bırakacağım izlerin ne kadar güzel olacağını düşünebiliyor musun?'' -- SONSUZU YAŞAMAK SERİSİ I TAMAMLANDI, 2. KİTAP 50. BÖLÜMDEN SONRASIDIR, DEVAM EDİYOR. 0 222

• +18 fazla içerik vardır. • Nefeslerim erkekliğine düşerken herhangi bir harekette bulunmayıp, sadece dudaklarımı hafifçe değdirdim. Gri eşofmanından belirginleşen büyük organı, dudaklarımla daha fazla büyürken buna tanık ve aynı zamanda sebep olmak çok garipti. İnledi ve kafasını yatağa daha da gömdü. Dudağımı bir sıra halinde gezdirirken yanaklarım adeta alev almıştı. Dişimi hafifçe hassas erkekliğine sürtünce kısık bir küfür edip kafasını kaldırdı ve kolumdan tutup beni yatakta sırt üstü yatırdı. Nefes nefese hali beni baştan çıkarırken dudaklarını dudaklarıma bastırdı. × +Safir Gümüş +Anthony Roosevelt

Süreyya, bu sevdanın imkansızlığının farkındaydı. Onun kalbi nasıl Aslan'a aitse, Aslan'ın kalbi bir başkasına aitti ve bu sevda yükü her yükten daha ağırdı...

Ben Asmin Arslanoğlu. Sevmediği, istemediği, nefret beslediği bir adamla evlenen Asmin. Ondan tiksinip en ufak dokunuşunda ortalığa ayağa kaldıran Asmin. Öyle bir değişmiştim ki bana dokunma diye kendimi ortalığa atan Asmin, artık o adamı benimseyen Asmin olmuştu. Tenine dokunuşunu kabullenmeyi geçmiş, ister olmuştu. Sert darbeler indirdiği göğsüne sığınır olmuştu. Tiksindiği dudaklarına susar olmuştu. Yapmam dediği her şeyi yapmıştı. Kaçınca başına gelmez sandığı her şeyi başıma getirmişti. Büyük konuşup, konuştuklarının hepsini yutmuştu. Aşık olmam derken aşık olmuştu. Bağlanmam ben kimseye derken bağlanmıştı. Olmaz dediği her şeyi oldurmuştu. Mardin'e vermem dediği her şeyini vermişti. Ve kendine verdiği bütün yeminleri sözleri, tek bir adam uğruna silmişti... Kapak tasarımı: writerladyy

"Unutacağını düşünüyordum ?" "Benim için önemli olan tarihleri asla unutmam" Aldığım cevapla dudaklarım da küçük bir kıvrılma meydana geldiğin de kuzguni gözleri yüz hatlarım da yavaşça gezinmişti. Bu hareketi sol yanım da küçük bir titremeye neden olurken bakışlarımı ondan kaçırdığım da hissettiğim duygu yoğunluğunu görmezden gelmek istemiştim. İşte tam o an beklemediğim zamanda kız kulesinin en üstün de art arda patlayan havai fişeklerle ağzım şaşkınlıkla aralanırken ensem de ki nefesle tüm bedenim tuzla buz etmişti. "İyi ki doğdun Ay parçası" Fısıltılı çıkan sesiyle ister istemez gözlerim aheste bir edayla kapandığı an rüzgar yel misali esmiş , onun kokusunu ilk defa hissetmemi sağlamıştı.

Koltuğa bacaklarını açarak rahat bir pozisyonda oturup sigarasından derin bir nefes aldı. İçeri doğru bükülen yanaklarını izledim. Sigarayı küllüğe bırakıp dumanı burnundan ve ağzından dışarı çıkardı. "Soyun!" "Gerçekten birlikte mi olacağız?" "Oyun mu oynuyoruz?" Kalkıp yavaş adımlarla yanıma geldi. Gözlerini gözlerime sabitledi. Ardından bana doğru eğilip dudaklarını kulağıma yaklaştırdı. Nefesini tenimde hissedince tenim karıncalandı. "Biz oyun oynayacak yaşı çoktan geçtik ay ışığım.." Yutkundum. Hemen ondan uzaklaşmam gerekiyordu. Onunla yakın olmak bana hiç iyi gelmiyordu. Makyaj masasının önüne geçip makyajımı çıkarmaya başladım. Aynadan her hareketimi dikkatle izlediğini hissede biliyordum ama ben yüzüne bakmak istemiyordum. Sonra sıcaklığını arkamda hissettim. Bir eli karnıma dolandı. Diğer eli gecelikten dolayı çıplak kalan bacağımı okşamaya başladı. Nefesi boynuma değiyordu. Tenim alev alev yanıyordu nefesi değdikce. Burnunu boynuma sürtüp sesli şekilde derin bir nefes aldı. Bu hareketiyle içim titredi. Ben de aynaya bakınca gözgöze geldik. "Oyun mu istiyorsun ay ışığım?" Sesimi bula bildiğimde "Ne oyunu?" dedim. Ama sesim titremişti. Sırıttı. "Benim de var kendime göre bir takım oyunlarım. Ama bu oyunları çocuklar oynamaz. Ayıp." Yarkın&Aylin 🌙🌙🌙 Amcası tarafından zoraki şekilde Mardinin zengin ailelerinden birinin oğluyla evlendirilen genç kızın hayat hikayesi. {Olaylar Mardinden sonra İstanbulda devam ediyor. Aşiret hikayesi değildir.}

"Seni uyardım! "Dişlerini sıkarak konuştuğunda onu ilk gördüğüm anda ki öfkesiyle yüz yüze geldim "şimdi buradan gidiyorsun! "Bir elini kolumdan çekerken diğer eli tutuşunu sıklaştırmış cevap vermemi beklemeden beni peşinden sürüklemişti. Birlikte iki katı koşar adımlarla inerken kapıyı açtığı gibi beni dışarı sertçe itip kapıyı suratıma çarptı. Şaşkınlıkla birkaç saniye bekledikten sonra öfkeyle demir kapıya sert bir tekme geçirdim. Derin bir nefes alıp ev görüş alanıma girinceye kadar geri çekilmiş gözlerimle onu görmek isteyerek evi taramıştım. Soğuk havaya karşın gömleğiyle terasta duruyor ellerini cebine koymuş bir şekilde beni oradan izliyordu. "İstediğin kadar beni engelleyebilirsin! "Bağırdığımda ellerini cebinden çıkarıp terasın korkuluklarına koydu "bütün gerçekleri öğreneceğim! Benden sakladığın ne varsa hepsini önüne sereceğim! "Kuzguni gözlerini ardımda bırakarak ona sırtımı döndüm. "Aynı acıyı paylaştığın insanı sakın karşına alma! "Büyük demir kapılara ulaştığımda sesini duymamla beraber olduğum yerde durup omzumun üstünden ona baktım "patronun kim olduğunu unutma! "Bütün sertliği, ihtişamı, heybeti, esrarengiz haliyle geçmişin, şimdinin belki de geleceğin bütün anahtarlarını elinde tutan adama baktım. O Kamer Taşkıran'dı. Kaçtığım, öfkeden deliye çevirdiğim ama hep yalnızca ikimizin biz olduğu bir ana hapsolmak istediğim adamdı.