Kayra, gerçek ailesine alışabilecek miydi? Daha doğrusu abileri ve kardeşi Kayra'ya ısınabilecek miydi? 17 yıl boyunca bir yalanla büyüyen Kayra, 17 yaşında gerçek ailesinin başkası olduğunu öğrenirse ne olur? • 17 Ocak 2021 •

Asker, mahalle kurgusudur. "Savaşmaya alışkınım ve acı benim daimi yoldaşım ama seni beklemek çok acımasız ve zor bir iş."

Öz ailesi sandığı için bütün acıları kabullenen bir kız çocuğu. "Ailemi bulmadan önce etrafa güçlü taklidi yapardım. Onlar hayatıma girdikten sonra birlikte iyileştik ve gerçekten güçlendim." Kalabalığı hiç sevmeyen Balca 4 abi ve 2 kardeşle neler yaşayacak?

22 yıl... Belki yolun yarısıydı belki de her şeyin başlangıcı... 22 sene önce verilen yanlış kararlar, yapılan hatalar, göz ardı edilen gerçekler... Karşınıza aldığınız kişi en fazla ne kadar ileriye gidebilir? Küçücük bir bebeğin hayatı ailesi hariç kimin umrundadır ki? -22 yaşında bir doktorun gerçek ailesine kavuşma hikayesi... . |02.05.21| -Her şey şahsıma aittir. Alıntı veya isim vermeden kullanılma durumunda gereği yapılacaktır.

Genç bir kız hayalleri umutları olan annesi ve babasıyla yaşayan genç kız yolu bir şekilde asker olan ağabeysinin yanına düşer. Nereden bile bilir ki hayatının en zorlu en meşe katlı yollarından geçeceğini. Hayatının aşkını bulup türlü zorluklar çekeceğini. O kim mi? O Savcı Berrak Özer yetenekli akıllı zeki ve güzel bir genç kız. Asi soğuk gaddar sadece vatanı için yaşayan genç bir Yüzbaşı. Yıllar önce yediği büyük darbeler aldığı büyük yaralar onu bu kadar soğuk ve duvarları olan genç bir adam yapar. Bu soğuk gaddar adam bir çift kahverengi göze yumuşar mı sizce? O Yüzbaşı Efe soyan. Vatan aşkı için yanıp tutuşan adam bir çift kahverengi göz için yanıp tutuşacak. Efe hayatının değiştiğini an ve an gözlerinin önünde şahit olacak. ☞☞ Başlama tarihi 23 Ocak 2021

"Bunu benden nasıl saklarsın ya? Senelerce hem de. Babamı, abilerimi benden gizleme hakkını kimden aldın sen?" annem yüzüme dahi bakmazken daha çok sinirlendim. "Sana diyorum be kadın! "sonunda önünde duran evraktan başını kaldırdı. Duygusuzca bana bakıp göz devirdi. "Varlıklarını yeni ögrendiğin, senin varlığından bile haberdar olmayanlar için," evraklara baktı tekrar. Umursamadı bile. "...benim başımı ağrıtma. Git odanda istediğin gibi zırla!" derin nefes alıp verirken gelecek olacak krizi tahmin edebiliyordum. Oda üzerime doğru gelirken derin nefesler verdim. "Sen nasıl bir annesin? Orada senin 4 oğlun daha var ya! 4 oğlun,çocuğun!" Annem oflayıp dosyadan sayfa değiştirdi. "Odanın yolunu biliyorsun." gözlerimi kısarken o an karar verdim. En doğru karar olup olmadığını sorgulamadım bile. "Babam ve abilerimin yanına gideceğim. "annem histerik bir şekilde güldü. "Güle güle. 2 haftaya kalmaz ağlayarak eve geri döneceğini biliyorum." omuzlarımı dikleştirirken daha emindim artık. "Artık Soylubey olmayacağım anne! Alçin Soylubey olmayacağım!"odadan kapıyı çarparak çıkarken artık tek düşündüğüm,bunu nasıl yapacağımdı.

Bedenini öne doğru büktü ve koyu kahvelerini kısarak dudaklarını büyük bir yavaşlıkla alnıma dokundurdu. Tam da o anda midemin aniden kasıldığını hissettim. "Eğer benden istediğin gerçekten buysa, abin olurum." Sarfettiği sözler ile kulaklarımda bir uğultu ve hemen ardından boğazımda bir yanma meydana geldi. Onu göğüsünden tutup kendimden uzaklaştırmak ve bu yakınlığın gereksiz olduğunu savunmak istedim ancak dudakları temasını kesmeden ve onu itmemden gram etkilenmeden sürtünerek burnumun ucuna kadar indi. "İhtiyaç duyduğunda, baban olurum." Dudakları burnuma küçük bir baskı uygulayarak kısa süreliğine tenimden ayrılırken çok geçmeden sıcak dudaklarının varlığını yanan yanaklarımda hissettim. Göğüsümde binbir çabayla canlı tutmak için çabaladığım, özenle sakladığım o minik kuşun kanatlarını delicesine çırptığına şahit oldum. Yutkunuşlarım arttı. Nefes alış verişlerim hızlandı. Dudaklarını aralayıp kısa bir nefes aldığı esnada burnunu bir kedi misali usulca yanağıma sürttü. "Sığınmak isteğinde, liman olurum." Ilık nefesini sertçe dışarı bırakarak aralık dudaklarımın arasından içeri sızmasını sağlarken kollarının arasında titredim. "Korktuğunda, kalkan olurum." Dudakları temasını kesmeden bir yol izlercesine dudaklarımı es geçip çeneme ilerledi ve bir sonraki durağında yumuşak bir baskıyla çeneme yaslandı. "Ne olmamı, neyin olmamı istiyorsan o olurum." Başını aşağıya eğmeden hemen önce bakışlarını gözlerime çevirerek yüz ifademi dikkatle inceledi. Rahatsız olup olmadığımı kontrol ediyor olmalıydı. Değildim. Biraz garip hisler içindeydim ancak bu senelerdir hissettiğim huzursuzluk, rahatsızlık ya da korku hislerine hiçte benzemiyordu. "İhtiyacına, isteğine göre şekillenirim ama bu durum kocan olduğum gerçeğini değiştirmez."

"Hayatımı gözden geçirsek, senin olmadığın yerler mutsuzlukla dolu!" "Benim olduğum yerler?" "Senin olduğun yerlerde çok mutluyum çünkü sen varsın." ESMER GÜZELİ VE SARI PRENSİN DEVAM KİTABI