Gözleri... Tüm benliğimi görebilecek kadar keskin ama bana bakmayacak kadar özel. Tehlikeli... fakat tüm kötülüklerden koruyacak kadar güvenli. -Nesin sen! Kimsin! Ve ben nasıl bu kadar korkarken bu kadar cesaretli hissediyorum yanında!? Sen....boğuyorsun beni elimi uzatsam kaybolacak uzatmasam eksik kalacağım hissi. Anlıyorum... varlığın Sinirli adam, varlığın beni İlahi bir güce inandırmaya dahi yetiyor.. . . -Yaklaşmak istiyorum sana? -O halde yanman gerekir! -Sandığından daha cesaretliyim kül olmak istiyorum -Hak etmen gerekir! -Kül olmayı bile mi? -Hayır.. Hiç olmayı bile. Şimdi yan... Yan ki küllerinden diril güzelim...! Hayat sandığından daha acımasız ve sen Sahra şu koca kâinatta bir hiç olmayı öğrendiğinde gel Deniz olacağım sana...